Γιατί αυτές οι απεργίες;

21:00 13/2/2013 - Πηγή: i-Reporter

Η απεργία που συντηρεί η ΕΣΗΕΑ στα δημόσια ΜΜΕ συνιστά κατάχρηση δικαιώματος και γίνεται παρά την εκφρασμένη αντίθεση των εργαζομένων σε ορισμένα από αυτά. Την προηγούμενη εβδομάδα οι δημοσιογράφοι της ΕΡΑ και του ΑΠΕ, στις Γενικές τους Συνελεύσεις, αποφάσισαν τη διακοπή της απεργίας

και την αντικατάστασής της από στάσεις εργασίας. Η ΕΣΗΕΑ αγνόησε τις αποφάσεις και κήρυξε νέα απεργία. Στο ΑΠΕ έγιναν, στη συνέχεια, δύο συνελεύσεις που ζήτησαν και πάλι την αναστολή της απεδργίας. Και πάλι αγνοήθηκαν από την ΕΣΗΕΑ, η οποία κάνει κατάχρηση του δικαιώματος να κηρύσσει απεργίες, διότι αυτό μπορεί να το κάνει με εισήγηση των εργαζομένων. Επιπλέον, σε ότι αφορά στο ΑΠΕ, το θέμα έχει γίνει γελοίο, ενώ γελοιοποιείται και η ίδια η ΕΣΗΕΑ. Η ΕΣΗΕΑ υποχρεώνει τους δημοσιογράφους της Αθήνας να απεργούν, αλλά το Γραφείο Θεσσαλονίκης εργάζεται κανονικά, καθώς οι δημοσιογράφοι είναι μέλη της ΕΣΗΕΜΘ. Εργάζονται, επίσης, όλοι οι ανταποκριτές στην περιφέρεια, που είναι μέλη άλλων Ενώσεων. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανταποκριτές στο εξωτερικό που δεν είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ. Επομένως, στο ΑΠΕ η απεργία δεν είναι καθολική. Και δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίζεται. Η ΕΣΗΕΑ αιτιολογεί την απεργία της προβάλλοντας ορισμένα "αιτήματα". Υπάρχουν ειδικά αιτήματα για ΕΡΤ, Δημοτικούς ραδιοσταθμούς, ΓΓ Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, αλλά κανένα ειδικό αίτημα για το ΑΠΕ,καθότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν θέσει κανένα. Έχουν, όμως θέσει θέμα διακοπής της απεργίας. Αλλά η ΕΣΗΕΑ, εξυπηρετώντας άλλους σκοπούς, δεν ακούει τους εργαζόμενους. Το ΑΠΕ το εντάσσει στο γενικό αίτημα περί Συλλογικών Συμβάσεων, αίτημα το οποίο μόνο προσχηματικό είναι. Η ΕΣΗΕΑ έχει να υπογράψει συλλογική σύμβαση από το 2009. Ποιά ήταν η διαδικασία υπογραφής Συλλογικών Συμβάσεων; Η ΕΣΗΕΑ διαπραγματευόταν με την ΕΙΗΕΑ και κατέληγαν σε μια συμφωνία η οποία ίσχυε για όλους. Κι ενώ δεν τολμάει να καλέσει τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ να συμφωνήσουν και να υπογράψουν μια νέα σύμβαση ή επυπηρετεί τα συμφέροντά τους, τους εξαιρεί από την υπόθεση Συλλογικές Συμβάσεις και κηρύσσει, εκ του ασφαλούς, απεργίες στα δημόσια ΜΜΕ, τα οποία ποτέ δεν υπέγραψαν δικές τους συμβάσεις. Αλλά η ΕΣΗΕΑ προσποιείται ότι δεν το καταλαβαίνει. Κι ενώ γνωρίζει ότι για να υπογραφούν νέες συμβάσεις ή να παραμείνουν σε ισχύ οι παλιές πρέπει να κινητοποιηθεί το σύνολο του κλάδου, δεν προκηρύσσει απεργίες, ταυτόχρονα και στα ιδιωτικά μέσα. Απλά προστατεύουν τα αφεντικά τους. Και οι εν ενεργεία δημοσιογράφοι- μέλη του ΔΣ και οι συνταξιούχοι. Όλοι τους ψηφίζουν εκ του ασφαλούς συνέχιση της απεργίας. Κανένα από τα μέλη του ΔΣ δεν απεργεί, γιατί κανένα δεν εργάζεται στα δημόσια μέσα, οι δε συνταξιούχοι, θα πάρουν κανονικά τη σύνταξή τους. Οι μόνοι χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι, στους οποίους δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα στην εργασία και είναι, ίσως, ο μόνος κλάδος στην Ελλάδα που δεν έχει αυτότο δικαίωμα. Και αυτό είναι μάλλον φασιστική αντίληψη. Υπάρχουν εργαζόμενοι σε όλα τα δημόσια ΜΜΕ που δεν έχουν άλλη εργασία, με όσα συμβαίνουν στο χώρο του Τύπου τα τελευταία χρόνια, και ζουν μονο από τον μισθό τους, ο οποίος "τσεκουρώνεται" για μια ακόμα φορά. Κι από πάνω έχουν και την ΕΣΗΕΑ να τους υποχρεώνει σε μια απεργία χωρίς κανένα λόγο, γιατί η ανανέωση των συμβάσεων των 74 συμβασιούχων της ΕΡΤ δεν αποτελεί επαρκή λόγο για μια τέτοια κινητοποίηση.