Χουριέτ: Ο λόγος που οι Τούρκοι θέλουν «κυριαρχική ισότητα» στην Κύπρο

13:20 11/3/2021 - Πηγή: Sigma Live

Στον τρόπο με τον οποίο οι Τούρκοι ερμηνεύουν το ζήτημα της  κυριαρχικής ισότητας  στο Κυπριακό εστιάζει το σημερινό άρθρο του Γιουσούφ Κανλί στην Χουριέτ με τίτλο «Κυριαρχική ισότητα για την Κύπρο».

Μεταξύ άλλων  ο αρθρογράφος αναφέρει πως αν ο διαμοιρασμός της εξουσίας είναι θεμελιώδες συστατικό κάθε είδους «κοτκέιλ ομοσπονδίας», και εάν οι Ελληνοκύπριοι από την πλευρά τους αρνούνται κατηγορηματικά να αναγνωρίσουν και να τηρήσουν την πολιτική ισότητα τα με τους Τ/κ εταίρους  τους, τότε η συζήτηση για μια ομοσπονδία ήταν, είναι και θα είναι αδιέξοδη και

καταδικασμένη να αποτύχει.

«Ακόμα και μετά την κατάρρευση των συνομιλιών του 2017 στο Κραν  Μοντάνα λόγω της άρνησης των Ελληνοκυπρίων να μοιραστούν την εξουσία, οι Ελληνοκύπριοι εξακολουθούν να μιλούν για διαπραγμάτευση ομοσπονδιακού ψηφίσματος, κοροϊδεύοντας όχι μόνο τους Τουρκοκύπριους αλλά και ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα. Ήταν μόλις την περασμένη εβδομάδα όταν οι Ελληνοκύπριοι συζητούσαν για  να συμφωνήσουν να ''δώσουν'' πολιτική ισότητα στους Τουρκοκύπριους με αντάλλαγμα κάποιες σοβαρές παραχωρήσεις εδαφικής και ιδιοκτησίας, όπως το Βαρώσι και η Μόρφου. Αυτό είναι τρελό», αναφέρει.

Η πολιτική ισότητα, συνεχίζει, δεν είναι το μόνο απαραίτητο ή θεμελιώδες αναπόσπαστο εγγενές δικαίωμα των Τουρκοκυπρίων - όπως και των Ελληνοκυπριων με τους οποίους μοιράζονται την ίδια πατρίδα. Μετά τις συνομιλίες Κραν Μοντανά, η «κυριαχρική ισότητας» έχει καταστεί θεμελιώδες αίτημα για οποιαδήποτε συμφωνία και για την Κύπρο.

«Τι σημαίνουν οι όροι ‘’πολιτική ισότητα’’ και ‘’κυριαρχική ισότητα’’; Η πολιτική ισότητα υπογραμμίζει την ισότητα των δύο λαών του νησιού. Στις ιδρυτικές συμφωνίες της Κύπρου του 1960, υπήρχε σαφής κατανόηση. Αυτή η κατανόηση - που κοινοποιήθηκε σε συνημμένη επιστολή στις ιδρυτικές συμφωνίες - ήταν ότι η Κύπρος, εν μέρει ή στο σύνολό της, δεν μπορεί να ενωθεί με άλλη χώρα ή να προσχωρήσει σε μια πολιτική ή στρατιωτική οργάνωση στην οποία τόσο η Τουρκία όσο και η Ελλάδα είναι ήδη μέλη».

«Οι Τουρκοκύπριοι εκδιώχθηκαν το 1964 από την κυβέρνηση εταιρικής σχέσης με τα όπλα μετά από γενοκτονικές επιθέσεις του 1963 από τις ορδές των Ελληνοκυπρίων, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Το 2004, ακόμη και χωρίς να συζητήσουν με τους Τουρκοκύπριους, χωρίς την  συγκατάθεσή τους, η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση έκανε  μονομερή ένταξη στην ΕΕ. Όπως και στο Κραν Μοντανά, έτσι για μια ακόμη φορά, εάν οι Ελληνοκύπριοι αρνηθούν κατηγορηματικά να αναγνωρίσουν την πολιτική ισότητα, επιβεβαιώνοντας τη συνεχιζόμενη άρνησή τους να θεσπίσουν ψήφισμα στον πυλώνα της πολιτικής ισότητας, τότε ακόμα κι αν συμφωνούν υπό πίεση, πιθανότατα η συμφωνία να είναι βραχύβια, όπως το σύστημα του 1960 που διήρκεσε μόνο για τρία χρόνια. Έτσι, οι Τουρκοκύπριοι έθεσαν το αίτημά τους να συμπεριλάβουν την εταιρική σχέση στην κυριαρχία. Γιατί; Με αυτό τον τρόποι, αν για άλλη μια φορά οι Ελληνοκύπριοι προσπαθήσουν να απαλλαγούν από τους Τουρκοκύπριους, αυτή τη φορά, οι Τουρκοκύπριοι θα μπορούσαν απλά να χωρίσουν με το κυρίαρχο κράτος τους και να μην καταλήξουν σε πολιτικό αποκλεισμό στη διεθνή κοινότητα».

«Υπάρχουν πολλοί τρόποι επίτευξης μιας τέτοιας λύσης και υπάρχουν πράγματι πολλές εναλλακτικές λύσεις που θα μπορούσαν να συζητηθούν μόλις απορριφθεί εντελώς η λύσης της ομοσπονδίας - η οποία είναι αδύνατο να επιτευχθεί. Δύο κυρίαρχα κράτη που σχηματίζουν συνομοσπονδία και έχουν μια έδρα στο Συμβούλιο της ΕΕ, δύο κυρίαρχα κράτη στην ΕΕ (μια de facto ομοσπονδία) ή δύο πλήρως ανεξάρτητα κράτη ένα στην ΕΕ και το άλλο με μια ειδική συμφωνία με την ΕΕ - ενδέχεται να υπάρχουν πολλές ιδέες», σημειώνει.

Καταλήγοντας, το δημοσίευμα της Χουριέτ αναφέρει πως «το καθεστώς της ΕΕ στις συνομιλίες είναι προβληματικό. Προφανώς, η ΕΕ αποτελεί θεμελιώδες μέρος οποιασδήποτε διαδικασίας διαπραγμάτευσης στο νησί, αλλά δεν μπορεί ούτε να συμμετάσχει στις συνομιλίες ούτε μπορεί να διαδραματίσει αυξημένο ρόλο - εξαιρουμένου του τελικού σταδίου - από τη στιγμή που επετράπη στους  Ελληνοκύπριους μονομερή ένταξη αντίθετα προς τις συμφωνίες του 1960, η ΕΕ εισήγαγε το Κυπριακό και ευθυγραμμίστηκε με τους Ελληνοκύπριους. Έτσι, δεν μπορεί να είναι ειλικρινής μεσολαβητής».