Μια τελευταία προσπάθεια...

09:57 5/11/2012 - Πηγή: i-Reporter

Του Μάριου Ευρυβιάδη*
Δυο γεγονότα, φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, βρίσκονται υπό εξέλιξη ή έχουν προγραμματισθεί τούτη την περίοδο στη γειτονιά μας. Το υπό εξέλιξη γεγονός που άρχισε στις 21 Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται οσονούπω, είναι η ανά διετία κοινή άσκηση ανάμεσα σε αμερικανικές δυνάμεις που σταθμεύουν στην Ευρώπη (US European Command) και δυνάμεις του Ισραήλ. Γνωστή με την κωδική ονομασία Austere Challenge 12 , η άσκηση αυτή που λαμβάνει χώρα

στο Ισραήλ, δοκιμάζει την ετοιμότητα των δυο κρατών να ανταποκριθούν σε μια πυραυλική επίθεση εναντίον του Ισραήλ. Τρείς χιλιάδες πεντακόσιοι Αμερικανοί και χίλιοι Ισραηλινοί συμμετέχουν στην άσκηση. Το άλλο γεγονός είναι ένα μεγάλο διεθνές συνέδριο για τα δέκα χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία το Τουρκικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Τούρκου Ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν. Το συνέδριο αυτό που τιτλοφορείται “Ten Years Since the Rise to Power of the Justice and Development Party in Turkey”, November 14-15, 2012, θα λάβει χώρα στο Ισραήλ. Συγκεκριμένα διοργανώνεται υπό την αιγίδα του The Institute for National Security Studies (INSS), ενός υπερσυντηρητικού think tank του Τελ Αβίβ. Συμμετέχουν επιφανή πρόσωπα από το Ισραήλ την Τουρκία και τις ΗΠΑ. Ξεχωριστά το καθένα από τα δυο αυτά γεγονότα, αλλά και τα δύο μαζί επιχειρούν, δια της πλαγίας, να επανασυστήσουν την «χρυσή εποχή» των Αμερικανο-τουρκο-ισραηλινών σχέσεων της δεκαετίες του 1980. Η τριγωνική σχέση ανάμεσα σε Ουάσιγκτον, Άγκυρα και Ιερουσαλήμ, άνθισε επί προεδρίας Ρέηγκαν σχεδόν ταυτόχρονα με την αναβίωση του Ψυχρού Πολέμου. Τα γεγονότα που εγκαινίασαν την χρυσή εποχή ανάμεσα στις τρείς χώρες είχαν αρχίσει επί Προεδρίας Κάρτερ. Ήταν η «απώλεια» του στρατηγικού εταίρου των ΗΠΑ και του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, του Σάχη της Περσίας (1978-1979) και η σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν (1979). Η «απώλεια» του Ιράν και, η μετατροπή του από το καθεστώς των μουλλάδων σε μετωπικό εχθρό των Αμερικανών και των Ισραηλινών, τους κατά τον Αγιατολάχ Χομεϊνί «Μεγάλο» και «Μικρό» Σατανά, εκτόξευσε στα ύψη την γεωπολιτική αξία της Τουρκίας στους σχεδιασμούς, πρωτίστως, της Ουάσιγκτον και δευτερευόντως του Ισραήλ. Το αμερικανικό πεντάγωνο εκπόνησε το Δόγμα Γουόλστάτερ (Wohlstetter Doctrine) για την Τουρκία, που καθιστούσε την Ανατολική Τουρκία (Κουρδιστάν) ως το αμερικανικό εφαλτήριο για στρατιωτική επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή. Δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική και οικονομική βοήθεια δόθηκαν από την Ουάσιγκτον στην Άγκυρα, ενώ Τουρκία και Ισραήλ, υπό την καθοδήγηση της Ουάσιγκτον, αναζωογόνησαν την υφιστάμενη από τις αρχές του 1950 στρατιωτική τους συμμαχία. Ουσιαστικά το Ισραήλ ανέλαβε να παρέχει υψηλού επιπέδου τεχνολογία στην Τουρκία, τεχνογνωσία για την κατίσχυση του κουρδικού αντάρτικου, διευκολύνσεις στη διεθνή δανειοδότηση της Τουρκίας και άμεση υποστήριξη των τουρκικών θέσεων σε διεθνή φόρα και κυρίως υποστήριξη των τουρκικών θέσεων στην Ουάσιγκτον κατά των Αρμενίων, της Ελλάδας και της Κύπρου. Ως αντάλλαγμα το Ισραήλ κέρδισε το «στρατηγικ