Έτσι όμως, δεν πάμε πουθενά...

12:41 10/2/2013 - Πηγή: i-Reporter

Οξύτατη επίθεση κατά της συντηρητικής πλειοψηφίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία κατηγορεί ότι με την απόφασή της να συρρικνώσει τον κοινοτικό προϋπολογισμό καταδικάζει την Ευρώπη και όλους τους ευρωπαίους πολίτες, εξαπολύει ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου.
Σε αντίθεση με τον Ε. Βενιζέλο,

ο οποίος, μέσω «άτυπης ενημέρωσης» προτίμησε να μιλήσει για επιτυχία της κυβέρνησης, προκαλώντας αρνητικά σχόλια στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και απλά να θίξει την ατολμία των ευρωπαίων, ο κ. Παπανδρέου εστιάζει την αντίδρασή του στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής στην οπισθοχώρηση που σηματοδοτεί για την Ευρώπη η συγκεκριμένη απόφαση. Ο κ. Παπανδρέου τονίζει ότι η συμπεριφορά των συντηρητικών ηγετών της Ευρώπης «απειλεί με κατακερματισμό την ίδια την Ένωση», ενώ απειλεί και τη συνοχή των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Επιπλέον, όπως τονίζει ο πρώην πρωθυπουργός, η συμπεριφορά αυτή «ρίχνει λάδι στη φωτιά της εθνικιστικής ρητορικής».
Ωστόσο, ο κ. Παπανδρέου αποδίδει τη στάση των συντηρητικών της Ευρώπης στον «φόβο» τους να ασχοληθούν σοβαρά με τον κοινοτικό προϋπολογισμό και να προχωρήσουν σε ένα σοβαρό πρόγραμμα επενδύσεων, την ώρα που είναι φανερό ότι πρόκειται για επιλογές οικονομικής πολιτικής των συντηρητικών ηγετών.
Ο κ. Παπανδρέου θέτει και το θέμα του δημοψηφίσματος, υπενθυμίζοντας την απορριπτική στάση των Μέρκελ-Σαρκοζί σε μια τέτοια προοπτική (ήθελαν να με εκτελέσουν δήλωσε αργότερα ο κ. Παπανδρέου) για την Ελλάδα, που θα λειτουργούσε ευεργετικά και για ολόκληρη την Ευρώπη. Και κατηγορεί τους συντηρητικούς ότι ενώ απέρριψαν ένα δημοψήφισμα που θα κινητοποιούσε όλους τους ευρωπαίους, αποδέχονται την πρόταση Κάμερον για ένα δημοψήφισαμ «σχεδιασμένο να οδηγήσει σε λιγότερη Ευρώπη».
Ολόκληρη η δήλωση του Γ. Παπανδρέου έχει ως εξής:
«Η επικράτηση συντηρητικών θέσεων στην Ευρώπη, με τη συρρίκνωση του κοινοτικού προϋπολογισμού, συνιστά καταδίκη της Ευρώπης, όλων των Ευρωπαίων πολιτών.

Για άλλη μια φορά, η συντηρητική Ευρώπη φοβήθηκε να επενδύσει στην ίδια την Ευρώπη και το μέλλον της.

Έτσι όμως, δεν πάμε πουθενά.

Το επισημαίνω ακατάπαυστα εδώ και τρία χρόνια: Την ώρα που πολλές χώρες είναι αναγκασμένες να ακολουθήσουν δύσκολα και απαιτητικά προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής σε εθνικό επίπεδο, επιβάλλεται να υπάρξει ένα γενναίο Πρόγραμμα Επενδύσεων από την ίδια την ΕΕ και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με επενδύσεις στην εκπαίδευση και στην καινοτομία, σε μια σύγχρονη πράσινη οικονομία, σε υποδομές συγκοινωνιών και τηλεπικοινωνιών, σε δίκτυα πράσινης ενέργειας, στο διαδίκτυο. Για μια Ευρώπη ανταγωνιστική και πάνω από όλα ανθρώπινη, με βιώσιμη ανάπτυξη, που θα δημιουργεί δουλειές για όλους και θα προσφέρει πολλές δυνατότητες στους νέους ανθρώπους. Μια Ευρώπη που δεν παρακολουθεί άπραχτη τα εκατομμύρια των νέων ανέργων της, αλλά αναλαμβάνει γενναίες πρωτοβουλίες για να δημιουργηθούν χιλιάδες νέες βιώσιμες θέσεις εργασίας παντού.

Ο φόβος της συντηρητικής Ευρώπης να ασχοληθεί σοβαρά με τον προϋπολογισμό της ΕΕ και να προχωρήσει σε ένα σοβαρό Πρόγραμμα Επενδύσεων, δεν δίνει απαντήσεις στις αιτίες των προβλημάτων που ταλανίζουν τις ευρωπαϊκές χώρες και δεν αντιμετωπίζει την ύφεση. Απειλεί με κατακερματισμό την ίδια την Ένωση. Απειλεί τη συνοχή των κοινωνιών μας. Ρίχνει λάδι στη φωτιά της εθνικιστικής ρητορικής που απειλεί ό,τι χτίσαμε, όλοι οι Ευρωπαίοι μαζί, τις τελευταίες δεκαετίες.

Την ώρα που χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη, μια δημοκρατική και συμμετοχική Ευρώπη, δεν επιτρέπεται να επικρατήσει ατολμία, σκοπιμότητες και επιστροφή στις εθνικές περιχαρακώσεις.

Και κάτι ακόμη. Όσοι σε ολόκληρη την Ευρώπη, με πράξεις ή με την σιωπή τους, στάθηκαν απέναντι στην προοπτική ενός δημοψηφίσματος που θα λειτουργούσε ευεργετικά για την Ελλάδα, για ολόκληρη την Ευρώπη και θα κινητοποιούσε τους Ευρωπαίους πολίτες προς αυτήν την κατεύθυνση, ας αναλογιστούν σήμερα τι αποτελέσματα μπορεί να έχει η απειλή ενός δημοψηφίσματος, αλλά σχεδιασμένου να οδηγήσει σε λιγότερη Ευρώπη. Στην πρώτη περίπτωση η συντηρητική Ευρώπη αντέδρασε. Στη δεύτερη, υπέκυψε.

Μόνο μια προοδευτική Ευρώπη μπορεί να δώσει προοπτική στους πολίτες της».