Το συνδικάτο της Πλατείας Συντάγματος - Από το Πολυτεχνείο στις μίζες

09:03 26/9/2012 - Πηγή: 24wro

Αρχές δεκαετίας του ’90 σε club της παραλιακής, περασμένα μεσάνυχτα. Ο οδηγός-αστυνομικός...
του ισχυρού υπουργού και ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται στο πάρκινγκ.

Πέφτει σύρμα και σε λίγα λεπτά ο οικονομικός διευθυντής της επιχείρησης σπεύδει προς το μέρος του με μια μαύρη πλαστική σακούλα τίγκα στα πεντοχίλιαρα σαν να ήταν πετσετάκια. Πάνω τους τα δακτυλικά αποτυπώματα των νεαρών πελατών που χτυπιόντουσαν κάτω από τα dexx του γνωστού dj. Στη συνέχεια ο

οδηγός-αστυνομικός έβαζε μπρος τη μηχανή του αυτοκινήτου και χανόταν στο σκοτάδι με προορισμό το επόμενο μαγαζί, στον ιδιοκτήτη του οποίου ο ισχυρός υπουργός έκανε πάσης φύσεως διευκολύνσεις και οι αρμόδιες υπηρεσίες τα στραβά μάτια.

Ο συγκεκριμένος πολιτικός δείχνει αξιοθαύμαστη αντοχή στο χρόνο και εγκληματισμό στις νέες “τεχνολογίες”. Όταν εμφανίστηκε η μόδα των offshore ήταν από τους πρώτους που απέκτησαν σε διάφορους εξωτικούς παραδείσους, ξεκινώντας από τη μαρτυρική (και όχι μαρτυριάρα) Κύπρο, η οποία εξελίχθηκε σε παράδεισο της διαφθοράς και του εγκλήματος.

Ο ίδιος διακρίνεται για τις κωλοτούμπες του και την ικανότητά του, όχι μόνο να παραμένει εκτός Κορυδαλλού, αλλά ποτέ να μην έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τουςδικαστικούς ρεπόρτερς. Σαν και δαύτον γέννησε εκατοντάδες η περίφημη μεταπολίτευση, οι οποίοι μάλιστα άδραξαν την ευκαιρία να «νομιμοποιηθούν», όταν οΑνδρέας Παπανδρέου, είπε για πρόεδρο οργανισμού ότι μπορεί να κάνει ένα μικρό δωράκι-500 χιλιάδων δραχμών εκείνη την εποχή- στον εαυτό του.

Ο συγχωρεμένος ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ έκανε υποδειγματικό κάστινγκ όταν στελέχωνε το Κίνημα. Με λίγες εξαιρέσεις εντίμων αγωνιστών όπως ο Σάκης Καράγιωργας, ο Αντώνης Τρίτσης, ο Γιώργος Γεννηματάς και κάποιοι άλλοι, τους περισσότερους θα τους ήθελε και ο Αλ Καπόνε στην δούλεψή του.

Άλλωστε σε μια χώρα που μέσα σε 40 χρόνια κατάφερε να χρωστάει 500 δις αντιλαμβάνεται κανείς πως μόνο η αρετή και η εντιμότητα δεν διέκριναν το πολιτικό προσωπικό και τα στελέχη του κρατικού μηχανισμού της.

Οι φοιτητές με τα αμπέχωνα που πρασίνιζαν το προάυλιο της Νομικής θα έπεφταν στην συνέχεια σαν ακρίδες στα well-done φιλέτα της εξουσίας.

Παράλληλα με τις διεφθαρμένες πολιτικές εξουσίες βάδιζαν και συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, τους οποίους κάθε άλλο παρά τυχαία δεν ακούμπησαν τα κουμπούρια και οι ρουκέτες της Τρομοκρατίας.

Η μεταπολίτευση δεν ήταν παρά ένα μεγάλο πάρτυ αρπαχτής και διαφθοράς. Τα περίφημα ΜΟΠ αρχικά και τα Πακέτα Στήριξης στη συνέχεια θα έχτιζαν χιλιάδες «πολιτιστικά» κέντρα στην Αθήνα και την επαρχία ώστε να μπορεί ο λαός να λικνίζεται ανέμελος στη πίστα και με την λογική ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξουμε να διαπερνά όλες τις κοινωνικές τάξεις. Την ώρα που ο λαός έπεφτε στην παγίδα του εκχυδαισμού, οι πονηροί της εξουσίας φρόντιζαν η κάθε επόμενη μίζα, μπάζα, αρπαχτή, να είναι μεγαλύτερη από την προηγούμενη.

Κανένα έργο, καμία ανάθεση, καμία αγορά εξοπλιστικών δεν έγινε χωρίς να λαδωθεί η