«Mε αυτές τις τιμές Φ.Α τότε ο αγωγός ΕastMed έχει νόημα»

«Εάν παραμείνουν αυτές οι τιμές (φυσικού αερίου) , τότε ο αγωγός Eastmed θα έχει νόημα, ακόμη και αν παραμείνουν κρίσιμα γεωπολιτικά ζητήματα, δήλωσε στο Formiche o Leonardo Bellodi, επίκουρος καθηγητής στο Luiss Business School, πρώην σύμβουλος της Libyan Investment Authority και διευθυντής θεσμικών σχέσεων της Eni, συγγραφέας του " Gas and power.  Για τον πόλεμο στην

Ουκρανία είπε μάλιστα πως αποτελεί την «σπίθα» για να στραφει το ενεργειακό ενδιαφέρον στα νότια.

Κληθείς να σχολιάσει τις πρόσφατες δηλώσεις της ENI στο πλαίσιο του Συνεδρίου GasTech περί αντικατάστασης του ρωσικού αερόυ μέχρι το 2025 με κοιτάσματα από την Ανατολική Μεσόγειο, ο Bellodi είπε «Παρατηρώ ότι Ιταλία και Ευρώπη προσπαθούν να αντικαταστήσουν το ρωσικό αέριο με αέριο που προέρχεται κυρίως από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, περιοχές όπου το γεωπολιτικό ζήτημα προφανώς δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Αυτές είναι όλες οι χώρες που είχαν πάντα μια ορισμένη αστάθεια και που υποφέρουν από αρκετά σοβαρά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα. Και επομένως το γεγονός της αντικατάστασης του ρωσικού φυσικού αερίου με άλλες πηγές είναι από μόνο του πολύ σημαντικό πράγμα, γιατί προφανώς όσο περισσότερες πηγές έχετε, τόσο πιο διαφοροποιημένοι είμαστε. 

«Η Τυνησία είναι επίσης μια χώρα που αντιμετωπίζει προφανώς προβλήματα, ιδίως κοινωνικοοικονομικής φύσης. Όλα αυτά προφανώς σημαίνουν ότι αυτή ο ενεργειακός ανεφοδιασμός πρέπει αρχικά να περάσει από την ασφάλεια. Δεν εισάγουμε αέριο από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τη Νορβηγία, προφανώς σταθερές χώρες: αυτό είναι ένα στοιχείο που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας όσον αφορά την Ανατολική Μεσόγειο».

«Το πρώτο πρόβλημα είναι γεωπολιτικής φύσης γιατί έχουμε να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία που διεκδικεί κάποιες περιοχές στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου . Ας μην ξεχνάμε το περιστατικό πριν από δύο χρόνια με το πλοίο Saipem της Eni: αυτό είναι ένα πρόβλημα στο οποίο η ΕΕ απαντά με διπλωματικές σημειώσεις, ενώ η Άγκυρα στέλνει τα πολεμικά πλοία . Αυτή λοιπόν που έχει βάλει τη μεγαλύτερη μόχλευση είναι η Τουρκία».

«Το άλλο θέμα είναι αυτό της συμφωνίας μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας, η οποία κατά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου κόβει κάθετα τη Μεσόγειο, κάτι που αποτελεί εμπόδιο στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου (EastMed). Υπάρχει και θέμα κόστους αφού δεν είναι ιδιαίτερα σαφές ποιες θα είναι οι οδοί κατάληξης για αυτό το αέριο. Δηλαδή αν αυτό το αέριο θα πάει στην Αίγυπτο για να υγροποιηθεί στα δύο εργοστάσια της Αιγύπτου ή αν θα κατασκευαστούν αγωγοί φυσικού αερίου που όμως δημιουργούν πρόβλημα τεράστιου κόστους αλλά και τεχνικές δυσκολίες γιατί ο βυθός είναι αρκετά βαθύς σε αυτά περιοχές.. Οπότε συζητήθηκε πολύ καιρό, αλλά ποτέ δεν θεωρήθηκε οικονομικά «εύκολο» έργο. Σίγουρα, αν αυτές οι τιμές παραμείνουν τόσο υψηλές, τότε ο Eastmed θα έχει νόημα.

«Η Μεσόγειος είναι η πιο λογική επιλογή για την Ιταλία, δεδομένου ότι βρισκόμαστε στη μέση της Μεσογείου. Και έτσι μέχρι τώρα δεν έχει γίνει πραγματικά ένα βήμα προς τα εμπρός επειδή υπήρχε ρωσικό αέριο, το οποίο ήταν πάντα αρκετά φθηνό. Και ένα αέριο που, εκτός από μια-δυο μέρες το 2016, μεταφερόταν πάντα την Ευρώπη σε συνεχή και αξιόπιστη βάση. Άρα άλλα έργα ήταν μόνο στα χαρτιά. Κοιτάξαμε εκεί με μια συγκεκριμένη αποστασιοποίηση και με ακαδημαϊκό τρόπο, γιατί υπήρχαν άλλες πηγές που ήταν πιο εύκολες και πιο βολικές από άλλες. Επομένως, αυτή η κρίση θα μπορούσε να είναι η σπίθα που μας οδηγεί να αλλάξουμε εντελώς το παράδειγμα. Έχουμε, ας πούμε, δύο δυνατότητες: τη σκοπιμότητα της λεκάνης της Μεσογείου και τον νότιο διάδρομο όπου η Τουρκία θα μπορούσε να αντικαταστήσει εν μέρει την Ουκρανία».

«Η Τουρκία έχει επίσης γεωπολιτικές ευαισθησίες που δεν πρέπει να υποτιμηθούν: δεν θα θέλαμε να πάμε από το τηγάνι στο γκριλ, με την έννοια ότι όσο περισσότερο αέριο περνάει στην Τουρκία, τόσο περισσότερο η κυβέρνηση του Ερντογάν θα έχει μια αρκετά σημαντική μόχλευση.Επιπλέον, για την πλήρη αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου πρέπει να έχουμε κατά νου ότι τα ουκρανικά ταμεία βασίζονταν πάντα σε μεγάλο βαθμό στα δικαιώματα διαμετακόμισης. Έτσι η Ουκρανία πληρώθηκε εν μέρει σε είδος, δηλαδή με ρωσικό αέριο, και εν μέρει σε διεθνή νομίσματα όπως στη Λιβύη. Η Ουκρανία επηρεάζεται από ένα ζήτημα κρατικών εσόδων που πρέπει να προσέξουμε αυτή τη στιγμή της κρίσης.»

Keywords
Τυχαία Θέματα