Ανάλυση: Βαθαίνει το ρήγμα ΗΠΑ – Τουρκίας

21:17 11/8/2018 - Πηγή: Sigma Live

Η βασικότερη αιτία της οργής της Άγκυρας είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνούνται να εκδώσουν τον Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος για την Τουρκία είναι ο ενορχηστρωτής του πραξικοπήματος και φυσικά είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Ερντογάν.

Ο πάστορας Άντριου Μπράνσον είναι προφανές ότι συνεχίζει να τελεί υπό κράτηση, για την ακρίβεια σε κατοίκον περιορισμό είναι, στο πλαίσιο τουρκικών αντιποίνων για τον Γκιουλέν.

Προφάσεις εν αμαρτίες δηλαδή και όχι πραγματική αιτία σύγκρουσης των δύο. Επίσης, μεταξύ των αιτιών της σύγκρουσης, που και πάλι εξόργισε την Άγκυρα, είναι η καταδίκη

του πρώην αναπληρωτή γενικού διευθυντή της τουρκικής κρατικής τράπεζας Halkbank, ο οποίος δικάστηκε σε αμερικανικό δικαστήριο και κρίθηκε ένοχος για απάτη και συνομωσία με το Ιράν, παραβιάζοντας τις διεθνείς κυρώσεις εναντίον της Τεχεράνης.

Ακόμη πιο βαθιά αιτία, βεβαίως, είναι η αμερικανική στάση απέναντι στους Κούρδους της Συρίας, τους οποίους οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν και στηρίζουν κι αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει.

Μπορεί η Τουρκία να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της και το συγκεκριμένο ζήτημα, ωστόσο οι Κούρδοι της Συρίας είναι πολύτιμος σύμμαχος για τις Ηνωμένες Πολιτείες που θέλουν να έχουν τον δικό τους ίππο στην περιοχή, οι Κούρδοι άλλωστε είναι και το στιλέτο στα χέρια των Αμερικανών, για να μπορούν να το βάζουν στην πλάτη της Τουρκίας, πόσο μάλλον τώρα που η Τουρκία έχει κάνει αποφασιστική στροφή προς την ρωσική αγκαλιά.

Κι αυτό το γεγονός αποτελεί βασικό αγκάθι στο να μην μπορέσει να αποκατασταθεί αυτή η διπλωματική κρίση μεταξύ των δύο χωρών.

Η αγορά των S-400 από την Τουρκία, δεν είναι απλή υπόθεση για τις ΗΠΑ και μάλιστα γονατίζοντας πλέον οικονομικά τη χώρα, επιδιώκουν, μεταξύ άλλων, όχι μόνο να δείξουν την παγκόσμια ισχύ τους, ότι μπορούν δηλαδή να κινούν τα νήματα, αλλά και να δυσκολέψουν τον δανεισμό της Τουρκίας από τη Ρωσία και άρα να χαλάσει η συμφωνία.

Φαίνεται πως η στροφή του Ερντογάν ήρθε όταν συνειδητοποίησε πως μετά την εξαργύρωση, ήρθε η πληρωμή, για την αναγνώριση αυτόνομου Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ. Ίσως να είναι και το μόνο «λάθος» που δεν προέβλεψε και στην πορεία δεν μπόρεσε να το διορθώσει.

Η αρχή έγινε το 1992, με τη δημιουργία του πρώτου ντε φάκτο αυτόνομου κουρδικού κράτους στο Βόρειο Ιράκ, με τη βοήθεια των ΗΠΑ και της Βρετανίας, το οποίο αναγνωρίστηκε συνταγματικά το 2005, όταν ψηφίστηκε το νέο σύνταγμα του Ιράκ.

Ο Ερντογάν δέχτηκε με το αζημείωτο για την τουρκική οικονομία και τον ίδιο, να αναγνωρίσει την αυτονομία των Κούρδων και εξασφάλισε σημαντική στήριξη από τις ΗΠΑ στο επικίνδυνο παιχνίδι εξουσίας απέναντι στο παλιό βαθύ κράτος, θυμίζω τις υποθέσεις Εργενεκόν και Βαριοπούλα.

Μέχρι που το 2016 διαπίστωσε πως κινδυνεύει και η χώρα του από τους Κούρδους που κέρδιζαν την εμπιστοσύνη των συμμάχων, και προχώρησε με στροφή προς τη Ρωσία, που πλέον είχε σταματήσει τη συνεργασία με τους Κούρδους. Και τώρα που δεν συνεργάζεται αντιστρέφεται και η εικόνα της οικονομίας.