Δίκαιη αντιμετώπιση από Πολιτεία ζητούν τα παιδιά αγνοουμένων

14:40 31/5/2024 - Πηγή: Sigma Live

Το μήνυμα πως έφτασε η ώρα για δίκαιη αντιμετώπιση τους από τη συντεταγμένη κοινωνία, η οποία για 50 χρόνια ήταν "εκκωφαντικά απούσα" στις ζωές τους, έστειλε σήμερα η ομάδα Πρωτοβουλίας συζύγων και τέκνων αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής του 1974.

Η ομάδα προχωρά στην ίδρυση του Σωματείου «Σύνδεσμος Συζύγων/Τέκνων Αγνοουμένων – Οι 1619» και σήμερα πραγματοποίησε δημοσιογραφική διάσκεψη για να αναπτύξει και να ενημερώσει τους σκοπούς και τους λόγους της ίδρυσης του Σωματείου, καθώς και τις δράσεις που έχουν προβεί μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με την Πρωτοβουλία, στόχοι

της ίδρυσης του Σωματείου είναι η οργάνωση και ο συντονισμός των μελών και η συλλογική δράση για τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων, η υποβολή εισηγήσεων και ο συντονισμός των μελών για εξασφάλιση των δικαιωμάτων ως σύζυγοι και τέκνα αγνοουμένων, η διαμόρφωση θέσεων και παρουσίαση τοποθετήσεων στα διάφορα κέντρα λήψης αποφάσεων, η οργανωμένη αντιμετώπιση και αποτελεσματική παρέμβαση στις εξελίξεις στο θέμα των αγνοουμένων, η συνεργασία με ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς για την επίτευξη των σκοπών του Σωματείου, η συλλογή και παροχή πληροφοριών στα μέλη, η υποβοήθηση των μελών για την επίτευξη επαφών με διάφορους οργανισμούς και η διατήρηση της μνήμης των αγνοουμένων.

Κατά τη διάσκεψη, μέλη της Ομάδας διηγήθηκαν ιστορίες της ζωής τους, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, τον ρατσισμό και την περιφρόνηση που δέχθηκαν από την Πολιτεία, και την απουσία της όποιας βοήθειας εκ μέρους του Κράτους εδώ και 50 χρόνια.

Ανοίγοντας τη σημερινή διάσκεψη, το μέλος της Πρωτοβουλίας Γιώργος Γιατρού είπε πως η Πρωτοβουλία απαριθμεί σήμερα 430 μέλη και πως στόχος της διάσκεψης είναι η ενημέρωση για το υπό ίδρυση σωματείο, τους σκοπούς ίδρυσης και να ενημερωθεί το κοινό για τον τρόπο που οι σύζυγοι και τα τέκνα των αγνοουμένων αντιμετωπίστηκαν και αντιμετωπίζονται από την Πολιτεία από το 1974 μέχρι σήμερα.

Η Δέσποινα Γρηγορίου είπε αρχικά πως ο αριθμός των αγνοουμένων, 1619 είναι γνωστός για δεκαετίας αλλά δεν ξέρει κανείς πόσα είναι τα παιδιά τους. Αυτό, είπε, ήταν η αφορμή για να υπάρξει μια πρωτοβουλία για να γνωριστούν τα παιδιά, αφού το κράτος δεν ήξερε πόσα ήταν ούτε και ήταν δίπλα τους τόσα χρόνια.

Είπε πως το βίωμα του να είσαι παιδί αγνοουμένου είναι μια τραυματική πραγματικότητα, σημειώνοντας πως 50 χρόνια μετά, είναι σε θέση να διαχειριστούν το πένθος τόσων χρόνων για να ακουστεί και η δική τους φωνή.

«Το τίμημα που πληρώσαμε ως παιδιά αγνοουμένων βαρύ. Από μια σχέση με τον αγνοούμενο πατέρα, ο οποίος ήταν απών σωματικά, αλλά παρών συναισθηματικά και από την άλλη η σχέση με τον επιβιώσαντα γονέα να παλεύει να ανταπεξέλθει με την απουσία και τον αγώνα επιβίωσης παράλληλα. Ηταν λες και χάσαμε και τους δύο μας γονείς. Οι οικογένειες μας μέχρι σήμερα 50 χρόνια μετά συνεχίζουν να υποφέρουν», είπε.

