Life and Career Stages

16:30 24/9/2018 - Πηγή: Sigma Live

Richard E. Boyatzis

Κάθε 7 χρόνια, με μέση απόκλιση τα δύο έτη, αρχίζουμε να αισθανόμαστε πλήξη και ανήσυχοι τόσο στον προσωπικό όσο και στον επαγγελματικό τομέα. Είναι αυτό που ονομάζεται κύκλος ζωής.

Το αίσθημα πλήξης καθώς και η ανησυχία που βιώνουμε ονομάζεται mid-life crisis. Αν και υπάρχουν πολλές θεωρίες αναφορικά με την εξέλιξη σε όλους τους τομείς της ζωής μας, οι οποίες στηρίζονται στην παραδοχή ότι υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να την επιτύχουμε, δεν φαίνεται να ενσωματώνουν με επιτυχία την πολυπλοκότητα του σημερινού κόσμου. Οι θεωρίες οι οποίες εμφανίζονται πιο σχετικές

με αυτό είναι εκείνες που βασίζονται στον κύκλο ζωής ή καριέρας.

Μία από αυτές αναφέρει ότι για 7-8 χρόνια (τη διάρκεια ενός κύκλου) προσπαθούμε να επιτύχουμε κάτι συγκεκριμένο. Συχνά, μετά την αποφοίτησή μας από το Πανεπιστήμιο κι εφόσον δεν έχουμε στρατιωτικές υποχρεώσεις, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πρώτη κρίση ή μετάβαση, η οποία οριοθετείται κοντά στην ηλικία των 30 ετών (στην Ελλάδα, όπως και στις περισσότερες νότιες χώρες της Ευρώπης, η ολοκλήρωση των σπουδών πραγματοποιείται γύρω στα 30). Οι αμέσως επόμενοι κύκλοι ζωής, στο τέλος των οποίων αισθανόμαστε ότι προσκρούουμε σε συναισθηματικό τέλμα είναι στην ηλικία 38-42, 48-52, 58-62 κ.ά. Στη διάρκεια αυτή, οι άνθρωποι ξεκινούν να αισθάνονται πλήξη, ανησυχία και αγωνία χωρίς να γνωρίζουν τον λόγο. Είναι η ώρα της αλλαγής!

Εάν αναγνωρίσουμε νωρίς τη μεταβατική αυτή περίοδο και τα υπαρξιακά διλήμματα με τα οποία συνήθως συνοδεύεται, τότε έχουμε την ευκαιρία να επιλέξουμε λειτουργικούς τρόπους ώστε να την εξερευνήσουμε. Μπορεί να επιθυμούμε να αλλάξουμε δουλειά, εταιρεία, χόμπι ή ομάδες στις οποίες ανήκουμε. Τις περισσότερες φορές όμως οι άνθρωποι παρερμηνεύουν αυτό το αίσθημα της ανάγκης για αλλαγή και φαίνεται να επιλέγουν την παραίτηση από ό,τι ήταν σημαντικό μέχρι εκείνη τη στιγμή αναζητώντας τρόπους διαφυγής όπως την αγορά ενός ακριβού σπορ αυτοκινήτου, τη δημιουργία νέων σχέσεων ή το ξεκίνημα ακριβών δραστηριοτήτων.

Ένα από τα πρώτα βήματα διαχείρισης σε περίπτωση που αισθανθούμε ότι βρισκόμαστε στο τέλος ενός κύκλου είναι να αναζητήσουμε ανθρώπους ώστε να μιλήσουμε για την μεταβατική περίοδο στην οποία εισερχόμαστε. Σε κάποιες χώρες η παρακολούθηση graduate προγραμμάτων στην ηλικία των 40 ή 50 ετών γίνεται όλο και πιο συχνή. Ενδεικτικά, η μέση ηλικία των δικών μου μεταπτυχιακών σπουδαστών είναι τα 44 έτη. Οι ίδιοι φτάνουν στο Cleveland του Οχάιο κάθε 4, 6 ή 12 εβδομάδες ανάλογα με το πρόγραμμα. Τους επισημαίνω ότι η παρουσία τους οφείλεται στην mid-life crisis που βιώνουν και ότι αν και το πρόγραμμα είναι αρκετά ακριβό, σίγουρα είναι πιο φθηνό από ένα διαζύγιο (καθώς συνήθως οι άνθρωποι στρέφονται στη δημιουργία νέων σχέσεων). Οι ίδιοι γελούν αλλά είναι μία πραγματικότητα!

Σε εταιρικό επίπεδο, γνωρίζοντας την ύπαρξη αυτών των κύκλων και το γεγονός ότι είναι αναπόφευκτοι, είναι δυνατό μέσα από το coaching ή κάποια προγράμματα να προσφερθεί στα στελέχη βοήθεια. Κάποιες εταιρείες διαθέτουν στα στελέχη τους εκπαιδευτική άδεια (1-3 μήνες), ενώ κάποιες άλλες επιτρέπουν στους εργαζόμενους να απασχοληθούν σε κάποιον οργανισμό με εθελοντική δραστηριότητα για 6-12 μήνες. Υπάρχουν ωστόσο και πιο απλοί τρόποι. Οι οργανισμοί μπορούν να βρίσκονται σε εγρήγορση και να συζητούν ανοιχτά. Αυτό από μόνο του είναι σε θέση να συμβάλλει ώστε οι εργαζόμενοι να εντοπίσουν εκ νέου τα στοιχεία εκείνα που τους ενθουσίαζαν στην εργασία τους αναζωογονώντας ξανά το engagement που παρουσιάζουν απέναντι στον εργοδότη τους. Παράλληλα, με αυτό τον τρόπο μπορούν να νιώσουν ενθουσιώδεις ξανά για την εργασία τους αντί να ανυπομονούν να έρθει το Σαββατοκύριακο.