Ανάλυση: Η σημασία της συμμετοχής των ΗΠΑ στην Τριμερή για Κύπρο

10:52 21/3/2019 - Πηγή: Sigma Live

Τη σημαντικότητα της συμμετοχής του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Τριμερή Σύνοδο στο Ισραήλ, εξήρε ο διεθνολόγος Αντώνης Στυλιανού, μιλώντας στο Sigmalive.

Ο κ. Στυλιανού χαρακτήρισε ιστορική τη Σύνοδο, η οποία ήταν η 6η κατά σειρά. «Η μεγάλη διαφορά είναι ότι συμμετείχαν για πρώτη φορά σε ανώτατο επίπεδο οι ΗΠΑ μέσω του Πομπέο», υπογράμμισε. Αξίζει να

σημειωθεί ότι υπήρξε και στην προηγούμενη Σύνοδο συμμετοχή του πρέσβη των ΗΠΑ στο Ισραήλ.

«Αυτή τη στιγμή όμως είδαμε τον επικεφαλής της Αμερικανικής διπλωματίας να συμμετέχει με αυτό τον έντονο τρόπο και να δηλώνει τη στήριξή του σε αυτές τις συνεργασίες οι οποίες λειτουργούν προς όφελος της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή», υπογράμμισε.

Ερωτηθείς αν πέραν των πολιτικών μηνυμάτων που έχουν σταλεί με τη συμμετοχή του κ. Πομπέο στην Τριμερή, υπάρχει κάτι πιο απτό, ανέφερε ότι σε αυτό το επίπεδο η σημασία έγκειται ακριβώς στην ίδια τη συμμετοχή.

«Δεν αναμέναμε και δεν πρέπει να αναμένουμε σε τέτοιου είδους συναντήσεις με τη συμμετοχή των Αμερικανών αξιωματούχων να έχουμε κάτι απτό σε ένα επίπεδο διαφορετικό από αυτό της ίδιας της συμμετοχής», υπογράμμισε.

Για να προσθέσει ότι το γεγονός και μόνο ότι υπάρχει μια κοινή δήλωση με τη συμμετοχή των ΗΠΑ και στην οποία γίνεται αναφορά για αποφυγή ή αποκλεισμό κακών επιρροών στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς στέλνει και περνά κάποια μηνύματα προς την Άγκυρα.

Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει ρητή αναφορά και ονομαστική αναφορά στην Τουρκία, είναι γεγονός ότι θα πρέπει να ερμηνεύσουμε ότι η κοινή δήλωση περιλαμβάνει και την Τουρκία σε αυτό τον άξονα των κακών επιρροών που διαταράσσουν τη σταθερότητα, την ειρήνη και την ασφάλεια, πρόσθεσε ο κ. Στυλιανού.

Ο κ. Στυλιανού διευκρίνισε ότι αυτός ο άξονας των «κακών επιρροών» για τον οποίο γίνεται αναφορά στην κοινή δήλωση ενδέχεται να περιλαμβάνει και άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα το Ιράν.

Αναφορικά με τον EastMed και τη μη συμπερίληψή του στην κοινή δήλωση των τεσσάρων χωρών και αν αυτό αποτελεί ένα προβληματικό στοιχείο, ο κ. Στυλιανού σημείωσε ότι έγιναν αναφορές από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας και του Ισραήλ για την αξία του αγωγού.

Ο ίδιος χαρακτήρισε σημαντική την κοινή δήλωση, η οποία καλύπτει όλα τα σημαντικά θέματα τα οποία συζητούνται όλο αυτό το διάστημα. Θα μπορούσαν ωστόσο να γίνουν πιο ρητές αναφορές, πρόσθεσε, όπως για παράδειγμα στον EastMed. Διαβάζοντας όμως το κείμενο, σημείωσε ο κ. Στυλιανού, θα μπορούσαμε να ερμηνεύουμε ότι υπάρχουν εκεί και αυτές αναφορές.

Ο κ. Στυλιανού ανέφερε ότι δεν είναι υπερβολή να υποστηρίζουμε ότι οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο, γιατί είναι ένα γεγονός.

"Πότε ξανά είχαμε αυτή τη σχέση με τις ΗΠΑ", διερωτήθηκε ρητορικά. "Δεν την είχαμε ποτέ ξανά στο παρελθόν", πρόσθεσε. Άρα, το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης παρακάθεται σε συναντήσεις στις οποίες παρευρίσκεται και συμμετέχει ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είναι σημαντικό καθ΄ αυτό ως γεγονός.

Σίγουρα, όμως, πρόσθεσε, χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα πράγματα, καθώς δεν πρέπει να θεωρήσουμε ότι οι ΗΠΑ θα γίνουν ο στρατηγικός συνεργάτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, όμως έχουν αρχίσει να λειτουργούν αυτές οι εταιρικές σχέσεις που μαζί με άλλα κράτη μπορούν να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για την προώθηση των συμφερόντων τους στην περιοχή.

Απαντώντας σε άλλες αναγνώσεις – κριτικές που γίνονται για τα περί μη ομπρέλας προστασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας λόγω της Τριμερούς με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, ανέφερε ότι δεν πρέπει να μηδενίζουμε αυτό που έγινε και πρέπει να αναγνωρίσουμε την εξωστρέφεια που υπάρχει στην εξωτερική πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια.

Παράλληλα, όπως ανέφερε, «όταν η ΕxxonMobil πραγματοποίησε γεώτρηση στο οικόπεδο 10, ούτε αποδημητικό πουλί προερχόμενο από την Τουρκία δεν πέταξε από πάνω. Άρα, αυτού του είδους οι συνεργασίες δημιουργούν αποτρεπτική δυνατότητα για την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία δεν έχει τη δική της δυνατότητα, να αμυνθεί με στρατιωτικά μέσα για τη διασφάλιση των δικών της συμφερόντων στην ΑΟΖ της».