Αυτιστική Διαταραχή, Μέρος α’, Εισαγωγή στον αυτισμό

Ο Ιάσωνας, πέντε χρονών, είναι το δέυτερο απο τα τρία παιδιά του Κώστα και της Νάντιας, οι οποίοι είναι και οι δύο καθηγητές στο πανεπιστήμιο. Ο μεγάλος αδελφός του Ιάσωνα είναι 8 χρονών και η μικρή αδελφή του 18 μηνών. Ο Ιάσωνας πάει καθημερινά στο νηπιαγωγείο και τα απογεύματα του τα περνάει στη γιαγιά μέχρι να έρθει η μαμά του απο τη δουλειά.

Η Νάντια πρόσεξε κάποιες ιδιαιτερότητες στη συμπεριφορά του Ιάσωνα, απο τους πρώτους κιόλας μήνες μετά τη γέννηση του. Ενώ τον μεγάλο της γιό απολάμβανε να τον θηλάζει, με τον Ιάσωνα αισθανόταν ότι έδινε μάχη. Όποτε τον έβαζε στο στήθος, αυτός

ξάπλωνε σε μία περίεργη στάση, τεντωνόταν ολόκληρος και φαινόταν να μην του αρέσει. Το πρόβλημα λύθηκε όταν η Νάντια παρουσίασε στον Ιάσωνα το μπιμπερό.

Στην πορεία ο Ιάσωνας δεν έδειχνε να ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του, ούτε φαινόταν να τον απασχολεί αν τον σήκωναν απο το καρότσι ή το πάτωμα. Ο Κώστας χαρακτηριστικά έλεγε «αυτό το παιδί είναι στον κόσμο του». Δεν ανταπέδιδε ποτέ φιλιά και αγκαλιές, δεν κοίταζε σχεδόν ποτέ κανέναν στα μάτια και γενικώς δεν προσπαθούσε με κανένα τρόπο να τραβήξει την προσοχή των άλλων. Αντιθέτως, μπορούσε να απασχολείται μόνος του για ώρες και μάλιστα με κάποια συγκεκριμένα παιχνίδια, π.χ. ένα κόκκινο μικρό αυτοκινητάκι. Αλλά και πάλι! το παιχνίδι του ήταν ανορθόδοξο. Αυτό που φαινόταν να τον ενθουσιάζει ήταν να παρατηρεί πως γυρίζει η πίσω δεξιά ρόδα του μικρού κόκκινου αυτοκινήτου.

Στο τέλος του παιχνιδιού, έβαζε τα αυτοκινητάκια στη θέση τους με μαθηματική ακρίβεια, το ένα δίπλα στο άλλο βάση μεγέθους, Μιά φορά κάποιος άλλαξε τη θέση τους και ο Ιάσωνας αντέδρασε με ξέσπασμα θυμού, ουρλιαχτά, τραβούσε τα μαλλιά του και χτυπούσε τους γύρω του. Οι γονείς το θεώρησαν παράξενο γιατί κατά τ’ άλλα στο υπνοδωμάτιο του επικρατούσε μεγάλη αταξία. Όσο περνούσε ο καιρός τα ξεσπάσματα γίνονταν όλο και πιο συχνά όταν κάποιος μετακινούσε αντικείμενα του. Παρόμοια ξεσπάσματα είχε και στον ήχο της ηλεκτρικής σκούπας, των ασθενοφόρων καθώς και στη δυνατή ένταση της τηλεόρασης. Παραδόξως, ένα συγκεκριμένο τραγούδι που του άρεσε, ήθελε να το ακούει στη διαπασών.

Στα 5 του χρόνια, ο Ιάσωνας έχει λόγο ανάλογο με αυτόν ενός παιδιού τριών ετών. Επίσης δεν χρησιμοποιεί το λόγο αποτελεσματικά για επικοινωνία. Προτιμάει να δείχνει με χειρονομίες τι θέλει, σπάνια απαντάει στους άλλους, και όταν το κάνει, μιλάει με μονότονη φωνή. Συνήθως οι απαντήσεις του δεν έχουν να κάνουν με το θέμα της συζήτησης πάρα μόνο έχουν να κάνουν με δεινόσαυρους, για τους οποίους ξέρει τα πάντα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο www.kidsgo.com.cy

Keywords
Τυχαία Θέματα