Το προφίλ του Έλληνα την περίοδο της κρίσης

04:47 21/3/2012 - Πηγή: 24wro

Ο όρος κρίση περιγράφει την ξαφνική -συνήθως- αλλαγή μιας κατάστασης η οποία οδηγεί σε...

αισθήματα ανασφάλειας και αποτελεί απειλή για τους στόχους, είτε του ατόμου, είτε της ευρύτερης κοινωνίας.

Σε τέτοιες περιόδους συχνά αλλάζουν και οι τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητά μας, καθώς τόσο η σκέψη μας όσο και τα συναισθήματά μας μεταβάλλονται και επηρεάζονται από τις νέες ασταθείς και ρευστές συνθήκες, όπως αυτές που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ως συνέπεια της οικονομικής

κρίσης.

Η αλλαγή αυτή στη συμπεριφορά μας δεν είναι πανομοιότυπη για όλους και εξαρτάται από παράγοντες που αφορούν και τις εξωγενείς συνθήκες αλλά και το ίδιο το άτομο.

Πιο συγκεκριμένα, φαίνεται ότι κάποια χαρακτηριστικά της κρίσης, όπως το αν ήταν αναμενόμενη ή ξαφνική, αν ήταν σταδιακή ή απότομη, επηρεάζουν την ετοιμότητα του ατόμου (ή της κοινωνίας) να αντιδράσει σε αυτή.

Επίσης, στην αντιμετώπιση της κρίσης, συνεπιδρούν και οι προσωπικοί παράγοντες του ατόμου όπως οι στρατηγικές που διαθέτει για να διαχειρίζεται τις καταστάσεις, η προσωπική του ανθεκτικότητα, η ευαλωτότητά του στο στρες, το υποστηρικτικό του δίκτυο αλλά και η αξιολόγηση που θα κάνει το ίδιο το άτομο στη συνθήκη της κρίσης σχετικά με το αν διαθέτει ή όχι τα μέσα να αντεπεξέλθει.

Επομένως, ο τρόπος με τον οποίο ο καθένας από εμάς βιώνει την οικονομική κρίση είναι διαφορετικός. Για πολλούς η κρίση αυτή ήταν αναμενόμενη και με σταδιακή εμφάνιση και ενδεχομένως να αισθάνονται περισσότερο προετοιμασμένοι να την αντιμετωπίσουν.

Για τους περισσότερους όμως, αποτελεί μια ξαφνική κρίση με αποτέλεσμα να διανύουν μια περίοδο στην οποία προσπαθούν να κατανοήσουν τι έχει συμβεί, τι θα ακολουθήσει και πώς θα αντεπεξέλθουν.

Ως προς τους προσωπικούς παράγοντες που επιδρούν στον τρόπο με τον οποίο τα άτομα επηρεάζονται από την οικονομική κρίση, η ανάλυση θα μπορούσε να ήταν πολλαπλή και να συμπεριλαμβάνει τον καθένα από εμάς.

Ωστόσο σε γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα κυρίαρχα συναισθήματα είναι η ανασφάλεια, η ανησυχία, το άγχος, ο θυμός, η απογοήτευση, η ματαίωση, η ευερεθιστότητα και για κάποιους, λιγότερους φυσικά, η ενοχή.

Σε επίπεδο σκέψης ίσως κυριαρχούν οι αρνητικές σκέψεις και η υπερενασχόληση με αρνητικά σενάρια έκβασης (θα απολυθώ, δεν θα βρω δουλειά, πώς θα φροντίσω τα παιδιά μου, την οικογένειά μου, δεν θα τα καταφέρω, θα χάσω το σπίτι μου, δεν προνόησα).

Επίσης, είναι πιθανό τα άτομα να καταφεύγουν σε αρνητικές συμπεριφορές (όπως κατανάλωση αλκοόλ, εκρήξεις οργής, αύξηση του καπνίσματος), αλλά και σε συρρίκνωση των ευχάριστων δραστηριοτήτων μέσα στα πλαίσια ενός οικονομικού προγραμματισμού, με πιθανή συνέπεια ωστόσο, να στερούνται εναλλακτικές δραστηριότητες που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ανακούφιση από τα αρνητικά τους συναισθήματα.

Στο σημείο αυτό είναι ίσως σημαντικό να αναφέρουμε ότι οι αλλαγές αυτές στο συναίσθημα, σ