Ανακοίνωση ARISTO: Πανηγυρική Αθώωση

17:50 28/7/2015 - Πηγή: Sigma Live

Ανακοίνωση με τίτλο «Πανηγυρική Αθώωση στην υπόθεση του διαχωρισμού οικοπέδων της Aristo Developers», εξέδωσε το απόγευμα της Τρίτης η εταιρία ARISTO.

Αυτούσια η ανακοίνωση:

Τη τελική απόφασή του εξέδωσε σήμερα το μόνιμο κακουργιοδικείο Πάφου στην υπόθεση των υπό διαχωρισμό τεμαχίων της εταιρείας Aristo Developers, στη Πάφο.

Η κατάληξη της πολυσέλιδης απόφασης του Δικαστηρίου ήταν η αθώωση όλων ανεξαίρετα των κατηγορούμενων σε όλες τις κατηγορίες που αντιμετώπιζαν.

Αρχικά το Δικαστήριο έκανε αναφορά σε παραλείψεις εκ μέρους των διωκτικών αρχών όσον αφορά την διερεύνηση

της υπόθεσης. Μεταξύ άλλων, το Δικαστήριο έκανε αναφορά σε στοιχεία τα οποία ουδέποτε επαληθεύτηκαν και τα οποία η Αστυνομία χρησιμοποίησε για σκοπούς εξασφάλισης διατάγματος προσωποκράτησης των τότε υπόπτων. Το Δικαστήριο μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής:

«Οφείλουμε όμως να τονίσουμε πως στοιχεία που λήφθηκαν από καταθέσεις δεν χρησιμοποιήθηκαν με τον δέοντα τρόπο, όπως π.χ. η αναφορά της Σ. Κούσπου (Μ.Κ.5) στην κατάθεση του (Ένδειξη Ε4) πως η εταιρεία για το επιπλέον εμβαδόν 750 τ.μ. περίπου των οικοπέδων (αρ. 6, 7) θα πλήρωνε €32.800,70.- ποσό το οποίο δεν κατέβαλε και επομένως κέρδισε. Ενώ σαφέστατα προκύπτει πως η αναφορά στο ποσό αυτό ήταν €326.- αφού για όλη την ανάπτυξη των 155259 τ.μ. η εταιρεία πλήρωσε €18.126,55.- Τούτο χρησιμοποιήθηκε ως ένα από τα επιβαρυντικά στοιχεία στη διαδικασία προσωποκράτησης.»

Εκτός των αιχμών εναντίον των αστυνομικών οργάνων, το Δικαστήριο δεν δέχτηκε την μαρτυρία της κας Α. Ευθυμίου, η οποία διενήργησε την έρευνα και συνέταξε την έκθεση η οποία οδήγησε στην καταγγελία της υπόθεσης. Το Δικαστήριο χαρακτήρισε την μαρτυρία της ως αντιφατική και δεν την αποδέχτηκε. Λέχθηκαν τα εξής σχετικά με τις παραλείψεις της εν λόγω μάρτυρος, της οποίας η έκθεση οδήγησε στο Δικαστήριο την υπόθεση:

«Βιάστηκε να ετοιμάσει την έκθεση (Τεκμήριο 96), η οποία παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο στη συνεδρία του ημερ. 23.6.2014. Κατά την ετοιμασία του Τεκμηρίου 96 δεν έκανε σύγκριση του σχεδίου της Πολεοδομικής άδειας και εκείνου της άδειας διαχωρισμού. Με οδηγίες της δεν προσμετρήθηκαν στο χώρο πρασίνου ούτε το αργάκι ούτε τα πρανή αυτού εμβαδού πέραν των 2000 τ.μ., ούτε ο χώρος της εκκλησίας. Με αποτέλεσμα να αναφερθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο πως υπολείπεται χώρος πρασίνου πέραν των 4000 τ.μ., ενώ παρέλειψε να αναφέρει στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι στο πρώτο σχέδιο προσμέτρησε ως χώρο πρασίνου και το αργάκι και τα πρανή του.

Παρέλειψε επίσης να εξηγήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο, το θέμα του οδικού δικτύου, και της ανάγκης μείωσης του εμβαδού του, και ότι αυτό αποτελούσε υποχρέωση της εταιρείας προς συμμόρφωση των όρων αδείας. Ούτε στις καταθέσεις της προς την αστυνομία εξηγήθηκαν τούτα τα στοιχεία.

…Δεν δικαιολογούμε όμως την σπουδή με την οποία το Τεκμήριο 96 ετοιμάστηκε (στο οποίο εντοπίσθηκαν λάθη μετρήσεων) αφού, αυτό φαίνεται να αποτέλεσε τη βάση της καταγγελίας.»

