Ανώτατο: Υπήρξε δυσφήμιση σε δημοσιεύματα για τις διαμαρτυρίες για Μαρί

20:18 2/10/2024 - Πηγή: Sigma Live

Το Ανώτατο Δικαστήριο Κύπρου εξέτασε πολιτική έφεση του Δ.Κ. (Εφεσείων) εναντίον των Εκδόσεων Τηλεγράφος Λτδ, της Αντρούλλας Γκιούρωφ και του Κύπρου Κουρτελλάρη (Εφεσίβλητων) σε υπόθεση για λίβελο. Το Ανώτατο απεφάνθη ότι υπήρξε δυσφήμιση και καθόρισε αποζημίωση €1.000.

Στην ομόφωνη απόφαση αναφέρεται ότι στη βάση τριών δημοσιευμάτων της εφημερίδας

«Χαραυγή», που δημοσιεύτηκαν την 14.7.2011 και 15.7.2011, ο Εφεσείων αξίωσε αποζημιώσεις για λίβελο εναντίον της εκδότριας της εφημερίδας, της συντάκτριας των δημοσιευμάτων και του κατά νόμο υπευθύνου της εφημερίδας, Εφεσίβλητων 1, 2 και 3 αντίστοιχα. Και τα τρία δημοσιεύματα αναφέρονταν σε εκδήλωση διαμαρτυρίας για τα θύματα στο Μαρί, που είχε λάβει χώρα την 12.7.2011, έξω από το Προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία.

Ο Εφεσείων ήταν ο ανθυπίλαρχος που είχε συλληφθεί κατά τα επεισόδια που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης διαμαρτυρίας στο χώρο έξω από το Προεδρικό Μέγαρο. Στη μονάδα του Εφεσείοντα υπηρετούσαν περίπου 130 άνδρες. Όπως ο Εφεσείων υποστήριξε, είχε γίνει αντιληπτό ότι τα δημοσιεύματα αυτόν αφορούσαν. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ανέφερε ότι «Μόνο η ιδιότητα του [Εφεσείοντα] ως «ανθυπίλαρχο της Εθνικής Φρουράς», δεν είναι στοιχείο που εμπεδώνει και διακρίνει την ταυτότητα του».

"Ο Εφεσείων δεν θα μπορούσε να αναγνωριστεί μέσα από τα δημοσιεύματα από όλο το αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας. Τα πρόσωπα όμως που τον γνώριζαν, εν προκειμένω οι υπηρετούντες στην ίδια μονάδα μαζί του, έχοντας διαπιστώσει ότι απουσίαζε από την μονάδα, ενώ οι άλλοι δύο ανθυπίλαρχοι ήταν παρόντες, θα μπορούσαν να τον διασυνδέσουν με τα δημοσιεύματα" ανέφερε το Ανώτατο.

Πρόσθεσε ότι ήταν εν προκειμένω δυσφημιστικά για τον Εφεσείοντα αφού αυτός μπορούσε να αναγνωριστεί ως το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονταν.

Ωστόσο, λέει το Ανώτατο, εντοπίζουμε στα δημοσιεύματα αναφορές που δεν αφορούν ενέργειες και συμπεριφορές στο πλαίσιο της συγκεκριμένης εκδήλωσης. Στο πρώτο δημοσίευμα αναφερόταν ότι: «Η σύλληψη του εν λόγω βαθμούχου επιβεβαιώνει παράλληλα άλλες πληροφορίες ότι εντός του στρατεύματος λειτουργούν πυρήνες του ΕΛΑΜ» και στο δεύτερο ότι « Η σύλληψη και η κράτησή του και ο εξοπλισμός που βρέθηκε στην κατοχή του γεννά πολλά βασανιστικά ερωτήματα. Σε ποιο βαθμό έχουν παρεισφρήσει μέσα στο στράτευμα τα ακροδεξιά στοιχεία του ΕΛΑΜ και ποιο θα είναι το επόμενο τους βήμα;»

"Το ΕΛΑΜ είναι κοινοβουλευτικό κόμμα και είναι ασφαλώς δικαίωμα των πολιτών να ανήκουν στο κόμμα αυτό, να το υποστηρίζουν ή και να ασπάζονται τις θέσεις του. Γενικά, η αναφορά ότι κάποιος ανήκει σε αναγνωρισμένο από την πολιτεία κόμμα ή το υποστηρίζει δεν συνιστά δυσφήμιση. Με την αναφορά σε «ακροδεξιά στοιχεία» στο δεύτερο δημοσίευμα και την έκφραση απορίας σε ποιο βαθμό έχουν παρεισφρήσει μέσα στο στράτευμα τα στοιχεία αυτά, σαφώς υπονοείται ότι ο Εφεσείων είναι ακροδεξιό στοιχείο που έχει παρεισφρήσει στο στράτευμα και αυτό το γεγονός δημιουργεί το βασανιστικό ερώτημα, πόσες άλλες τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν και ποιο θα είναι το επόμενο τους βήμα" προστίθεται στην απόφαση.

Στην Έκθεση Απαίτησης του Εφεσείοντα, σε σχέση με το δεύτερο δημοσίευμα, αναφέρεται, μεταξύ άλλων,  ότι αυτό υπονοούσε και υπαινισσόταν ότι ο Εφεσείων «ανήκει σε οργανωμένη ομάδα στρατιωτικών που έχουν φασιστικά ή και νεοναζιστικά φρονήματα».

"Με την έννοια που σαφώς προκύπτει από τα επίδικα δημοσιεύματα, καταλήγουμε εν προκειμένω ότι συνιστούσε δυσφήμιση για τον Εφεσείοντα να χαρακτηριστεί ως ακροδεξιό στοιχείο".

Αναφέροντας ότι για τη δυσφημιστική απόδοση σωρείας ποινικών αδικημάτων και συμπεριφοράς ανάρμοστης για ένα πολίτη και αξιωματικό στο στράτευμα, που έγινε με τα δημοσιεύματα, ισχύει η υπεράσπιση της αλήθειας., το Ανώτατο σημειώνει ότι η αποζημίωση περιορίζεται με αναφορά στο χαρακτηρισμό «ακροδεξιά στοιχεία» και για το πρόσωπο του Εφεσείοντα η φήμη και υπόληψη του οποίου είχε ήδη πληγεί από τη δική του συμπεριφορά στο πλαίσιο της εκδήλωσης της 12.7.2011, όπως αυτή περιγράφηκε στα επίδικα δημοσιεύματα.

Λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης, το Ανώτατο καθόρισε ως δίκαια και εύλογη αποζημίωση για τον Εφεσείοντα το ποσό των €1.000.

Επομένως, η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται και εκδίδεται απόφαση υπέρ του Εφεσείοντα και εναντίον των Εφεσίβλητων για το ποσό των €1.000 με νόμιμο τόκο από την καταχώριση της αγωγής, πλέον έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας όπως θα υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή στην κλίμακα του επιδικασθέντος ποσού και θα εγκριθούν από το αρμόδιο Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α. αν υπάρχει.

Περαιτέρω, επιδικάζονται υπέρ του Εφεσείοντα και εναντίον των Εφεσίβλητων €2.000 έξοδα της έφεσης, πλέον Φ.Π.Α. αν υπάρχει, αποφάσισε το Ανώτατο.