Ανοικτή Επιστολή Προς Ψηφοφόρους Φειδία

Είπατε είναι ιδιοφυΐα, νεαρός, επιτυχημένος, πλούσιος.

Είπατε το κάνατε γιατί όλοι οι άλλοι είναι ανάξιοι, άχρηστοι, ανίκανοι, ανήθικοι. Είπατε το κάνατε για να τιμωρήσετε το σύστημα, για να στείλετε μήνυμα. Εις απάντηση λάβατε:

“Σάννα τζιαι έσιετε πολλύν αέρα νομίζω. Έσιεις μεγάλην ιδέα για τον εαυτό σου.”

Κριτήριο σας, το πόσο ψηλά ανεβάζει τον πήχη «σπουδαιότητας και επιτυχίας» η άκρατη βλακεία, η ανηθικότητα και η σαχλαμάρα, συνεπικουρούμενη από το μέγα πλήθος του όχλου που ζητωκραυγάζει διαδικτυακά, ως κύμβαλον

αλαλάζον.

Σας έλεγε κατάμουτρα ότι εσείς, που κοπιάζετε καθημερινά για ένα μεροκάματο, εσείς που δουλεύετε στα νοσηλευτήρια, στα σουπερμάρκετ, στην εστίαση, στα πολυκαταστήματα, εσείς που με πολλές στερήσεις σπουδάζετε, είστε όλοι άχρηστοι, αφού δεν μπορείτε να καβατζώσετε χρήμα κτισμένο στη βλακεία, όπως κάνει αυτός. Και σας έτριψε τα «50 χιλιάρικα το μήνα» στη μούρη. Αυτός πουλά και εσείς αγοράζετε. Και αγοράσατε τελικά ακριβά, ως φάνηκε.

Γυάλισε το μάτι σας με το εύκολο κέρδος. Στήσατε θρόνο για τον βασιλιά. Μόνο που ο βασιλιάς είναι γυμνός. Ένας γυμνός, θλιβερός-διάσημος, άξεστος, ανήθικος, υπερόπτης, λαϊκιστής και πιθανόν φοροφυγάς (με βάση δημοσίευμα εφημερίδας στις 23/07/2024). Διαθέτει δηλαδή όλα τα χαρακτηριστικά του πολιτικού που εσείς υποτίθεται ότι θέλατε να διώξετε! Μεγάλη επιτυχία!

«Εν τζαι εν μόνο εσύ κόρη μου που είσαι ορφανή». Να κρατάς τη φωτογραφία του αγνοούμενου πατέρα σου 50 χρόνια μετά και να ξεστομίζει αυτή τη φράση με ειρωνεία και γελώντας, όντας πλέον ένας από τους έξι Ευρωβουλευτές της χώρας σου, που η ανύπαρκτη ηθική του δεν μπορεί να συλλάβει τον πόνο ενός παιδιού που χάνει τον πατέρα του στον πόλεμο, το δράμα των αγνοουμένων και της προσφυγιάς, πόσω μάλλον την μεγάλη ευθύνη και τιμή του να εκπροσωπείς την πατρίδα σου στην ΕΕ.

50 Ευρώ. Δώστε τα κι εσείς στο παιδί σας για να μασήσει μια γόπα τσιγάρου, παίζοντας με τις ανάγκες του, για τον πλήρη εξευτελισμό του, για να ξετρελαθεί για μια ακόμη φορά το πλήθος.

Φειδίας λοιπόν. Δεν αποτελεί φαινόμενο. Αποτελεί καθρέφτη ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας απελπισμένης, χωρίς στοιχειώδη πολιτική παιδεία, που έμαθε να ζει τυχοδιωκτικά, με ανέξοδες πολιτικές επιλογές, κάνοντας χαβαλέ εις βάρος των υπολοίπων, στήνοντας ένα τσίρκο στην πλάτη μας.

Συγκεκριμένη μερίδα του πολιτικού προσωπικού που εδώ και δεκαετίες ασκεί ποικιλοτρόπως εξουσία, φέρει τεράστια ευθύνη, αφού με τις πράξεις της καθορίζει το επίπεδο ήθους και συμπεριφοράς στην πολιτική, καθώς επίσης και την παντελή έλλειψη κριτικής σκέψης στην παιδεία. Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ ενός καλού και κακού πολιτικού εδράζεται καίρια στο ήθος. Η ηθική εκλείπει από την πολιτική ζωή της χώρας. Και αυτή η απουσία ηθικής εκτρέφει δυνητικούς ψηφοφόρους για τον κάθε Φειδία. Αντίστοιχη ευθύνη φέρουν και όσοι απέχουν πλήρως από την πολιτική. Η συμμετοχή στην πολιτική δεν προεξοφλείται μόνο με την ψήφο μας, εάν αυτή δεν συνοδεύεται από κριτική σκέψη.

Αν επιζητούμε ικανούς πολιτικούς, που να νοιάζονται πραγματικά για την κοινωνία, αυτοί δεν θα εμφανιστούν ως από μηχανής θεοί με το να ψηφίζουμε «Φειδίες». Θα προκύψουν όταν εμείς πρωτίστως αποκτήσουμε κριτική σκέψη και πολιτική επιμόρφωση, στηλιτεύοντας τα κακώς κείμενα. Και ναι, η δημοκρατία θέλει κόπο, αλλά αξίζει.

«Είμαι κύμβαλο αλαλάζον / έτσι καθώς διασκεδάζω / στο θάνατό μου εμπρός», είχε γράψει ο Δήμος Μούτσης. Ας προβληματιστούμε. Να ξαναπιάσουμε το ν(ό)ήμα απ’ την αρχή, να αρπάξουμε τον πήχη και να τον θέσουμε ψηλά, εκεί που μας αξίζει.

Αχιλλέας Αχιλλέως

Για σχόλια: www.facebook.com/achilleas.achilleos

Keywords
Τυχαία Θέματα