Δημοψήφισμα για τον εκλογικό νόμο

08:13 16/11/2015 - Πηγή: Sigma Live

Το πρόβλημα της αποστροφής των πολιτών από την πολιτική δεν είναι το ποσοστό του εκλογικού μέτρου, αλλά η διαφθορά του συστήματος, τμήμα του οποίου είναι και τα καρκινογόνα κομματικά του κύτταρα, καθώς και η αδυναμία τους να δώσουν επαρκείς λύσεις στα διάφορα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά προβλήματα του τόπου. Και δυστυχώς, ούτε οι ανεξάρτητοι θεσμοί του κράτους, όπως είναι ο Γενικός Ελεγκτής και η Γενική Εισαγγελία, έχουν πρόθεση να καθαρίσουν την κατάσταση. Προχωρούν μέχρι του σημείου που δεν προκαλείται κόστος και ανατροπή στο σύστημα. Και οι υποθέσεις που βγαίνουν στο φως

είναι επιλεκτικά και σε ουκ ολίγες περιπτώσεις είναι ενταγμένες στις αντιπαραθέσεις των μικροκομματικών συμφερόντων.

Επί τη βάσει αυτού του σκηνικού, μια μεγάλη μερίδα του πολίτη δεν πάει στις κάλπες και ζητά ατόφια οριζόντια ψηφοφορία, την οποία, όμως, το κομματικό κατεστημένο αρνείται. Διότι, αν εφαρμοστεί η οριζόντια ψηφοφορία, οι περισσότεροι από αυτούς, που σήμερα εκλέγονται ως ευνοούμενοι του κάθε κομματικού κονκλαβίου, θα μείνουν εκτός.

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι για την υφιστάμενη κατάσταση ευθύνεται και ο λαός. Συνολικά και ατομικά. Και, προφανώς, η θέση αυτή έχει λογική. Διότι, το ταγκό της πελατειακής σχέσης θέλει δυο. Δεν αρκεί ένας. Άρα, λοιπόν, επιβάλλεται μια φόρμουλα για να μπαίνει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Και αυτή η διαδικασία υπάρχει στη δημοκρατία. Είναι το δημοψήφισμα. Και εξηγούμε: Το εκλέγειν και το εκλέγεσθαι δεν είναι κομματικό, αλλά ατομικό δικαίωμα. Ανήκει στον καθένα εξ ημών. Η Βουλή όντως έχει μεν την εξουσία να νομοθετεί τη διαδικασία των εκλογών, όμως εγείρονται ζητήματα νομικής και ηθικής τάξης.

Δεν μπορεί η υφιστάμενη Βουλή, λίγο πριν από τις εκλογές, να αλλάζει το εκλογικό μέτρο και γενικότερα τον εκλογικό νόμο. Εφόσον δε, είναι τόσο σίγουρες οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, ας εφαρμόσουν άμεση δημοκρατία. Δηλαδή, να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός με ποιον εκλογικό νόμο και μέτρο θέλει να ψηφίσει. Με τον τρόπο αυτό, ο καθένας θα τεθεί ενώπιον των ευθυνών του, ενώ ταυτοχρόνως θα έχουμε κάλυψη του δημοκρατικού ελλείμματος, ενεργή εμπλοκή του πολίτη και αναβάθμιση του πολιτειακού μας συστήματος.

Αυτά, όπως και πολλά άλλα, απαιτεί η δημοκρατία. Και θέλει ο πολίτης. Για να είναι και αυτός υπεύθυνος, και να μη φορτώνει τη δική του αδιαφορία και τα δικά του λάθη στις ήδη αμαρτωλές κομματικές ηγεσίες. Οι οποίες έτσι δεν θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι τους φορτώνονται ευθύνες που δεν τους ανήκουν και ότι κακώς καθίστανται αποδιοπομπαίοι τράγοι. Βεβαίως, κυρίως τα δυο μεγάλα κόμματα κρατούν και το μαχαίρι και το πεπόνι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα μεσαία θα τα βάψουν μαύρα, που θα βγουν από τη μέση οι μικροί. Εκτός και αν οι μικροί σκεφθούν πιο σοφά και συνασπιστούν.

Κροκοδείλια προφανώς δάκρυα θα χυθούν στη Βουλή για τον εκλογικό νόμο, εν μέσω «αποβολής» των αδυνάτων. Και, μάλιστα, οι αποφάσεις θα ληφθούν για τον λαό, αλλά ερήμην του λαού, στο όνομα αυτού και της δημοκρατίας. Στην πραγματικότητα, όμως, εφόσον αποκλείεται για ένα τέτοιο θέμα, και κάτω από τις υφιστάμενες συνθήκες, η επιλογή του δημοψηφίσματος, η αλλαγή του εκλογικού νόμου και η μείωση του εκλογικού μέτρου αποτυπώνει τον αυταρχισμό του κομματικού κατεστημένου. Το οποίο, αντί να προστατεύει, εξοντώνει τους αδυνάτους. Και το πράττει με τρόπον αυθάδη και ανήθικο, φορτώνοντας τα όποια κοινοβουλευτικά προβλήματα στους μικρούς. Προβλήματα, βεβαίως, που είναι προϊόν και δικής του έλλειψης επαρκούς ικανότητας. Επί τούτου, είναι πρόδηλο ότι φέρει ευθύνη και ο λαός, ο οποίος ψηφίζει χωρίς να έχει πάντα ως κριτήριο τους αρίστους, αλλά την κουλτούρα της πελατειακής σχέσης.