Η Γεωργία Παύλου, στη δική της παρέμβαση είπε πως μέσα από τη διάσκεψη ευελπιστούν να ενημερωθούν όλα τα τέκνα αγνοουμένων καθώς δεν υπάρχει κατάλογος με τα ονόματα, και σημείωσε πως το κράτος μέχρι και σήμερα δεν σεβάστηκε το δικαίωμα τους για τακτική ενημέρωση, την ανάγκη για ψυχολογική υποστήριξη, για οικονομική και διοικητική υποστήριξη.

«Ζητούμε από το κράτος την αναγνώρισή μας και την έμπρακτη στήριξή του έστω και με καθυστέρηση 50 χρόνων. Παρά τις ταυτοποιήσεις που γίνονται κατά καιρούς, τα οστά που ενταφιάζονται ούτε να μας μιλήσουν μπορούν ούτε να μας αγκαλιάσουν», είπε και πρόσθεσε πως βρήκαν τώρα τη δύναμη που χρειάζεται για να διεκδικήσουν τα ελάχιστα για τους ίδιους και τις μανάδες τους, καθώς για τόσα χρόνια η Πολιτεία και όλοι όσοι είχαν την υποχρέωση καθηκόντως να εμπλέκονται θετικά στη ζωή τους ήταν προκλητικά απόντες.

Η Κούλα Θεοδώρου αναφέρθηκε στη συνέχεια στις δράσεις της Ομάδας Πρωτοβουλίας μέχρι σήμερα. Είπε πως αρχικά συναντήθηκαν με τον Πρόεδρο της Επιτροπής Προσφύγων Νίκο Κέττηρο, μετά με εκπροσώπους του ΔΗΚΟ στην παρουσία του Νικόλα Παπαδόπουλου, με αντιπροσωπεία του ΕΛΑΜ, της ΔΗΠΑ, με τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου.

Στη συνέχεια, όπως είπε, επικοινώνησε με την Ομάδα το Δικηγορικό Γραφείο του Ολύμπιου Χριστοφίδη που ανέλαβε αφιλοκερδώς την νομική στήριξη. Η ομάδα συναντήθηκε ακόμη με την Επίτροπο για Ανθρωπιστικά Θέματα Αννα Αριστοτέλους, την Κατερίνα Χριστοφίδου η οποία ανέλαβε αφιλοκερδώς τη διοργάνωση της δημοσιογραφικής διάσκεψης, καθώς και με την Πρόεδρο του ΔΗΣΥ και Πρόεδρο της Βουλής Αννίτα Δημητρίου, η οποία ανέλαβε αμέσως δράση με βάση τα όσα συζήτησαν. Καταλήγοντας, η κ. Θεοδώρου είπε πως πλέον αναμένουν και την πρόσκληση του Προέδρου Χριστοδουλίδη μετά από δημόσια δέσμευση του για συνάντηση.

Κατόπιν, το λόγο πήρε η Ντίνα Αγαπίου, η οποία έθεσε αρχικά τα ερωτήματα «πώς είναι να έχεις πατέρα», «πώς είναι η φωνή του», «πώς είναι η μυρωδιά του», «πώς είναι η ματιά του», «πώς είναι η αγκαλιά του», «τι σημαίνει αγνοούμενος».

«Μεγαλώσαμε με αυτές τις αναπάντητες ερωτήσεις. Μεγαλώσαμε με αυτό το στίγμα. Η σύζυγος του αγνοούμενου. Το παιδί του αγνοούμενου. Εκτός από άστεγοι και νηστικοί, ήμασταν και απροστάτευτοι. Μεγαλώσαμε σε μια ακρωτηριασμένη οικογένεια, χωρίς δεκανίκια. Είμαστε για 50 χρόνια στον αναπνευστήρα χωρίς οξυγόνο. Η μάνα και τα παιδιά της μόνοι τους, χωρίς καμία στήριξη από κανένα», είπε.

Η κ. Αγαπίου σημείωσε πως κανένας δεν τους ρώτησε αν είχαν να φάνε, αν είχαν να ντυθούν, αν είχαν ανάγκη από ψυχολογική στήριξη, αν είχαν να πληρώσουν για τις σπουδές τους ή για να ανοίξουν το σπιτικό τους. «Δεν είμαστε μόνο τα παιδιά του ήρωα αγνοουμένου. Είμαστε τα παιδιά της ηρωίδας μάνας, της μάνας με τα θλιμμένα μάτια και το αγέλαστο πρόσωπο, της μαυροφορεμένης μάνας που δεν χάρηκε τίποτα στη ζωή της και που πάλεψε με νύχια και με δόντια, χωρίς όπλα παρά μόνο την αξιοπρέπεια της, για να μας μεγαλώσει», είπε.

Πηγή: ΚΥΠΕ