Αναγέννηση: Γιατί και πώς, με ποιους και για ποιους

09:59 19/12/2012 - Πηγή: i-Reporter

Γράφει ο Δημήτρης Ρέππας

Πέρασαν ακριβώς έξι μήνες. Επέλεξα συνειδητά να σιωπήσω. Θεώρησα αυτόν τον τρόπο ως τον πλέον ενδεδειγμένο για να «συμμετάσχω» στις εξελίξεις.
Για χρόνια σηκώσαμε το βάρος και δώσαμε μάχες στην πρώτη γραμμή. Δεν έλειψαν, πιστεύω, το μέτρο, η σοβαρότητα και η ευθύνη ακόμα και όταν περίσσευαν αστοχίες, αδυναμίες και λάθη. Αυτή η εξάμηνη σιωπή (μεταξύ των άλλων δείγμα αυτογνωσίας και σεβασμού των πολιτών) δίνει τη θέση της στη χρήσιμη παρέμβαση. Για να ξαναβρούμε το νήμα που ένωσε τη ζωή μας, τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών με ό,τι πιο δημιουργικό μέσα από τις γραμμές

του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ήμουν και είμαι ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και συνεχίζω. Ιδίως τώρα που η συγκυρία απαιτεί να αποδείξουμε αυτό που για πολλά χρόνια επαναλαμβάνω: «Εμείς ανήκουμε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν ανήκει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε μας».
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για πολλούς έκλεισε τον ιστορικό κύκλο του. Δεν συμφωνώ. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει προοπτική υπό μία προϋπόθεση: να επανοικοδομήσει τη σχέση του με την κοινωνική βάση πράγμα που σημαίνει πάνω από όλα επανακατάκτηση της ιδρυτικής φυσιογνωμίας του, στη σύγχρονη πραγματικότητα.

**
Σε κάθε αναπτυγμένη χώρα το διπολικό πολιτικό σύστημα παρέχει σταθερότητα και πλουραλισμό. Η κάμψη του ΠΑΣΟΚ θέτει εξ αντικειμένου προς συζήτηση την ανασυγκρότηση του προοδευτικού πόλου στη χώρα μας. Είναι βέβαιο πως σύντομα και η συντηρητική παράταξη θα αντιμετωπίσει ανάλογη πρόκληση. Αυτή η ρευστότητα προσδιορίζει το μεταβατικό χαρακτήρα της περιόδου.
Η ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου είναι συνυφασμένη με την ανασύσταση του ΠΑΣΟΚ και τανάπαλιν. Όσοι μιλούν στο όνομα της ανασυγκρότησης της προοδευτικής παράταξης προσβλέποντας στη διάλυση του ΠΑΣΟΚ μετατρέπουν ένα κεκτημένο σε ζητούμενο. Ενεργούν για τη διαίρεση και τον κατακερματισμό, ενώ ισχυρίζονται ότι μοχθούν για την ομογενοποίηση και τη συστράτευση. Όσοι μιλούν στο όνομα της ανασύστασης του ΠΑΣΟΚ υπερασπιζόμενοι μέχρι ταυτίσεως με τη Ν.Δ. τη μονοδιάστατη νεοφιλελεύθερη πολιτική, αυτοϋπονομεύονται. Γιατί αντί να πείθουν πως το ΠΑΣΟΚ κλείνει την παρένθεση του ιστορικού συμβιβασμού, λόγω μέγιστης εθνικής ανάγκης, δίνουν το μήνυμα της πολιτικής μετάλλαξής του.
Με πρόταγμα την αναγέννηση της Ελλάδας, οι πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ και ευρύτερα της προοδευτικής παράταξης προϋποθέτουν:
α) Σχέδιο για την Ελλάδα της παραγωγής, της απασχόλησης, της κοινωνικής συνοχής και της Δημοκρατίας. Δηλαδή πλήρη πρόταση και για τους τέσσερις αυτούς πυλώνες της εθνικής προοπτικής.
β) Νέα ισορροπία στη σχέση με τους εταίρους. Δημοσιονομική εξυγίανση και διαρθρωτικές αλλαγές (αμφότερα αναγκαία) δεν ευοδώνονται με πολιτικές ούτε κρατισμού, ούτε νεοφιλελευθερισμού. Ούτε μπορεί να εκπέσουν σε πρόσχημα για το στρατηγικό έλεγχο της χώρας από τρίτους.
γ) Αποκάθαρση του Δημόσιου βίου από τερατουργηματικές λειτουργίες παλαιοκομματισμού και συντεχνιασμού, εξωθεσμικής επιρροής και διαπλοκής που οδηγούν σε απώλεια του δημόσιου χαρακτήρα της και ιδιωτικοποίηση της πολιτικής και των πολιτικών. Πρόταση για τη συνταγματική αναθεώρηση με πρόνοιες για την εφαρμογή των διακηρύξεών του.
δ) Εμπιστοσύνη και επιστροφή στην κοινωνική βάση. Για να έρθουν στο προσκήνιο οι δημιουργοί και οι διανοητές, οι καθημερινοί γήινοι πολίτες στη θέση των χαρταετών της πολιτικής και κάθε εξουσίας.
Το ΠΑΣΟΚ απέδειξε πως δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος. Ουδείς μπορεί να το κατηγορήσει για μικροκομματισμό. Στο επικείμενο συνέδριο, ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς τα εισαγωγικά δεξιού ή αριστερού λαϊκισμού επιβεβαιώνει τους λόγους ίδρυσής του στο σήμερα ως ένα ευρωπαϊκό κόμμα της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς. Το ΠΑΣΟΚ, πέρα από το άγχος για τα ποσοστά του, ενδιαφέρεται για τη σφυρηλάτηση συμμαχιών. Ο προοδευτικός πόλος ούτε μονοκομματικός είναι, αλλά ούτε και συστοιχία φύλαρχων. Όλα αυτά οδηγούν στην ανάγκη της μεγάλης στροφής στην πολιτική μας.