50 χρόνια από την πιο περήφανη στιγμή της Αγγλίας

20:44 30/7/2016 - Πηγή: Sigma Live

Ένα γκολ που... ορθά μέτρησε και έμεινε από μόνο του στην ιστορία. Ένα τρόπαιο που... έμεινε με τη μοναξιά του. Πενήντα χρόνια μετά, η εθνική ομάδα της Αγγλίας έχει να θυμάται μονάχα το 1966...

30 Ιουλίου έγραφε και τότε το ημερολόγιο. Η Αγγλία είχε αναλάβει τη διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966, με την ελπίδα μπροστά σε ολόκληρο το έθνος της να φτάσει σε μια μεγάλη επιτυχία.

Και το έκανε, με το τελικό 4-2...

Μισόν

αιώνα μετά, ακριβώς στη συμπλήρωση 50 ετών από εκείνη την ημέρα όπου ο Τζεφ Χαρστ έκανε πάρτι απέναντι στην άμυνα της Δυτικής Γερμανίας και έμεινε στην ιστορία για το γκολ που, όπως αποδείχθηκε εν έτει 2016, η μπάλα πέρασε κανονικότατα την τελική γραμμή, οι Άγγλοι δεν έχουν να θυμούνται καμία άλλη στιγμή τόσο μεγάλης υπερηφάνειας στο ποδόσφαιρο, σε επίπεδο εθνικής ομάδας.

Μπροστά σε 96.924 θεατές που βρέθηκαν στο «Γουέμπλεϊ» για να παρακολουθήσουν τον μεγάλο τελικό εκείνου του Μουντιάλ, το χατ-τρικ του Χαρστ, η στιγμή που ο επόπτης από το Αζερμαϊτζάν Τόφικ Μπαχράμοφ υποδεικνύει τη σέντρα στο γκολ (ορθότατη απόφαση βάσει και της τεχνολογίας που χρησιμοποίησε το SkySports πριν από λίγους μήνες, 50 χρόνια μετά) που επιτεύχθηκε στο 11ο λεπτό της παράτασης και η απόλυτα δίκαιη κατάκτηση της κορυφής του κόσμου από την ομάδα του Σερ Αλφ Ράμσεϊ, έγραψαν την ιστορία της μοναδικής τεράστιας επιτυχίας των «τριών λιονταριών» μέχρι και σήμερα.

«Όταν τελείωσε, ανακουφίστηκα που δεν... χρειαζόταν πια να μαρκάρω τον Μπόμπι Τσάρλτον», δήλωσε για εκείνο το παιχνίδι ο Φραντς Μπεκενμπάουερ που βρισκόταν στα μετόπισθεν της Δυτικής Γερμανίας, με τον νυν πρόεδρο της Μπάγερν Μονάχου να παραδέχεται πως η Αγγλία δίκαια ήταν η νικήτρια εκείνου του τελικού, αν και μέχρι σήμερα θεωρεί ότι το τρίτο από τα τέσσερα γκολ της ομάδας του Ράμσεϊ δεν έπρεπε να μετρήσει.

Το «SkySports», πάντως, πριν από λίγους μήνες, με τη βοήθεια της πιο τελευταίας μορφής της τεχνολογίας, ώστε να μεταφέρουν στον υπολογιστή με την απόλυτη ακρίβεια εκείνη τη φάση του δεύτερου από τα τρία γκολ του Τζεφ Χαρστ, απέδειξε πως η μπάλα όντως είχε περάσει την τελική γραμμή και ουδεμία αμφιβολία χωράει πλέον επί τούτου...