Από τα αδιέξοδα στις πραγματικότητες

17:06 7/3/2016 - Πηγή: Sigma Live

Τα αδιέξοδα πλέον είναι ξεκάθαρα και εμφανή, μετά και από τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων καθώς και του κ. Ακκιντζί, ο οποίος είτε γονάτισε στις προσταγές της Άγκυρας είτε βολεύτηκε στον ρόλο του "Προέδρου" της "ΤΔΒΚ". Δυστυχώς, για να υπάρξει λύση του Κυπριακού με τα σημερινά δεδομένα και τις δικές μας λογικές, πρέπει να παραχωρήσουμε τα πάντα στην Τουρκία, ξεχνώντας διεθνές δίκαιο, ατομικά δικαιώματα και βασικές ελευθερίες όπου δικαιούται να απολαμβάνει ο κάθε πολίτης, ιδιαίτερα σε μία Ευρωπαϊκή χώρα.

Ήμουν εξ αυτών που

πίστωναν τον κ. Ακκιντζί με βούληση για επίλυση του Κυπριακού, διαχωρίζοντας τον μάλιστα από Ντενκτάς, Έρογλου και Ταλάτ και υποστήριξα ότι η ανάληψη της ηγεσίας των Τ/Κ ήταν πολύ θετική εξέλιξη, αλλά σημείωνα απέναντι στο κλίμα της εποχής ότι ο καθοριστικός ρόλος για επίλυση ανήκει στην Τουρκία και μόνον. Η εξάρτηση των κατεχομένων από την Τουρκία είναι τέτοια που νομίζω κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η απόφαση για το μεγάλο βήμα η όχι εκπηγάζει καθαρά από την Άγκυρα, ακόμη κι αν η βούληση των Τ/Κ είναι αντίθετη.

Κτίστηκε μια επιχειρηματολογία, από πλευράς Κυβέρνησης, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ με απόλυτη σχεδόν βεβαιότητα, ότι λόγω της δύσκολης φάσης που βρίσκεται η Τουρκία με τα προβλήματα να την έχουν περικυκλώσει ότι θα προχωρήσει σε επίλυση του Κυπριακού για να κερδίσει, και υπό το βάρος του προσφυγικού, την ευρωπαϊκή της πορεία, παραγνωρίζοντας όμως και την πιθανότητα η Τουρκία, στα πλαίσια της Ερντογανικής λογικής του "μάγκα της περιοχής", ότι δεν θα υποχωρήσει πουθενά αλλά αντίθετα θα θέλει όλο και περισσότερα.

Αλήθεια, πόση εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κάποιος σε ένα καθεστώς που συλλαμβάνει τους αντιφρονούντες και δολοφονεί πολιτικούς αντιπάλους, φιμώνει του δημοσιογράφους, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και προβαίνει σε γενοκτονία εις βάρος του Κουρδικού λαού; Σε ένα κράτος που έχει προβλήματα με σχεδόν όλους τους γείτονες του και τολμά ακόμη να καταρρίψει ρωσικό αεροπλάνο, γιατί θέλει να προκαλέσει ένταση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας.

Την ίδια στιγμή οι διπλωματικές υπηρεσίες της "ΤΔΒΚ" αλωνίζουν στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε και δηλώνουν παντού ότι, εάν αποτύχει αυτή η προσπάθεια, η Ευρώπη οφείλει να προβεί σε αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος, τη στιγμή που εμείς βάζουμε όλα τα αυγά μας σε ένα καλάθι που αποδεικνύεται για μια άλλη φορά τρύπιο. Εγκλωβιζόμαστε σε λογικές ότι θα φτάναμε σε συμφωνία τον περασμένο Σεπτέμβριο, μεταφέρθηκε για τον Ιούνιο και πλέον δεν ξέρω που θα σταματήσουν αυτές τις λογικές, που όχι μόνο μας εγκλωβίζουν αλλά παράλληλα μας απομακρύνουν από μια πιθανή λύση και οδηγούμαστε στην απογοήτευση, λησμονώντας ή χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι η κινητικότητα σε αυτή την φάση προήλθε από την απόφαση μας για αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και δεν πρόκειται να γίνουν "αέρας κουπανιστός" διά μαγείας.

Σε αυτή την επικίνδυνη πορεία προστέθηκε και ο διαχωρισμός του λαού σε υποστηρικτές της λύσης και σε "λυσοφοβικούς", παραβλέποντας την πραγματικότητα ότι στην Ελληνοκυπριακή πλευρά υπάρχουν τρεις τάσεις σε σχέση με μια πιθανή επίλυση του Κυπριακού. Η πρώτη τάση, που ότι σχέδιο παρουσιαστεί μπροστά της θα πει ναι γιατί "εκάμαμε τζιαι εμείς πολλά" και είμαστε οι ηττημένοι του πολέμου, άρα ότι πιάσουμε είναι κέρδος. Η δεύτερη τάση, που ότι της παρουσιάσεις θα πει όχι γιατί νιώθουν ότι θα μπορούν να ζήσουν "καθαροί" χωρίς να έχουν άλλους στα πόδια τους μη αντιλαμβανόμενοι τις πραγματικότητες ότι ο κόσμος όλος αλλάζει και με κοινό σημείο και για τις δύο ομάδες σε πολλές περιπτώσεις να έλκονται στην τελική τους τοποθέτηση, με βάση μόνον το προσωπικό και οικονομικό τους συμφέρον. Υπάρχει ευτυχώς η τρίτη και συντριπτικά μεγαλύτερη τάση που αναμένει να τοποθετηθεί στη βάση του τελικού προϊόντος, δηλαδή εάν αυτό θα εξασφαλίσει την ειρήνη χωρίς κηδεμόνες, την εξασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κοινοτικού κεκτημένου για όλους τους κατοίκους του νησιού μας με σωστές προοπτικές, για λύση βιώσιμη που δεν θα προκαλεί παρενέργειες με αποτέλεσμα τις συγκρούσεις.

Ας σταματήσει να λειτουργεί η φιλοσοφία του ευσεβοποθισμού και ας αντικατασταθεί με τον ρεαλισμό και τις αλήθειες. Έτσι ίσως καταρτίσουμε πραγματική στρατηγική για επίλυση του Κυπριακού χωρίς τεχνάσματα και σκοπιμότητες που φαίνεται να περισσεύουν στην παρούσα διαδικασία.

Ο Δημήτρης Παπαδάκης είναι Ευρωβουλευτής ΕΔΕΚ, S&D

Τα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com