Οι πολιτικοί βρίσκονται διαρκώς ένα βήμα πίσω από τις αγορές

08:45 21/9/2011 - Πηγή: i-Reporter

Γράφει ο Σήφης ΠολυμίληςΕίναι αυτονόητο ότι η Ελλάδα είναι μια προβληματική χώρα, με ένα διαλυμένο, σπάταλο, αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα, μια οικονομία κρατικοδίαιτη και με χαμηλή παραγωγικότητα, μια κυβέρνηση και ένα πολιτικό σύστημα συνολικά ανίκανο να διαχειριστεί την κρίση. Μας μαστιγώνουν συνεχώς και εν πολλοίς δικαίως, οι δανειστές μας για όλα αυτά, μόνο που όπως αναγνωρίζουν όλο και περισσότεροι πολιτικοί, οικονομολόγοι, τραπεζίτες, αναλυτές, η ευρωζώνη, το ευρώ, αντιμετωπίζουν μια ευρύτερη κρίση, που όχι μόνο δεν περιορίζεται,

αλλά επεκτείνεται συνεχώς και η Ελλάδα, προσφέρεται ως το εύκολο άλλοθι για να συγκαλυφθούν τα προβλήματα.Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο χθες δυο κορυφαίοι σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης αμφισβήτησαν ουσιαστικά ως αναποτελεσματική τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου, υποστηρίζοντας αφενός ότι πρέπει να υπάρξει πολύ μεγαλύτερο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, αλλά θεωρώντας αφετέρου ως καταστροφή και μια αποπομπή της Ελλάδας από την ευρωζώνη... Παράλληλα δεν διστάζουν να υποστηρίξουν, ότι το ακραία σκληρό πρόγραμμα λιτότητας, όπως το χαρακτηρίζει ο κ. Φελντ, στραγγαλίζει την οικονομική ανάπτυξη και επιδεινώνει την κατάσταση του χρέους.Την ίδια ώρα το ΔΝΤ, ο κατ' εξοχήν υποστηρικτής των προγραμμάτων λιτότητας για χώρες όπως η Ελλάδα, προειδοποιεί ότι «αν οι προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης έχουν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, οι κίνδυνοι διολίσθησης των οικονομιών στη στασιμότητα γιγαντώνονται»... Κι όχι μόνο αυτό: Ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ, αναφερόμενος στην Ελλάδα και την Ευρώπη, προειδοποίησε ότι «υπάρχει η γενικευμένη αντίληψη ότι οι πολιτικοί βρίσκονται διαρκώς ένα βήμα πίσω από τις αγορές. Η Ευρώπη, επεσήμανε, κινδυνεύει σοβαρά από την κρίση χρέους και πρέπει να αντιδράσει με συντονισμό έπειτα από κοινές συνεννοήσεις». Είχε προηγηθεί βέβαια ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών κ. Γκάιτνερ που ούτε λίγο, ούτε πολύ, είπε ότι η εικόνα που δίνει η Ευρώπη είναι καταστροφική λόγω της διχογνωμίας που υπάρχει στην ευρύτερη στρατηγική αλλά και της διαμάχης μεταξύ κυβερνήσεων και Κεντρικής Τράπεζας. Για να μη μιλήσουμε για το βασικό αρθρογράφο των Financial Times τον κ. Μινχάου που προειδοποιούσε πριν λίγες μέρες ότι το ελάχιστο που μπορεί να περιμένει κανείς αυτή τη στιγμή από την ευρωζώνη, θα ήταν να εγκαταλειφθούν τα προγράμματα λιτότητας αμέσως και να επιστρέψουμε σε μια πιο ουδέτερη δημοσιονομική πολιτική... Όσο προφανές είναι, λοιπόν, ότι η Ελλάδα έχει τα δικά της προβλήματα και δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορη ή να εξαντλεί την άμυνα της στα φληναφήματα του κ. Σαμαρά, άλλο τόσο προφανές είναι ότι Ευρωζώνη δεν μπορεί να συνεχίσει να σφυρίζει στο ρυθμό των εκλογικών αναγκών της κας Μέρκελ ή του κ. Ρέσλερ. Η κρίση εμπιστοσύνης έχει δηλητηριάσει και τις ισχυρές οικονομίες κι αυτό που μπαίνει υπό αμφισβήτηση είναι το μέλλον του ευρώ. Μπορεί όπως έλεγε και ο Κέινς μακροπρόθεσμα να είμαστε όλοι νεκροί, όμως όπως σωστά επισημαίνει ο καθηγητής του Μπέρκλεϊ Μπ. Αισενγκρ