47 χρόνια μετά... κρατάμε τον λόγο μας

12:29 3/2/2023 - Πηγή: Sigma Live

Στις 3 Φεβρουαρίου 1976 γεννήθηκε η πιο ανατρεπτική, επαναστατική και μαχητική κυπριακή εφημερίδα, με το εύηχο όνομα «Η Σημερινή». Μια ομάδα καταξιωμένων δημοσιογράφων βούτηξαν τις γραφίδες τους στο αίμα της καρδιάς τους και, με γνώμονα τη σωτηρία και απελευθέρωση της Κύπρου από τον τουρκικό ζυγό, ίδρυσαν μια εφημερίδα, η οποία έφερε πραγματική επανάσταση στα δημοσιογραφικά και πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά δρώμενα του τόπου, με αποκαλύψεις, έρευνες,

ρεπορτάζ και μαχητική αρθρογραφία.

Η ιστορία της ενσαρκώνεται από τους εμπνευστές της ίδρυσής της – Κωστή Ν. Χατζηκωστή, Λευτέρη Σωτηρίου, Αντώνη Φαρμακίδη, Δημήτρη Παπαδημήτρη, Φάνο Κωνσταντινίδη, Γλαύκο Ξένο και Αλέκο Κωνσταντινίδη – και μετουσιώνεται σήμερα από αρθρογράφους, όπως ο Κωστής Ν. Χατζηκωστής, ο Σάββας Ιακωβίδης, ο Λάζαρος Μαύρος, ο Γιάννος Χαραλαμπίδης, και μία πλειάδα επίλεκτων και εκλεκτών συνεργατών και αρθρογράφων, που αποτυπώνουν, καταγράφουν και αναλύουν με σοβαρότητα, ποιότητα και σεβασμό στον πολίτη, την πολιτική και άλλη επικαιρότητα.

Φέτος η «Σημερινή» συμπληρώνει 47 χρόνια ιστορίας. Πλέον, χωρίς ιδεολογικές μετατοπίσεις, προσαρμοσμένη στις τεχνολογικές εξελίξεις και αντιλαμβανόμενη τις κοινωνικές τάσεις, η «Σημερινή» εξελίσσεται και αναδιαμορφώνεται. Επιχειρώντας να αφήσει το στίγμα της και στον διαδικτυακό χώρο, παρεμβαίνει μέσω της ιστοσελίδας της www.simerini.com, που από το 2019 έχει δυναμική παρουσία, καλύπτοντας αναλυτικά όλα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο και διεθνώς.

Η γέννηση της «Σημερινής»

Η σκέψη για τη γέννηση της «Σ» άρχισε να φυτρώνει από την άνοιξη του 1974. Σε σχετικό του κείμενο ο κ. Κώστας Ν. Χατζηκωστής θυμάται πως μετά το κλείσιμο της κύριας εφημερίδας της Κύπρου «Ελευθερία» άρχισε να σκέφτεται ότι έπρεπε να εκδοθεί μία καινούργια εφημερίδα, που να εκφράζει τη νέα εποχή. Μια εποχή που έβγαινε από εθνικές, ψυχικές και οικονομικές στάχτες και από τα ερείπια του 1974. Έτσι, τον Ιούνιο του 1975 συναντήθηκε με τον Αλέκο Κωνσταντινίδη (πρώην συντάκτη της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ελεύθερον Βήμα») και αποφάσισαν να προχωρήσουν στην έκδοση μιας νέας εφημερίδας. Στις συναντήσεις που ακολούθησαν, η νέα εφημερίδα άρχισε να παίρνει μορφή.

Η στελέχωση, οι μέτοχοι που θα συμμετείχαν στην εκδοτική εταιρεία, καθώς και ποιοι συντάκτες και συνεργάτες θα συμφωνούσαν με τις βασικές πολιτικές κατευθύνσεις της εφημερίδας ήταν τα θέματα πολλών συναντήσεων και συζητήσεων. Κάποια στιγμή απευθύνθηκαν στον αξιόλογο παλαιό δημοσιογράφο Αντώνη Φαρμακίδη. Τον ενημέρωσαν για την απόφασή τους και του ζήτησαν να συμμετέχει κι αυτός στο εγχείρημά τους. Απάντησε θετικά. Κι έτσι έγιναν τρεις.

Στα τρία ιδρυτικά μέλη προστέθηκαν αργότερα ο Γλαύκος Ξένος, γνωστός και επιτυχημένος δημοσιογράφος, και ο Ελευθέριος Σωτηρίου, παλαιός πρόεδρος της ΠΟΕΔ, καθώς και οι Φάνος Κωνσταντινίδης και Δημήτρης Παπαδημήτρης. Το κεφάλαιο της εταιρείας που κατατέθηκε ήταν 7.000 κυπριακές λίρες. Έδωσαν από 1.000 λίρες ο κάθε μέτοχος ή συνεργάτης.

