Χρειάζεται ισότητα

00:47 17/5/2017 - Πηγή: Sigma Live

Η βοήθεια στους αιτούντες άσυλο στην Κύπρο σημαντικά πιο κάτω από το όριο κινδύνου φτώχιας
Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων καλεί την Κυπριακή Δημοκρατία να διασφαλίσει ότι οι αιτητές ασύλου λαμβάνουν τις ίδιες κοινωνικές παροχές όπως και οι πολίτες, χωρίς διακρίσεις

Η κοινωνική βοήθεια που προσφέρεται στους αιτούντες άσυλο είναι σημαντικά πιο κάτω από το όριο κινδύνου φτώχιας, αναφέρει η Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας ενώ, σε έκθεσή της, η Επιτροπή των Ηνωμένων

Εθνών για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων καλεί την Κυπριακή Δημοκρατία να διασφαλίσει ότι οι αιτητές ασύλου λαμβάνουν τις ίδιες κοινωνικές παροχές όπως και οι πολίτες, χωρίς διακρίσεις.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία τα οποία προβάλλει η Υπάτη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες, στο τέλος του 2016 ήταν εγγεγραμμένοι στην Κύπρο 3.088 αιτητές ασύλου για τους οποίους εκκρεμούσε απόφαση αναφορικά με την αίτησή τους για διεθνή προστασία. Από αυτούς, οι 307 φιλοξενούνταν στο Κέντρο Υποδοχής Κοφίνου και 112 σε παιδικές στέγες στη Λευκωσία, Λάρνακα και Λεμεσό ως ασυνόδευτα και χωρισμένα από τους γονείς τους παιδιά. Οι υπόλοιποι αιτητές ασύλου (2.699) διαμένουν ανάμεσά μας.

Ορισμένοι εργάζονται, ενώ άλλοι -πολύ λίγοι- λαμβάνουν κοινωνική βοήθεια από το Κράτος. Σύμφωνα με στοιχεία των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, μόνο 20% των αιτητών ασύλου που διαμένουν εκτός κέντρων φιλοξενίας λαμβάνουν σήμερα κρατική κοινωνική βοήθεια.

Δεν είναι βάση το ΕΕΕ
Για τους αιτούντες άσυλο, η κοινωνική βοήθεια δεν παρέχεται με βάση το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (ΕΕΕ) αλλά, ως επί το πλείστον, σε είδος, μέσω κουπονιών για τις ανάγκες σίτισης και ρουχισμού και ενός μικρού χρηματικού ποσού για την κάλυψη λογαριασμών και άλλων εξόδων.

Ενώ το ΕΕΕ για ένα άτομο είναι €760 τον μήνα για την κάλυψη ενοικίου, σίτισης και ρουχισμού, λογαριασμών και άλλων εξόδων, ένας αιτητής ασύλου λαμβάνει μόνο €320 τον μήνα για να καλύψει τις ίδιες ανάγκες. Ενώ κάτω από το ΕΕΕ το επιπρόσθετο ποσό για κάθε εξαρτώμενο άτομο είναι 144 ευρώ, για τους αιτητές ασύλου το αντίστοιχο ποσό είναι 25 ευρώ, με μέγιστο όριο 4 εξαρτώμενους.

Γενικότερα, η κοινωνική βοήθεια που προσφέρεται στους αιτούντες άσυλο είναι σημαντικά πιο κάτω από το όριο κινδύνου φτώχιας, το οποίο το 2015 βρίσκεται στα 690 ευρώ ανά άτομο τον μήνα, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων στην τελευταία της έκθεση για την Κύπρο, που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή 12 Μαΐου, κατέγραψε τις ανησυχίες της για την κατάσταση των αιτούντων άσυλο στην Κύπρο και προέβη σε συστάσεις.

Συγκεκριμένα, η Επιτροπή συνέστησε, μεταξύ άλλων, η Κύπρος να διασφαλίσει ίσες ευκαιρίες όσον αφορά στην απασχόληση των αιτούντων άσυλο, περιλαμβανομένης της διεύρυνσης των τομέων απασχόλησης και της πρόσβασης σε προγράμματα κοινωνικής βοήθειας αναλόγως ατομικών αναγκών. Επιπλέον, καλεί την Κυπριακή Δημοκρατία να διασφαλίσει ότι οι αιτητές ασύλου λαμβάνουν τις ίδιες κοινωνικές παροχές όπως και οι πολίτες, χωρίς διακρίσεις.

Η ιστορία της Celine
Στο πλαίσιο σειράς ιστοριών που παρουσιάζουν την πραγματικότητα της καθημερινής ζωής ορισμένων αιτητών ασύλου, η UNHCR προβάλλει την ιστορία της Celine. Η 33 χρονών Celine κατάγεται από το Κονγκό και είναι μητέρα τριών παιδιών. Απόφοιτη γυμνασίου και μοδίστρα, αναγκάστηκε πριν από οκτώ χρόνια να εγκαταλείψει την πατρίδα της, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

Ζει σήμερα στη Λευκωσία με τον δίχρονο γιο της μαζί με δύο άλλες μητέρες και τα παιδιά τους. Τα άλλα δύο της παιδιά, ηλικίας μέχρι 10 χρονών, βρίσκονται στην επιμέλεια στενών συγγενικών της προσώπων στο Κονγκό, αφού η ίδια δεν είναι σε θέση να τα στηρίξει. Έκανε αίτηση ασύλου το 2009 και έκτοτε περιμένει την απόφαση

. Εξαρτάται πλήρως από το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας για να επιβιώσει, ενώ η παρατεταμένη διαδικασία ασύλου παρατείνει και την ανησυχία της για ένα αβέβαιο μέλλον και τίποτα δεν μπορεί να προγραμματίσει, ούτε για την ίδια ούτε για τα παιδιά της. «Αν τουλάχιστον είχα μια ραπτομηχανή και να είχα το δικαίωμα να εργαστώ, θα ήμουν τόσο χαρούμενη», λέει. «Θα ήθελα να ζω και με τα τρία μου παιδιά, να εργάζομαι και να υποστηρίζω την οικογένειά μου».