Αντικατοχικός αγώνας: από τα αυτονόητα στα … ακατανόητα

13:01 21/7/2019 - Πηγή: Sigma Live

Η αποδυνάμωση του ηθικού πλεονεκτήματος του δικαίου, επί του οποίου βασίστηκε ο αντικατοχικός αγώνας από το 1974, είναι μια διαπίστωση. Η μεν παρέλευση του χρόνου δημιουργούσε κατοχικά τετελεσμένα, ενώ αντιθέτως, τα ερείσματα στο δίκαιο ενισχύθηκαν με την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ (διεθνές δίκαιο, Διεθνές  Ποινικό Δικαστήριο, ευρωπαϊκό δίκαιο κ.ά.). Το αυτονόητο ηθικό πλεονέκτημα με όσα δέοντα απορρέουν, καθόριζαν για χρόνια τις επιλογές μας και στο εσωτερικό, π.χ. στην παιδεία, στην προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων ιδιοκτησιών στα κατεχόμενα, στο θέμα του εποικισμού

κ.ά. Αυτά υιοθετούνταν από την κοινωνία, ανεξαρτήτως διαφορών στο θέμα της αποδεκτής λύσης. Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία λόγω δύναμης μπορούσε να δημιουργεί τετελεσμένα (κατοχή, εποικισμός, επεμβάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ κ.ά.), ενώ εμείς μπορούσαμε να διευρύνουμε τα νόμιμα δίκαιά μας, π.χ. ρύθμιση της ΑΟΖ.

Στα πρόσφατα χρόνια, το ηθικό πλεονέκτημα υπονομεύτηκε περισσότερο από εγχώριες επιλογές που μετέτρεψαν το αυτονόητο ηθικό πλεονέκτημα σε ακατανόητο -τόσο για ξένους όσο και δικούς μας- επιρρίπτοντας την ευθύνη οπουδήποτε αλλού π.χ. «φταίει η έλλειψη εμπιστοσύνης», «φταίει η ψυχολογική διάθεση» και «τα βιβλία της ιστορίας». Έτσι, συγκαλύπτουν το αποκρουστικό προσωπείο της κατοχής, την ουσία του προβλήματος. Χαρακτηριστικά, οι οπαδοί της όποιας λύσης συμπεριφέρονται ως να εκπροσωπούν την πλειοψηφία του λαού μέσω οργανώσεων  -αρκετές είναι … ταμπέλλες με ελάχιστα μέλη που συντηρούνται με ξένη χρηματοδότηση- και στοχοποιούν ως «εχθρό της λύσης και της ειρήνης», όποιον δεν ευθυγραμμίζεται. Πρόσφατα, δήλωσαν πως θα αναλάβουν την προστασία της ειρηνικής συμβίωσης (!), χωρίς να εξηγούν πώς θα αντιμετωπίσουν την Τουρκία και τον τουρκικό στρατό, χωρίς καν να προτείνουν έστω ουσιαστικά μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, π.χ. επιστροφή της Αμμοχώστου, καταγραφή του πληθυσμού στα κατεχόμενα, αποχώρηση τουρκικού στρατού. Τις προάλλες, η συμφωνία της Κυπριακής Κυβέρνησης που συνδέει τηλεφωνικά το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας στα κατεχόμενα, θεωρώντας το ως επαρχία της Τουρκίας, παρουσιάστηκε ως βήμα ενάντια στην κατοχή! Θα αποδεχόταν ποτέ η Γαλλία να θεωρηθεί γαλλικό έδαφος υπό γερμανική κατοχή, ως επαρχία της Γερμανίας;  Δυστυχώς, τα αυτονόητα υπονομεύονται και από γνωστούς πολιτικούς και δημοσιογράφους, π.χ. πανηγύριζαν για τον Ακκιντζί, αλλά τώρα σιωπούν που υπερέβη τον Έρογλου.

Σήμερα, είμαστε στην ΕΕ. Σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος ισχύει το κράτος δικαίου με τα θεμελιώδη ανθρώπινα  δικαιώματα και τις υποχρεώσεις κάθε πολίτη να καθορίζονται από την ΕΕ που τα εγγυάται, ουδείς άλλος.  Είμαστε, επίσης, ενώπιον ενός γεωπολιτικού σεισμού με επίκεντρο την ενέργεια στην Αν. Μεσόγειο, που θα αναδιανείμει συμμαχίες και ρόλους. Το ζητούμενο είναι να συνδέσουμε τα δίκαια μας με τα ευρύτερα συμφέροντα. Η στρατηγική ανατροπής της κατοχής, δεν μπορεί να είναι η συγκάλυψή της, ούτε η υποταγή μας.