Αντιπαράθεση Καραμανλή και Σημίτη για ελλαδοτουρκικά - Αναφορά σε Κύπρο

Με καθυστέρηση πέντε ημερών ο Κώστας Καραμανλής απαντά στον Κώστα Σημίτη, ο οποίος με άρθρο του στην εφημερίδα "Τα Νέα Σαββατοκύριακο", άφηνε αιχμές για το διάδοχό του στον πρωθυπουργικό θώκο, κατηγορώντας τον πως δεν αξιοποίησε την ιστορική συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής του Ελσίνκι και πως επέδειξε αδιαφοριά για τα ελληνοτουρκικά ζητήματα.

Ο Κώστας Καραμανλής στην απάντησή του χαρακτηρίζει "δήθεν επιτυχημένη" τη στρατηγική του Ελσίνκι, καθώς όπως τονίζει αυτή οδηγούσε την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας,

την ελληνική κυριαρχία νησιών και βραχονησίδων, στη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.

Παράλληλα, "καρφώνει" τον πολιτικό του αντίπαλο για τη συμφωνία της Μαδρίτης το 1997, σημειώνοντας πως με αυτήν "η Τουρκία αναγνώρισε πως έχει νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική της κυριαρχία και ότι η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να ασκήσει μονομερώς κανένα δικαίωμά της".

"Δεν διαπραγματευόμαστε εθνική κυριαρχία και δεν την θέτουμε στην κρίση κανενός. Μοναδικό θέμα προς επίλυση με την Τουρκία: η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Διαφορετικές αντιλήψεις θα με βρίσκουν πάντα αντίθετο", καταλήγει ο πρώην πρωθυπουργός στην απάντησή του στον Κώστα Σημίτη.

"Ο κ. Σημίτης ψέυδεται"

Θέση για το άρθρο του Κώστα Σημίτη πήρε και το πρώην "δεξί χέρι" του Κώστα Καραμανλή, ο Θοδωρής Ρουσόπουλος. Σε συνέντευξή του στο "Action 24" απάντησε στον πρώην πρωθυπουργό και πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, κατηγορώντας τον πως "ψεύδεται" στο σημείο που αποκαλύπτει ότι ο Κώστας Καραμανλής συνοδευόμενος από τον σύμβουλό του τότε Πέτρο Μολυβιάτη, συναντήθηκαν στο Μαξίμου με τον Κώστα Σημίτη λίγο μετά τις εκλογές του 2004 και πως ο κ. Καραμανλής τον διέκοψε όταν ξεκίνησε να τον ενημερώνει για τα ελληνοτουρκικά.

"Σας λέω ευθέως ότι ο κ. Σημίτης ψεύδεται. Ψεύδεται και θα σας το αποδείξω αμέσως. Γράφει ότι κάλεσε μετά τις εκλογές τον κ. Καραμανλή με τον κ. Μολυβιάτη. Κατ’ αρχάς, μετά τις εκλογές ο εκλεγμένος πρωθυπουργός δεν χρειάζεται πρόσκληση από τον απερχόμενο. Δεύτερον, δεν έγινε ποτέ αυτή η συνάντηση την οποία λέει ο κ. Σημίτης και στηρίζει όλη του τη φιλοσοφία.

Τρίτον, ο Κώστας Καραμανλής ως μόλις ορκισθείς πρωθυπουργός και η ταπεινότητά μου, ορκισθείσα αμέσως μετά στο Προεδρικό Μέγαρο, μαζί με τον γραμματέα του κόμματος Βαγγέλη Μεϊμαράκη περάσαμε τον δρόμο απέναντι και πήγαμε από το Προεδρικό Μέγαρο στο πρωθυπουργικό γραφείο, στον κύριο Σημίτη", τόνισε χαρακτηριστικά.

Η απάντηση του Κώστα Καραμανλή στον Κώστα Σημίτη

"Συνεχίζει ο κ. Σημίτης να γράφει για τη λεγόμενη 'επιτυχία' του Ελσίνκι. Έχω πάντα επιφυλάξεις ως προς το κατά πόσο αυτές οι δημόσιες τοποθετήσεις διευκολύνουν τον χειρισμό κρίσιμων εθνικών θεμάτων και, μάλιστα, σε μια δύσκολη φάση τους που είναι τώρα σε εξέλιξη. Όμως, η εμμονή και η συνεχής επανάληψη επιβάλλουν να ειπωθούν τελικά κάποια πράγματα, για λόγους ιστορικής ακρίβειας. Και αφού παραβλέψω την αναφορά σε μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ με αυτήν τη σύνθεση και με αυτό το περιεχόμενο.

Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: η δήθεν 'επιτυχημένη' στρατηγική του Ελσίνκι οδηγούσε την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, την ελληνική κυριαρχία νησιών και βραχονησίδων, στη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης! Από τα Ίμια μέχρι το Ελσίνκι, η κυβέρνηση Σημίτη ζητούσε ουσιαστικά από ΗΠΑ και Ευρωπαίους εταίρους να ωθήσουν την Τουρκία να προσφύγει στη Χάγη εναντίον μας για τα Ίμια και τις λεγόμενες 'γκρίζες ζώνες'.

Φρόντιζε να συμπεριληφθούν αντίστοιχες προβλέψεις στα επίσημα Ευρωπαϊκά κείμενα. Δεν έχει ξανασυμβεί κράτος, και μάλιστα Ευρωπαϊκό, να ζητά από όλον τον κόσμο να θέσει τρίτο κράτος σε δικαστική αμφισβήτηση την εδαφική του ακεραιότητα! Με τη συμφωνία της Μαδρίτης τον Ιούλιο 1997, έγινε και ένα ακόμα σοβαρό ολίσθημα. Αναγνώρισε ότι η Τουρκία έχει νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική της κυριαρχία και ότι η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να ασκήσει μονομερώς κανένα δικαίωμά της! Προφανώς ούτε το μονομερές δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, όπως ρητά προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο για όλες τις χώρες.

Το 1999 με το Ελσίνκι, η ΕΕ ως Πόντιος Πιλάτος θα προωθούσε την προσφυγή της Τουρκίας στη Χάγη εναντίον μας για 'εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα', μέχρι τα τέλη του 2004! Όχι μόνο για την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ που είναι η μόνη διαφορά που αναγνωρίζουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1974. Και όχι από κοινού με την Ελλάδα με συνυποσχετικό. Μονομερώς! Δηλαδή, η Τουρκία θα προσδιόριζε μόνη της τα επίδικα θέματα.

Και, καθώς η Ελλάδα αποδεχόταν ακόμα τότε την υποχρεωτική δικαιοδοσία της Χάγης, δεν θα είχε επιλογή. Αυτομάτως αποδεχόταν το άνευ προηγουμένου: ότι εδάφη της, κυριαρχία της και ό,τι άλλο θεωρούσε η Τουρκία 'συναφές' θα ετίθεντο υπό δικαστική αίρεση. Και, ενώ στο Ελσίνκι η Τουρκία κέρδιζε αυτό που διακαώς επεδίωκε επί 36 χρόνια, δηλαδή τον χαρακτηρισμό της ως υποψήφιας χώρας για ένταξη στην ΕΕ, η Ελλάδα δεν φρόντισε να λάβει ως αντάλλαγμα ούτε καν τα αυτονόητα: την άρση του casus belli και τον έμπρακτο σεβασμό από την Άγκυρα του διεθνούς δικαίου στο σύνολό του, ιδίως δε του Δικαίου της Θάλασσας. Αντιθέτως, θέταμε οι ίδιοι την εδαφική μας ακεραιότητα υπό επανεξέταση.

Το άρθρο "φωτιά" του Κώστα Σημίτη

Τον διάδοχό του στον πρωθυπουργικό θώκο, Κώστα Καραμανλή, "καρφώνει" ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, αναφορικά με την αδιαφορία που επέδειξε απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα και για την εκκίνηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ, παρ’ όλο που δεν είχε τακτοποιήσει τις διαφορές της με την Ελλάδα όσον αφορά ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.

Με άρθρο του στην εφημερίδα "Τα Νέα Σαββατοκύριακο", ο πρώην προωθυπουργός αποκαλύπτει το παρασκήνιο της εθνικής επιτυχίας του Δεκεμβρίου του 1999 και εξηγεί πώς λίγα χρόνια αργότερα ο διάδοχός του, Κώστας Καραμανλής, αδιαφόρησε επιδεικτικά για τα διπλωματικά κεκτημένα της χώρας μας έναντι της Τουρκίας.

