Ο κυβερνητικός συνασπισμός θα βγει αποδυναμωμένος

16:11 5/5/2011 - Πηγή: i-Reporter

Όποια κι αν είναι η απόφαση των Βρετανών στο σημερινό δημοψήφισμα για τη μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος, είναι ήδη γνωστό ποιος θα είναι ο μεγάλος χαμένος: η συμμαχία των συντηρητικών και των φιλελευθέρων που κυβερνά εδώ και ένα χρόνο τη Βρετανία. Αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις των δημοσκοπήσεων και απορριφθεί η μεταρρύθμιση, οι φιλελεύθεροι θα έχουν χάσει τον μοναδικό λόγο που -- για πολλούς απ’ αυτούς -- δικαιολογεί τη συμμαχία τους με τους συντηρητικούς: την κατάργηση

ενός συστήματος που τους δίνει μόνο το 10% των εδρών παρόλο που κερδίζουν το 25% των ψήφων.

Το δημοψήφισμα θα αφήσει τραύματα ακόμη κι αν κερδίσει το ΝΑΙ: θα αποδυναμώσει τον πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, τον οποίο η δεξιά πτέρυγα του κόμματός του κατηγορεί ότι δεν μπόρεσε να αποσπάσει μια ευρύτερη νίκη στις εκλογές που θα του επέτρεπε να κυβερνά χωρίς το «δεκανίκι» των φιλελευθέρων. Στην περίπτωση αυτή, θα αυξηθούν και οι πιέσεις προς το κόμμα να πάρει τις αποστάσεις του από την κεντρώα πολιτική των φιλελευθέρων.

Αυτό πάντως είναι ένα απίθανο ενδεχόμενο, γράφει ο ανταποκριτής της Ελ Παΐς στο Λονδίνο. Το βασικό πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει κατά πάσα πιθανότητα ο συνασπισμός μετά το σημερινό δημοψήφισμα θα είναι η αστάθεια του κόμματος του Νικ Κλεγκ. Και ο τελευταίος θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς θα χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια προτού καταβληθεί και νέα προσπάθεια να εισαχθεί ένα νέο σύστημα.

Η ρήξη του συνασπισμού δεν είναι πολύ πιθανή: κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε πρόωρες εκλογές, όπου οι ψηφοφόροι θα τιμωρούσαν τους φιλελεύθερους και ενδεχομένως να τους έσβηναν από τον εκλογικό χάρτη. Είναι πιθανό όμως ο Κλεγκ να πέσει θύμα ενός εσωκομματικού «πραξικοπήματος» που θα τον αναγκάσει να παραιτηθεί από την ηγεσία. Και τότε η συγκατοίκηση των δύο κομμάτων στην εξουσία θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη.

Ένα άλλο σενάριο είναι ο Κλεγκ να παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος, αλλά οι φιλελεύθεροι βουλευτές να στασιάσουν εναντίον ορισμένων από τις προτάσεις του συνασπισμού με τις οποίες διαφωνούν. Η εναντίον προτάσεων που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τους συντηρητικούς.

Πολλοί φιλελεύθεροι έχουν ενοχληθεί από το γεγονός ότι η εκστρατεία υπέρ του Όχι, που καθοδηγήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τους συντηρητικούς, ήταν ιδιαίτερα επιθετική. Αυτό θα μπορούσε να τους οδηγήσει να «μπλοκάρουν» το δεύτερο μέρος αυτής της μεταρρύθμισης: την αλλαγή των εκλογικών περιφερειών ώστε να γίνουν πιο ομοιογενείς από την άποψη του αριθμού των ψηφοφόρων. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι Εργατικοί χρειάζονται αρκετά λιγότερες ψήφους από τους Συντηρητικούς για να κερδίσουν κάθε έδρα.

Οι Εργατικοί αντιτίθενται, όπως είναι φυσικό, σε αυτό το μέρος της μεταρρύθμισης και θα μπορούσαν να την παρεμποδίσουν με τη βοήθεια ορισμένων ανταρτών από το φιλελεύθερο κόμμα. Περιέργως, αυτή θα μπορούσε να είναι και η στρατηγική των Τόρις στην περίπτωση που κερδίσει το Ναι: καθώς η εφαρμογή του