Αν ο Ασαντ πέσει, θα διαλυθούν πολλές συμμαχίες

16:05 20/4/2011 - Πηγή: i-Reporter

Το καθεστώς της Συρίας, που ήταν για πολύ καιρό το κλειδί για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, αποφάσισε να αντεπιτεθεί με όλη του τη δύναμη. Μοιάζει αποφασισμένο να συντρίψει το κύμα των λαϊκών εξεγέρσεων που σάρωσε τα καθεστώτα της Τυνησίας και της Αιγύπτου και απειλεί τώρα τους ηγέτες της Λιβύης, της Υεμένης

και του Μπαχρέιν, ενώ αψηφά την κρατική εξουσία σε μια σειρά από συριακές πόλεις.

Αν το καθεστώς του προέδρου Άσαντ ανατραπεί, ή έστω αποδυναμωθεί, οι γεωπολιτικές επιπτώσεις θα είναι σημαντικές. Οι σύμμαχοι της Συρίας, το Ιράν, η Χεζμπολάχ, η Χαμάς, θα δεχθούν μεγάλη πίεση. Η απώλεια της υποστήριξης της Δαμασκού θα είναι οδυνηρή.

Το Ισραήλ θα έβλεπε μια τέτοια εξέλιξη με μεγάλη ικανοποίηση, σημειώνει στην Γκάρντιαν ο Πάτρικ Σιλ, συγγραφέας του βιβλίου «Ο Άσαντ της Συρίας: η Μάχη για τη Μέση Ανατολή». Τα αισθήματα του Ισραήλ θα μετριαστούν όμως από τον φόβο ότι ο Άσαντ μπορεί να δώσει τη θέση του σε ένα ακόμη πιο απειλητικό ισλαμιστικό καθεστώς.

Οι παραχωρήσεις και οι υποσχέσεις του Άσαντ είναι πολύ λίγες και έγιναν πολύ αργά. Οι διαδηλώσεις είναι κάθε μέρα μεγάλες. Και οι σκληροπυρηνικοί του καθεστώτος φαίνεται να επικράτησαν επί των μετριοπαθών, αν υποθέσει κανείς ότι έγινε ποτέ μια τέτοια αντιπαράθεση. Αλλά και οι διαδηλωτές έχουν σκληρύνει τη στάση τους. Στρεφόμενοι εναντίον συγγενών του προέδρου -- του Μάχερ αλ-Άσαντ, αδελφού του προέδρου και διοικητή της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς, και του Ράμι Μαχλούφ, πλούσιου επιχειρηματία και εξαδέλφου του προέδρου -- δεν ζητούν πλέον μόνο βελτίωση της διακυβέρνησης της χώρας, αλλά αλλαγή καθεστώτος.

Τα ισχυρά συμφέροντα που εξαρτώνται από το καθεστώς αντιστέκονται όμως όχι μόνο σε μια τέτοια προοπτική, αλλά και στην εφαρμογή ριζικών μεταρρυθμίσεων. Το πιθανότερο είναι έτσι ότι θα συνεχιστούν οι άγριες μάχες ανάμεσα στο καθεστώς και την αντιπολίτευση, με το πρώτο να βλέπει τη νομιμότητά του να διαβρώνεται συνεχώς.

Το βέβαιο είναι ότι σε ολόκληρη την περιοχή διαλύονται οι συμμαχίες που σχηματίστηκαν πριν από τρεις δεκαετίες και οδήγησαν στην υπογραφή της ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ. Σύμμαχος της Συρίας στον πόλεμο του 1973, η Αίγυπτος άλλαξε στρατόπεδο και συντάχθηκε με το Ισραήλ. Και το Ιράν, που επί Σάχη ήταν σύμμαχος του Ισραήλ, πέρασε στο στρατόπεδο της Συρίας. Με άλλα λόγια, η Συρία και το Ισραήλ αντάλλαξαν εταίρους.

Όλα αυτά όμως τώρα αλλάζουν. Η Αίγυπτος στη μετά τον Μουμπάρακ εποχή είναι πιθανό να πάρει τις αποστάσεις της από το Ισραήλ και να επανενταχθεί στο αραβικό στρατόπεδο, ενώ η συμμαχία της Συρίας με το Ιράν -- το οποίο δεν βλέπει καλά η σουνιτική πλειοψηφία της πρώτης -- θα τεθεί σε κίνδυνο από τυχόν αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό. Άλλες σημαντικές αλλαγές στον γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής, σημειώνει ο Σιλ, θα είναι η ενίσχυση της Τουρκίας και η σταδιακή ανάκαμψη του Ιράκ. Τώρα που η Βαγδάτη και η Τεχεράνη βρίσκονται και οι δύο υπό σιιτική διοίκηση, μπορεί να έρθουν πιο κοντά και