Στο άρθρο του, ο Κώστας Σημίτης, περιγράφει το γεωπολιτικό πλαίσιο που είχε διαμορφωθεί μετά την κρίση των Ιμίων και επιρρίπτει την ευθύνη για την αλλαγή στρατηγικής που άφησε την Ελλάδα μόνη της απέναντι στον Ερντογάν, στον Κώστα Καραμανλή.

Στο άρθρο του κ. Σημίτη αναφέρεται μάλιστα ότι διαφορά μας προς επίλυση με την Τουρκία δεν είναι μόνον η υφαλοκρηπίδα, αλλά και τα χωρικά μας ύδατα! Από πότε; Και μας εγκαλεί ότι τάχα δεν αξιοποιήσαμε το Ελσίνκι, για να 'επιλύσουμε' και αυτό το ζήτημα! Φαίνεται, γι αυτό η κυβέρνηση Σημίτη διαπραγματευόταν με την Τουρκία αποκλειστικά το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ.! Για να 'επιλύσει' το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας – που το Ελσίνκι έκανε πακέτο με όλες τις τουρκικές διεκδικήσεις – με τρόπο αποδεκτό από την Τουρκία!

Το Δεκέμβριο 2004, όταν κρινόταν η έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας στις Βρυξέλλες, η δική μας προτεραιότητα ήταν πράγματι η απεμπλοκή μας από το τετελεσμένο του Ελσίνκι. Πίστευα και πιστεύω ότι, πέραν της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ, τίποτε άλλο από όσα θέτει η Τουρκία δεν μπορεί να τεθεί υπό διαπραγμάτευση ή δικαστική αίρεση. Το προηγούμενο του Ελσίνκι ήταν πλέον πραγματικότητα, αλλά έπρεπε να αποδυναμωθεί.

Προσθέσαμε τη διατύπωση ότι στη Χάγη θα πάμε 'εφόσον απαιτείται', για να αποφύγουμε να συρθούμε για θέματα που δεν υφίστανται. Διαμορφώσαμε μία νέα στρατηγική που μετέτρεπε τα προβλήματα με την Τουρκία από ελληνο-τουρκικά σε Ευρω-τουρκικά. Η ΕΕ, από το να παραπέμπει την εδαφική μας ακεραιότητα στη Χάγη, γεγονός αδιανόητο, επόπτευε πλέον η ίδια και με τη δική μας ενεργό συμμετοχή τη συμμόρφωση της Τουρκίας με τις σχέσεις καλής γειτονίας και το Διεθνές Δίκαιο, ως προαπαιτούμενο της ενταξιακής διαδικασίας (Διαπραγματευτικό Πλαίσιο με την Τουρκία, Οκτώβριος 2005).

Πρόσθετη απόδειξη των κινδύνων που περιέκλειε το Ελσίνκι είναι ότι αυτό ενταφιάστηκε και τυπικά τον Ιανουάριο 2015, από την κυβέρνηση Σαμαρά. Με δήλωση που κατέθεσε ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλος στα Ηνωμένα Έθνη, η χώρα μας δεν αναγνωρίζει την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου της Χάγης για θέματα εδαφικής μας κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών μας υδάτων.

Είναι πράγματι αληθές ότι έχουμε διαφορετικές αντιλήψεις με τον κ. Σημίτη και όσους συμμερίζονται τις απόψεις του. Για εμάς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Δεν διαπραγματευόμαστε εθνική κυριαρχία και δεν την θέτουμε στην κρίση κανενός. Μοναδικό θέμα προς επίλυση με την Τουρκία: η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Διαφορετικές αντιλήψεις θα με βρίσκουν πάντα αντίθετο".