To Δικαστήριο απέρριψε πλείστους τους ισχυρισμούς και διαφώνησε με τα επιχειρήματα τα οποία προβλήθηκαν από την κατηγορούσα αρχή. Μεταξύ άλλων το Δικαστήριο δέχτηκε την ερμηνεία που απέδωσε η Εταιρεία στους σχετικούς κανονισμούς και Νόμους που διέπουν ένα διαχωρισμό οικοπέδων, ως την σωστή ερμηνεία.

Η ένορκη μαρτυρία των Θεόδωρου και Ρούλας Αριστοδήμου, καθώς και των άλλων μαρτύρων υπεράσπιση έγινε αποδεκτή και αξιόπιστη από το Δικαστήριο. Το Δικαστήριο χαρακτηρίστηκα ανέφερε ότι αποδέχεται την μαρτυρία της κ. Ρούλας Αριστοδήμου «ως στερούμενη οποιασδήποτε σκοπιμότητας και δολιότητας».

Αναφορικά με τα επίδικα σχέδια το Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις κατηγορίες περί πλαστογραφίας, ανέφερε τα εξής:

«Υποδεικνύουμε περαιτέρω και τα εξής: Καμία πλαστότητα αποδίδεται στο αρχιτεκτονικό 1:1000 που συνόδευε το 1:5000. Όπερ σημαίνει πως ό,τι περιλάμβανε τούτο το σχέδιο ήταν ορθά αποτυπωμένο.»

Περαιτέρω, το Δικαστήριο κατέληξε στο εύρημα ότι η Εταιρεία όχι μόνο ενήργησε με καλόπιστο τρόπο παρουσιάζοντας όλα τα σχετικά στοιχεία αλλά και με τρόπο βοηθητικό προς τις αρμόδιες αρχές, σχετικό είναι το πιο κάτω απόσπασμα:

«Πιστεύουμε όπως, πως με ό,σα δεδομένα υπήρχαν τότε, η ύπαρξη του κλειδιού, η μη έγκαιρη ενημέρωση των σχεδίων και των τίτλων, εύλογα δημιουργούσε στους κατηγορούμενου 1-3 την πίστη και πεποίθηση πως ορθά έπρατταν όταν τα παραχωρούσαν για πράσινο. Εξάλλου, ακόμη και λανθασμένοι να είμαστε στο εύρημα μας τούτο διερωτόμαστε, ποια πλαστογραφία και δολιότητα διέπραξαν οι κατηγορούμενοι όταν αποκάλυψαν με τα σχέδια τους, τόσο το αργάκι όσο και την εκκλησία; Δεν απέκρυψαν την ύπαρξη τους. Αντίθετα. Τα σημείωσαν και τα παρουσίασαν όπως αυτά αποτυπώθηκαν με την εξωτερική οριοθέτηση. Μια ενέργεια (δηλαδή οριοθέτηση) στην οποία δεν ήσαν υποχρεωμένοι να προβούν αλλά το έπραξαν, με σημαντικά πλεονεκτήματα γι΄ αυτούς αλλά και τις αρμόδιες αρχές, οι οποίες αναγνώρισαν μετά την καταγγελία αυτής της υπόθεσης, τη σημασία της εξωτερικής οριοθέτησης όπως αποτυπώνεται στην επιστολή του κ. Τσολάκη (Τεκμήριο 95).»

Περαιτέρω το Δικαστήριο έκανε αναφορά και σε πληθώρα παραχωρήσεων που έκανε η Εταιρεία προς όφελος του Δημοσίου, με σχετικό το πιο κάτω απόσπασμα:

«Έχουν υποδειχθεί από τους κατηγορουμένους 2 και 3 (Μ.Υ.1 και Μ.Υ.2) αντίστοιχα, τα εξής γεγονότα τα οποία όχι μόνο δεν υποδηλούν πρόθεση καταδολίευσης αλλά αποκαλύπτουν διάθεση συνεργασίας και συμμόρφωσης προς υποδειχθέντες όρους, κανονισμούς αλλά και εξυπηρέτηση του Δημοσίου…. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως η παραχώρηση αυτή του επιπρόσθετου πρασίνου, έλαβε χώραν το 2010 δηλαδή την επίδικη περίοδο.»

Τέλος σχετικά με την Άδεια Διαχωρισμού των τεμαχίων, το Δικαστήριο απέρριψε και πάλι τους ισχυρισμούς της κατηγορούσας αρχής και συνοπτικά αποφάσισε ότι ακολουθήθηκαν όλες οι νομότυπες διαδικασίες για την έκδοσή της, από την Εταιρεία, και χαρακτηριστικό της ήταν η απουσία οποιασδήποτε δολιότητας εκ μέρους των κατηγορουμένων.