Δεν είχε δίκιο, αλλά πώς να του δώσεις άδικο;

09:07 2/2/2021 - Πηγή: Sigma Live

Ένα μεγάλο παράπονο και μια εξ ίσου μεγάλη (ου μην και μεγαλύτερη) αλήθεια εξέφρασε ο Τιμούρ Κετσπάγια στη συνέντευξη Τύπου μετά την εντός έδρας νίκη της Ανόρθωσης επί της Καρμιώτισσας (2-1).

Κληθείς να σχολιάσει τις ζυμώσεις για τροποποίηση της προκήρυξης του πρωταθλήματος μεσούσης της περιόδου, προκειμένου να παραμείνει με 14 ομάδες η α’ κατηγορία και την περίοδο 2021/22, ο τεχνικός της «Κυρίας» δεν θέλησε να πάρει θέση.

«Αυτήν την ερώτηση πρέπει να την κάνετε στον άλλον, ο οποίος είναι υπεύθυνος γι’ αυτό. Δεν είμαι εγώ υπεύθυνος γι’ αυτό. Άποψη; Όταν θα πείτε εσείς τι είναι καλό,

τότε θα πω κι εγώ. Εσείς θέλετε να πω εγώ για να εκμεταλλευτείτε μετά αυτό. Εσείς τι σκέφτεστε; Εσείς είστε δημοσιογράφοι, δουλειά δική σας είναι αυτό», σχολίασε αρχικά ο Γεωργιανός τεχνικός.

Ο Κετσπάγια προφανώς δεν έχει δίκαιο με την αντίληψη πως πρέπει να επιζητείται η άποψη άλλων και όχι των πρωταγωνιστών του αθλήματος (παίκτες, προπονητές) ή τον ισχυρισμό πως η (όποια) άποψή του θα τύχει δημοσιογραφικής εκμετάλλευσης, αφού ήδη υπάρχει πληθώρα δημοσιευμάτων με ξεκάθαρη θέση για την επιχειρούμενη μεσούσης της σεζόν τροποποίηση της προκήρυξης.

Από την άλλη, πώς να δώσεις άδικο στον τεχνικό της Ανόρθωσης, όταν -στην επισήμανση πως πρέπει να επιζητείται η γνώμη ενός ποδοσφαιρανθρώπου όπως ο ίδιος- εκφράζει το παράπονο: «Τώρα θυμηθήκατε;..»

Πώς να του δώσεις άδικο, όταν υπενθυμίζει-καταγγέλλει-στηλιτεύει ότι «Δεν με ρωτούσαν σε όλες τις αποφάσεις που έπαιρναν, γι’ αυτό δεν θα με ρωτήσει κανένας και δεν θα ενδιαφέρεται κανένας για τη δική μου γνώμη…» ή όταν σχολιάζει καυστικά «Υπέρ; Ποιοι είναι υπέρ; Ποιοι δουλεύουν και παίρνουν αποφάσεις; Δεν ξέρω. Εμένα δεν με ρώτησε κανένας. Αυτοί που είναι υπέρ δουλεύει κανένας από αυτούς ή…;»

Μήπως ένα από τα πλέον διαχρονικά προβλήματα του ποδοσφαίρου μας δεν είναι και το γεγονός πως αποφασίζουν γι’ αυτό άνθρωποι δίχως σχέση, τριβή, γνώση και ενδιαφέρον για το άθλημα (και το μέλλον του), ενώ παραμερίζονται επιδεικτικά όσοι αποδεδειγμένα έχουν προσφέρει, νοιάζονται και πονούν γι’ αυτό;