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συνήλθε στις 10 Δεκεμβρίου 1999. Ξεκίνησε με θέμα τη διεύρυνση της Ενωσης και την υποψηφιότητα της Τουρκίας. Δήλωσα ότι αδυνατώ να συναινέσω στην υποψηφιότητα της Τουρκίας, αν δεν αντιμετωπιστεί θετικά και η υποψηφιότητα της Κύπρου. Το Συμβούλιο, μπροστά στο αδιέξοδο που δημιουργήθηκε, διακόπηκε. Εγιναν διαδοχικές τριμερείς συνεννοήσεις με την Προεδρία και τους συναδέλφους μας για να διατυπωθεί μια γενικά αποδεκτή απόφαση. Αισθάνθηκα ότι βαθμιαία το κλίμα άλλαζε. Οι αντιρρήσεις στηρίζονταν στο επιχείρημα ότι οι Τούρκοι δεν δέχονται τη λύση του Κυπριακού. Η Προεδρία βρισκόταν διαρκώς σε επαφή με την τουρκική αντιπροσωπεία και την Αγκυρα, ενώ το Συμβούλιο είχε αρχίσει να ενοχλείται από την άτεγκτη στάση τους. Με μεγάλη προσπάθεια, στην οποία συνέβαλε καθοριστικά ο ύπατος εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ενωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας κ. Σολάνα, επιτύχαμε στο τέλος τους σκοπούς μας. Οι δύο κρίσιμες ρυθμίσεις έγιναν αποδεκτές. Τα 15 κράτη-μέλη συμφώνησαν να αναγνωρισθεί η Τουρκία ως υποψήφια χώρα" επισημαίνει ο κ. Σημίτης.

Σε ό,τι αφορά την Κύπρο, ο κ. Σημίτης αναφέρει πως πείσαμε τους εταίρους μας ότι η προϋπόθεση λύσης του Κυπριακού, που πρότειναν ως αφετηριακό σημείο ενταξιακής πορείας της Κύπρου, καθιστούσε τον πρόεδρο της "Βόρειας Κύπρου” Ρ. Ντενκτάς κυρίαρχο των εξελίξεων. "Θα μπορούσε στο εξής να διαπραγματεύεται εκβιαστικά απέναντι στην Ενωση και την Ελλάδα, αφού θα κρατούσε στα χέρια του το κλειδί της ενταξιακής πορείας της Κύπρου. Οι 14 εταίροι μας αποδέχθηκαν τον συλλογισμό μας. Στα συμπεράσματα της Συνόδου σημειώθηκε ότι "εάν μέχρι την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων προσχώρησης της Κύπρου δεν έχει επιτευχθεί λύση (στο Κυπριακό), η απόφαση του Συμβουλίου όσον αφορά την προσχώρηση θα ληφθεί χωρίς το ανωτέρω να αποτελεί προϋπόθεση".

Όπως τόνισε, το πρώτο σκέλος ανάγκαζε την Τουρκία να λύσει σε χρόνο μελλοντικό τα όποια ζητήματά της με την Ελλάδα και έθετε την ΕΕ ως εποπτεύουσα της διαδικασίας. "Το δεύτερο, ως γνωστόν, αποδείχτηκε κλειδί για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, που επισφραγίστηκε σε μια πανηγυρική εκδήλωση στη Στοά του Αττάλλου, τον Απρίλιο του 2003, όπου υπογράφηκε η Συνθήκης Προσχώρησης δέκα νέων κρατών στην ΕΕ (μεταξύ αυτών και της Κυπριακής Δημοκρατίας)" είπε ο πρώην πρωθυπουργός.

"Καρφώνοντας" τον Κώστα Καραμανλή ότι αδιαφόρησε για το Ελσίνκι, ο κ.Σημίτης ανέφερε: "Μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, την Κυριακή της 7ης Μαρτίου 2004, προσκάλεσα τον κ. Καραμανλή στο Μαξίμου για να τον ενημερώσω για θέματα που θεωρούσα ότι θα πρέπει να γνωρίζει ο νέος πρωθυπουργός. Ο κ. Καραμανλής ήρθε στο Μαξίμου συνοδευόμενος από τον σύμβουλό του κ. Μολυβιάτη. Αφού αναφέρθηκα στα τρέχοντα οικονομικά προβλήματα, θέλησα να θίξω το θέμα των σχέσεων με την Τουρκία. Ο κ. Καραμανλής με διέκοψε αμέσως αναφέροντας ότι στα θέματα αυτά έχει διαφορετικές απόψεις και δεν χρειάζεται πληροφόρηση. Προσέθεσε ότι ο κ. Μολυβιάτης είναι κατ’ εξοχήν αρμόδιος για την αντιμετώπισή τους. Ο κ. Μολυβιάτης πήρε αμέσως μετά τον λόγο και δήλωσε ότι η νέα κυβέρνηση θα εφαρμόσει τη δική της πολιτική, που είναι διαφορετική από εκείνη της κυβέρνησής μου. Μετά την παρατήρηση αυτή, η συζήτηση στράφηκε σε άλλα θέματα, άσχετα προς την εξωτερική πολιτική".