Έτσι ξεκίνησε η στελέχωση της «Σημερινής» -όνομα που τελικά έδωσε ο Κώστας Χατζηκωστής- αφού συζητούσαν επί μέρες χωρίς να καταλήγουν. Προσελήφθησαν δραστήριοι νέοι δημοσιογράφοι όπως οι Σάββας Ιακωβίδης, Φίλιππος Στυλιανού, Ζαχαρίας Κυριάκου, Νάνσια Παλάλα και Αντρούλα Ταραμουντά. Ιδρύθηκε η εταιρεία που θα εξέδιδε την εφημερίδα, νοικιάστηκαν γραφεία στο Μέγαρο Κάνθερ, όπου θα στέγαζαν την όλη προσπάθεια, και η εφημερίδα ήταν γεγονός. Η προσπάθεια επιβολής της άρχιζε.

Το συμβόλαιο της «Σ» με τους αναγνώστες της

Στις 3 Φεβρουαρίου του 1976, λοιπόν, σηματοδοτείται μια ιστορική αλλαγή στα εκδοτικά δρώμενα του τόπου, αφού εκδίδεται το πρώτο φύλλο της «Σημερινής». Της ανεξάρτητης και αδέσμευτης εφημερίδας, από την οποία μπορεί ο κάθε πολίτης να εκφραστεί ελεύθερα. Εξ ου και η επιλογή του αποφθέγματος του Ρήγα Φεραίου, «Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά», το οποίο κοσμεί την κεφαλίδα της εφημερίδας εδώ και 15.183 εκδόσεις.

Στην πρώτη έκδοσή της η «Σημερινή» φιλοξενεί την ιστορική συνέντευξη του Γλαύκου Κληρίδη, τότε Προέδρου της Βουλής και Συνομιλητή. Γίνεται για πρώτη φορά τοποθέτηση της δικής μας πλευράς στην εξεύρεση λύσης του Κυπριακού. Τίτλος της συνέντευξης: «Ο Κληρίδης μάς είπε τι θα ζητήσει, τι θα προτείνει και ποια τα εμπόδια» και υπότιτλος «Πρώτοι εμείς θα υποβάλουμε τις προτάσεις για το εδαφικό – Χαράσσονται σήμερα στον χάρτη – Θα συζητήσουμε με βάση τη Συμφωνία των Βρυξελλών – Διαφορά μεταξύ συνθημάτων και κοινής γραμμής – Ο παράγων χρόνος και οι Τούρκοι – Ποια τα διαδικαστικά εμπόρια – Μια πρόταση Τσαγκλαγιαγκίλ για την Αμμόχωστο κι η αλλαγή του – Δεν υπάρχει διαφορά γραμμής με τον Αρχιεπίσκοπο».

Στην πρώτη σελίδα αριστερά, δίστηλο σε πλαίσιο, δημοσιεύεται το άρθρο – συμβόλαιο της «Σημερινής» με τους αναγνώστες της, με τίτλο: «Σας δίνουμε το λόγο μας».

Στο άρθρο αναγράφονται τα εξής αποσπάσματα:

«Αν μπορούσαμε θα βουτούσαμε σήμερα τις πέννες μας στο αίμα της καρδιάς μας, για να υπογράψουμε ένα Ιερό συμβόλαιο μαζί σας. Νιώθουμε ταραχή και συγκίνηση γιατί μας κρατάτε στα χέρια σας, μας διαβάζετε, μας κρίνετε. Είναι η πρώτη φορά που επικοινωνούμε τόσο ελεύθερα και αδέσμευτα με σας. Μπορεί να δώσαμε ώς τώρα τη ζωή μας στο χαρτί και στο μελάνι. Στα φύλλα όμως που γράφαμε πριν, χειριζόμαστε τον λόγο χωρίς να έχουμε λόγο. Τα φύλλα αυτά ανήκαν σε επιχειρήσεις.

»Η ‘‘Σημερινή’’ ανήκει στις πέννες μας. Στην ελεύθερη σκέψη. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας....

»Οι πέννες μας δεν θα γίνουν υπηρέτες κανενός. Θα ’ναι όπλα για την προστασία αρχών, μέσα για έρευνα και υπεύθυνο προβληματισμό, προβολής της αλήθειας σ’ όλο το βάθος της. Θα υπηρετούν το γενικό καλό...

