Η Ελλάδα το μπορεί! Και της πρέπει…

15:42 5/5/2012 - Πηγή: i-Reporter

«Ναυτίλος» κι εγώ, της ατέλειωτης περιπλάνησης στο διαδίκτυο, παρακολουθώ, όσο μπορώ, κάθε αναζήτηση, κάθε ανάρτηση, αφουγκράζομαι την παραμικρή αγωνία, ακούω και τις πιο σκληρές κριτικές και τα παράπονα.
Πολλές φορές προσπαθώ να φανταστώ πίσω από τα ψευδώνυμά σας το πρόσωπό σας, τη διαδρομή σας, να διαβάσω πίσω από τις λέξεις σας, αυτά που υπονοείτε, αυτά που δεν λέτε…
Είμαστε όλοι λίγο σαν τον Οδυσσέα, πανάρχαιο σύμβολο του ελληνικού χαρακτήρα, της ατέλειωτης περιπέτειας και της βασανιστικής νοσταλγίας.
Τα τελευταία δυόμιση χρόνια δίνω τη μάχη σε όλα τα μέτωπα.
Τη μάχη για την

Ελλάδα – «Ιθάκη» όλων μας.
Τη μάχη για την Παράταξη – «Αργώ», πολλών από μας…
Αλλά κυρίως, τη μάχη για τους νέους μας.
Που νιώθω ότι η γενιά μας τους χρωστάει.
Κι αυτό θέλω να μοιραστώ μαζί σας:
Το μεγάλο χρέος μας προς τους νέους!
Όλες οι προηγούμενες γενιές των νέο-Ελλήνων,παρέδωσαν Πατρίδα καλύτερη από ό,τι παρέλαβαν…
Εμείς κινδυνεύουμε να γίνουμε η πρώτη γενιά που δανειζόταν επί τριάντα χρόνια σε βάρος των παιδιών της!
Ποτέ στο παρελθόν δεν μπήκαν τόσα χρήματα μαζεμένα στην Ελλάδα.
Και ποτέ στο παρελθόν δεν διογκώθηκε τόσο το χρέος, ενώ η παραγωγική βάση της χώρας συρρικνωνόταν συνεχώς.
Για να μη μιλήσουμε καλύτερα για την ανταγωνιστικότητά της…
Δανειστήκαμε το μέλλον των παιδιών μας. Το υποθηκεύσαμε. Και τους το χρωστάμε.
Οι αρχαίοι έλεγαν «ο τρώσας και ιάσεται»:
Αυτός που έκανε το κακό, αυτός και θα το θεραπεύσει!
Δεν μιλάω για πρόσωπα. Μιλάω για γενιές.
Η δική μας υποθήκευσε το μέλλον των παιδιών της.
Η δική μας, πριν παραδώσει, οφείλει και να το αποκαταστήσει…
Μπορούμε;
Ασφαλώς και μπορούμε!
Η Ελλάδα βρέθηκε πολλές φορές σε δύσκολη θέση. Πάντα τα κατάφερε στο τέλος.
Πολλές άλλες χώρες βρέθηκαν κι αυτές σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.
Όλες τους τα κατάφεραν τελικά…
Ό,τι έκαναν οι Έλληνες στο παρελθόν, ό,τι πέτυχαν και άλλοι λαοί, μπορούμε να το πετύχουμε κι εμείς.
Πιστεύω απόλυτα στον Πλούτο της Ελλάδας και στις αστείρευτες δυνάμεις που κρύβει μέσα του ο Έλληνας. Ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές.
Δεν χρειάζεται τόσο να βοηθήσουν οι απ’ έξω. Μέσα μας πρέπει να ψάξουμε για να βρούμε τι πρέπει να αλλάξουμε, πώς να το αλλάξουμε, αλλά και τη δύναμη να τ’ αλλάξουμε.
Να τα αλλάξουμε όλα! Για να ξεκολλήσουμε από το τέλμα.
Για να «απογειώσουμε» τη χώρα.
Να παραδώσουμε την Ελλάδα στα παιδιά μας όπως πρέπει.
Στην ελληνική μυθολογία ο Ηρακλής έμεινε για τους «άθλους» του…
Κατορθώματα που έκανε, για να εξιλεωθεί που μέσα στην ιερή μανία του είχε σκοτώσει τα παιδιά του!
Μεγαλείο και ταπείνωση. Τρέλα και Αρετή. Φρίκη και ηρωισμός.
Εμείς, βέβαια, δεν έχουμε τίποτε από το τραγικό – και ταυτόχρονα επικό – χαρακτήρα του Ηράκλειου μύθου.
Αλλά επειδή οι πολιτισμοί φτιάχνουν σύμβολα, ζουν με σύμβολα και αναπαράγονται με σύμβολα, μπορούμε να εμπνευστούμε:
Μια γενιά, η δική μας, έβλαψε τα παιδιά της…
Και τώρα είμαστε υποχρεωμένοι, όχι να διχα