"Τον Δεκέμβριο του 2004 όταν πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα με την απόφαση του Ελσίνκι, η Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες για να αποφασιστεί η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, την Ελλάδα εκπροσωπούσε ο νέος πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής. Δυστυχώς, στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών αποφασίστηκε η εκκίνηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας παρ’ όλο που δεν είχε τακτοποιήσει τις διαφορές της με την Ελλάδα, όσον αφορά την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα.

Ο κ. Καραμανλής και η κυβέρνηση της ΝΔ, σε αντίθεση με τις μεγαλοστομίες της εποχής της αντιπολίτευσης, έδειξαν εξαρχής δείγματα μιας γενικευμένης απάθειας απέναντι στις εξελίξεις. Η αναμενόμενη κινητοποίησή τους ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου του 2004 δεν πραγματοποιήθηκε. Τίποτε δεν συνέβη απ’ όσα εύλογα περίμεναν όσοι είχαν εργαστεί για να οδηγήσουν την Τουρκία σε έναν μονόδρομο που της επέβαλλε αποφάσεις. Ο έλληνας πρωθυπουργός, κατά τη συζήτηση, αν και είχε τη δυνατότητα, δεν πρόβαλε την ένσταση για την έλλειψη ανταπόκρισης της Τουρκίας στον όρο που είχε τεθεί στο Ελσίνκι και αφορούσε την ύπαρξη διαφορών σχετικά με την έκταση της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Αντίθετα, επεσήμανε ότι "οι ασφυκτικοί χρονικοί περιορισμοί δεν βοηθούν". Απεδέχθη έτσι την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία με ανεπίλυτες τις ελληνοτουρκικές διαφορές ως προς τα όρια των υφαλοκρηπίδων και των αιγιαλίτιδων ζωνών τους. Η Τουρκία βγήκε από τη στενωπό χωρίς καμία αντίδραση" υποστηρίζει ο πρώην πρωθυπουργός επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ.

Πηγή: Thetoc 

Keywords
κυπρος, κωστας σημιτης, νέα, ελλαδα, αιγαιο, ΠΑΣΟΚ, εκλογες, ηπα, ρητά, αοζ, υφαλοκρηπίδα, βρυξέλλες, συμμετοχή, σαμαρας, βενιζελος, λύση, αγκυρα, ενωση, νεα δημοκρατια, εφημεριδα δημοκρατια, αλλαγη ωρας, κυβερνηση εθνικης ενοτητας, νεα κυβερνηση, Καλή Χρονιά, εκλογες 2012, αλλαγη ωρας 2012, εκλογες ηπα, τελος του κοσμου, κυπρος εκλογες, αλλαγη ωρας 2013, εκλογες 2015, κωστας καραμανλης, νεος πρωθυπουργος, ρητά, χωρες, το θεμα, εθνικη, ηνωμενα εθνη, ηπα, θεμα, ιμια, κυπρου, πλαισιο, υφαλοκρηπίδα, αγκυρα, αδιαφορια, αρθρο, αιρεση, βρυξέλλες, γεγονος, δευτερο, δυνατοτητα, δυστυχως, δηλωση, δικη, εγινε, ευρω, ειπε, εκκινηση, ελλειψη, ελσινκι, εμμονη, ενδιαφεροντα, ενσταση, εξελιξη, επρεπε, ερντογαν, ευθυνη, εφημεριδα, ζητα, ιδια, η δικη, θοδωρης, κυβερνηση, κλιμα, λύση, λογο, μαξιμου, νικη, παντα, οκτωβριος, ονομα, ορια, ουσιαστικα, παμε, προβληματα, ρυθμισεις, συζητηση, συμμετοχή, σημιτης, τουρκια, χαγη, ασφαλεια, δικαιωμα, ενωση, χωρα, κειμενα, κωστας, κυριακη, μπροστα, πακετο, ποντιος, θεματα, θετικα, ξεκινησε, χερια
Τυχαία Θέματα
Αντιπαράθεση Καραμανλή, Σημίτη, #45 Αναφορά, Κύπρο,antiparathesi karamanli, simiti, #45 anafora, kypro