»Ένας από τους πρώτους στόχους της ‘‘Σημερινής’’ είναι να κεντρίσει τις ευθύνες και το ενδιαφέρον όλων για τα κοινά. Να τους δώσει την αλήθεια των όσων συμβαίνουν. Γιατί, όπως έγραψε και ο ευαγγελιστής, η αλήθεια ελευθερώνει τη σκέψη. Και απ’ αυτήν την ιεράν ρήση αντλούμε ένα μεγάλο ποσοστό του χρέους μας προς τον αναγνώστη. Για να ’ναι κυρίαρχος ο λαός σε έναν τόπο πρέπει να έχει βούληση ορθή. Να γνωρίζει κάθε μέρα το σήμερα σ’ όλο του το πλάτος. Η ορθή πληροφόρηση λοιπόν εκφράζει την πραγματική δημοκρατία. Διασφαλίζει την κυριαρχία του λαού...

»Εμείς φιλοδοξούμε να προσφέρουμε στον καθένα την αλήθεια γυμνή για να μπορεί να κρίνει ελεύθερα. Για να ’χει βάρος η γνώμη του. Έτσι νιώθουμε την αποστολή μας στη νέα μας προσπάθεια. Κι αυτές τις υποχρεώσεις μας απέναντί σας θα εκφράζουν οι σελίδες της ‘‘Σημερινής’’. Γι’ αυτό σας μιλήσαμε στην αρχή για συμβόλαιο Ιερό, που θέλαμε να υπογράψουμε μαζί σας, αγαπητοί αναγνώστες. Και επειδή τούτο είναι αδύνατο, περιοριζόμαστε να σας δώσουμε τον λόγο μας ότι:

Ποτέ δεν θα θυσιάσουμε την αλήθεια για το κέρδος το δικό μας ή οποιουδήποτε άλλου.

Πάντοτε θα προσπαθούμε να σας ενημερώνουμε αντικειμενικά και να σχολιάζουμε το κάθε τι ελεύθερα.

Στις στήλες μας θα υπάρχει πάντα χώρος για τις δικές σας απόψεις. Η ‘‘Σημερινή’’ θα ’ναι, δηλαδή, όχι μόνο η έπαλξη των δέκα ηνωμένων δημοσιογράφων, αλλά και το ελεύθερο βήμα όλων.

Για τους συνεργάτες μας καθιερώνουμε για πρώτη φορά στην Κύπρο τον θεσμό της ρήτρας συνειδήσεως, που επιτρέπει την άρνηση να γράψει ένας κάτι που δεν πιστεύει...

Θα σας πείσουμε με έργα ότι η «Σημερινή» δεν είναι μία ακόμη εφημερίδα, αλλά η εφημερίδα που έλειπε.
»Κατεβαίνουμε στον στίβο της πάλης για την επιβίωση και τη σωτηρία του τόπου μας, ζητώντας όχι μόνον αναγνώστες. Αλλά και συναθλητές. Η ιστορία μάς επιφύλασσε σκληρή μοίρα. Ταυτόχρονα, όμως, μας έκανε την τιμή να κτυπήσει την πόρτα μας για να μας ζητήσει να αγωνιστούμε για τα ιδανικά μας, για τα όσια και τα ιερά μας. Ο λόγος μας στον αγώνα αυτό δεν θα ’ναι κούφιο σύνθημα. Θα ’ναι συγκεκριμένη προσφορά. Η υπεύθυνη σκέψη, η ορθή εκτίμηση καταστάσεων και δυνατοτήτων, η ελεύθερη γνώση κι η συζήτηση είναι όπλα απαραίτητα. Ανοίγουν ορίζοντες και δρόμους.

»Από σε, αγαπητέ αναγνώστη, το μόνο που περιμένουμε είναι κατανόηση, συμπαράσταση και επαγρύπνηση...

ΟΙ ΔΕΚΑ».

Σαράντα εφτά χρόνια έχουν περάσει και η «Σημερινή» στέκεται εδώ, άνευ όρων, παραμένει δυνατή, συνεχίζει να συλλογάται με πολύ πιο άνετη ελευθερία. Πάνω απ’ όλα, όμως, κρατάει τον λόγο της. Τον λόγο που έδωσε στους αναγνώστες της τότε, στις 3 Φεβρουαρίου 1976. Η «Σημερινή» εξακολουθεί να τηρεί μέχρι σήμερα, με ευλάβεια και συνέπεια, το συμβόλαιο που υπέγραψε με όλους εσάς. Κι αυτό, χάρη σ’ εσάς.

Σας ευχαριστούμε!