Σε ρόλο Οδυσσέα προς την....Ιθάκη

«Από την ώρα που ανέλαβα τη ΝΔ πέφτω συνέχεια σε αναταράξεις» είχε πει ο κ. Αντ. Σαμαράς τον περασμένο Νοέμβριο. Στο παρασκήνιο ήταν έντονες οι διεργασίες για τη συγκρότηση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας υπό τον κ. Λ. Παπαδήμο.
Με τη συμπλήρωση δύο ετών από την ημέρα που κέρδισε την προεδρία της ΝΔ στις 29 Νοεμβρίου 2009, ο κ. Αντ. Σαμαράς βρέθηκε εν μέσω εσωκομματικής τρικυμίας. Οι αναταράξεις ήταν αρκετές για τον... Οδυσσέα της ΝΔ που κατάφερε με τον εσωκομματικό «Δούρειο Ιππο» να κατακτήσει τη Ρηγίλλης, την τότε «γαλάζια» Τροία, και να νικήσει την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη. Η πορεία από τότε είναι τρικυμιώδης. Οι... κυκλώνες τον ταλαιπωρούν στον δρόμο για τη δική του Ιθάκη, την εκλογική νίκη. Η αυτοδυναμία, που φαντάζει σαν την... Πηνελόπη του Οδυσσέα, μοιάζει απόμακρη, που πολιορκείται από μνηστήρες, τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, που όμως δεν μπορούν να την κερδίσουν. «Θα είμαστε και μαζί και απέναντι» θα πει λίγες ημέρες μετά την εκλογή του στον τότε πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου στην κατ’ ιδίαν συνάντησή τους στο Μέγαρο Μαξίμου. Παράλληλα φροντίζει να δηλώσει πίστη στον «κοινωνικό φιλελευθερισμό» στην πρώτη δημόσια ομιλία του στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο και διακηρύττει πως δεν είμαστε ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία.

Αναλαμβάνοντας πρόεδρος της ΝΔ, ο κ. Αντ. Σαμαράς πορεύεται με πάθος κατά του ΠαΣοΚ και ξορκίζει κάθε ανάμειξη του ΔΝΤ στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας. Ξεχνάει τα λάθη και τις παραλείψεις των κυβερνήσεων του κ. Κ. Καραμανλή, αν και υπήρχαν κατά καιρούς αρκετές παλινωδίες για την ορθότητα ή όχι της οικονομικής πολιτικής του πρώην πρωθυπουργού. Αποκηρύσσει το κυβερνητικό παρελθόν και τον «μεσαίο χώρο» και πολλοί μιλάνε για τη σταδιακή ιδεολογική μετάλλαξη της ΝΔ σε ένα δεξιό κόμμα.

Η οργή των «καραμανλικών» για την αποκήρυξη του μεσαίου χώρου κυριαρχεί στο παρασκήνιο. «Εγώ είμαι ο αρχηγός και θα κάνω αυτό που θεωρώ σωστό για το κόμμα που ηγούμαι» είπε σε σύσκεψη και διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι κανείς δεν έχει περιθώριο να διχάσει τη ΝΔ.

Το κόμμα μεταλλάσσεται σταδιακά και διοικείται από στενούς συνεργάτες του κ. Σαμαρά, αν και δόθηκε πεδίο σε άλλα πρόσωπα, που είναι όμως μακριά από τον πυρήνα της πραγματικής εξουσίας. Με έμπιστα στελέχη δίπλα του όπως π.χ. οι κκ. Κ. Αρβανιτόπουλος, Π. Παναγιωτόπουλος, Χρ. Λαζαρίδης, Δ. Σταμάτης, Γ. Μουρούτης, Δ. Κανελλόπουλος, Δ. Καραχάλιος κ.ά. και με συνομιλητές στελέχη με σκληρές απόψεις όπως ο κ. Φ. Κρανιδιώτης φιλοτεχνεί το προφίλ ενός αντισυστημικού παίκτη.

Την ίδια στιγμή σηκώνει ψηλά τη σημαία του αντιμνημονίου και διχάζει πολλούς στη ΝΔ. Το κατ' εξοχήν φιλευρωπαϊκό και αστικό κόμμα επιλέγει τον... δρόμο της επανάστασης. Στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα πέφτουν από τα σύννεφα και οι εγχώριοι φιλελεύθεροι αδυνατούν να το αποδεχθούν. «Δεν υπογράφω την καταδίκη της χώρας» θα πει με περίσσια αυτοπεποίθηση σε συνομιλητές του και εμφανίζεται πεπεισμένος ότι γρήγορα θα έρθουν στα λόγια του. «Μα τι μας λένε... Αυτό το πρόγραμμα δεν βγαίν
Keywords
Τυχαία Θέματα