Χρέος μας η απελευθέρωση της πατρίδας μας λέει ο Υπ.Παιδείας

18:31 29/11/2015 - Πηγή: Sigma Live

Έχουμε χρέος να αγωνιστούμε μονοιασμένοι και να εργαστούμε με αποφασιστικότητα, αλλά και με σύνεση για την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας, τόνισε ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κώστας Καδής, προσθέτοντας ότι “προσβλέπουμε σε μια βιώσιμη και λειτουργική λύση, χωρίς ξένα στρατεύματα και αναχρονιστικές εγγυήσεις, μια λύση που θα κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των

νόμιμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα διασφαλίζει την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού στη γη των πατέρων του και θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια ευρωπαϊκή Κύπρο, όπου θα επικρατεί η ειρήνη, η δημοκρατία και η ευημερία”.

Σε επικήδειο λόγο στην κηδεία των οστών του ήρωα Παναγιώτη Καραολή στον Ιερό Ναό Αγίου Θεράποντος στον Λυθροδόντα, ο Υπουργός Παιδείας ανέφερε πως ευελπιστούμε ότι με τις προσπάθειες που καταβάλλουμε, με ενότητα και σύνεση, θα καταφέρουμε να δώσουμε ένα τέλος στα δεινά της συνεχιζόμενης κατοχής.

“Το οφείλουμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές της πατρίδας μας. Το οφείλουμε στους ήρωές μας, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και το παλληκάρι που κηδεύουμε σήμερα, ο Παναγιώτης Καραολής. Ζούμε με την ελπίδα ότι θα ανατείλουν καλύτερες μέρες για την πατρίδα μας, ώστε να δικαιωθούν και οι θυσίες όσων έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου”, πρόσθεσε, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση.

Αναφερόμενος στη ζωή του ήρωα, είπε ότι ήταν ήσυχο παιδί, καλός μαθητής, με πολύ καλή καρδιά και νοιαζόταν για την οικογένειά του. Κατατάγηκε στο στρατό, τον Ιανουάριο του 1974 εγκαταλείποντας την Τεχνική Σχολή, επιλέγοντας να ακολουθήσει τους φίλους του.

Όταν άρχισε η τουρκική εισβολή, υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στον 3ο Λόχο του 281 Τάγματος Πεζικού, το οποίο βρισκόταν στην Αθαλάσσα. Με τις πρώτες επιθέσεις της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, το Τάγμα έλαβε οδηγίες να μετακινηθεί στην Κερύνεια για απόκρουση της εισβολής. Όταν έφθασε στον Κοντεμένο, δέχτηκε αεροπορική επίθεση και οι άνδρες αναγκάστηκαν να διασκορπιστούν, για να αποφύγουν τους βομβαρδισμούς. Ο Παναγιώτης και άλλοι συμπολεμιστές του προσπάθησαν να διαφύγουν προς τη Μύρτου, όπου βρισκόταν η βάση του Τάγματός τους. Στη διαδρομή οι άνδρες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, εκ των οποίων η μια κατευθύνθηκε προς τα Πάναγρα και η άλλη προς τη Μύρτου. Ο Παναγιώτης και οι άλλοι, που ακολούθησαν την πορεία προς τη Μύρτου, βρέθηκαν αντιμέτωποι με πολυάριθμους ένοπλους Τούρκους, που είχαν στήσει ενέδρα στο τουρκοκυπριακό χωριό Καμπυλή. Καλύφθηκαν και πήραν θέσεις μάχης, αλλά γρήγορα διαπίστωσαν το μάταιο του εγχειρήματος. Προσπάθησαν να διαφύγουν και να τα κατάφεραν, παρόλο που οι τούρκοι τους είχαν περικυκλώσει. Τα ίχνη όμως του Παναγιώτη από εκείνη τη στιγμή χάθηκαν. Έκτοτε το όνομά του βρισκόταν στον κατάλογο των αγνοουμένων, ενώ οι δικοί του άνθρωποι μάταια περίμεναν να μάθουν κάποιο νέο του.

Τα οστά του Παναγιώτη βρέθηκαν το 2013 σε τάφο που εντοπίστηκε στο τουρκοκυπριακό χωριό Καμπυλή, όπου είχαν χαθεί τα ίχνη του. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν ανθρωπολογικές εξετάσεις και εξετάσεις DNA, με βάση τις οποίες διακριβώθηκε η ταυτότητά του. Η οικογένεια ενημερώθηκε για την ταυτοποίηση των οστών του πριν μερικές μέρες, από λειτουργούς του Γραφείου του Εκπροσώπου της Ελληνοκυπριακής κοινότητας στη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων Κύπρου.

Πηγή - ΚΥΠΕ