Δυο βιβλία της Έλενας Καττάμη που συγκλονίζουν τον αναγνώστη

Πικρές θύμησες με γλαφυρό τόνο ξαναφέρνει στη μνήμη μας η Λένια Καττάμη με τα δυο αξιόλογα βιβλία της που τιτλοφορούνται, «Όταν οι μνήμες ξυπνούν» και «Νίτσα Χατζηγεωργίου-Μια ηρωίδα χωρίς σταυρό και σήμαντρο».

Το πρώτο, όπως η ίδια αναφέρει στον πρόλογό της, αποτελεί καταγραφή, βήμα με βήμα, στιγμή τη στιγμή, την τραγωδία της οικογένειάς της και του προσωπικού της δράματος, ύστερα από τον απρόσμενο θάνατο του συζύγου της Κώστα Οικονομίδη. Ενός λεβεντάνθρωπου, που δολοφονήθηκε άνανδρα από τους Τούρκους εισβολείς

έξω από το σπίτι του, τη στιγμή που ήταν έτοιμος να μεταβεί στο σταθμό Πολιτικής Άμυνας, όπου είχε κληθεί για να παράσχει βοήθεια.

Αν και η ίδια, μετριοπάθεια, γράφει ότι η παράθεση των γεγονότων που αναφέρει, πριν και μετά τον άδικο χαμό του άντρα της, δεν είναι ένα αισθητικό γεγονός ή μια ποιητική γραφή, αλλά η ξεκάθαρη αλήθεια, δοσμένη με απλά, ανθρώπινα λόγια, εν τούτοις τα γεγονότα καταγράφονται με τόση γλαφυρότητα και τέτοια λογοτεχνική λιτότητα, που αποτελούν, στο σύνολό τους, ένα συγκλονιστικό ανάγνωσμα, που πραγματικά συνεγείρει συναισθήματα και ραγίζει καρδιές.

Με μαστοριά δόκιμου λογοτέχνη, η Έλενα Καττάμη καταφέρνει να κρατήσει μέσα στις 217 σελίδες του αξιόλογου βιβλίου της, ζωντανή τη μνήμη του αξέχαστου τραγικού συζύγου της Κώστα Οικονομίδη - θύματος της αγριότητας του τουρκικού Αττίλα. Και φέρνει στην επιφάνεια τις τραγικές στιγμές που τον οδήγησαν στο θάνατο. Καταφέρνει, επίσης, να συντηρήσει με επιδέξιο λογοτεχνικό τρόπο, τις καλές στιγμές που έζησε μαζί του πριν την απώλειά του, αλλά και τις τρομακτικές, όπως τις χαρακτηρίζει, στιγμές, που έζησε μόνη της μετά από τον εντελώς άδικο χαμό του.

Το βιβλίο της η Λένια Καττάμη το αφιερώνει στις ζωντανές της αγάπες, που δεν είναι άλλες από τα παιδιά και τα εγγόνια της.

Το δεύτερο βιβλίο της Λένιας Καττάμη είναι αφιερωμένο στην κορυφαία, αλλά και πιο τραγική αγωνίστρια του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ, Νίτσα Χατζηγεωργίου. Την πανέμορφη και γενναιόψυχη γυναίκα, που είχε την τραγική μοίρα να παίζει τη ζωή της «κορώνα-γράμματα» για τη λευτεριά της πατρίδας και αυτή η πατρίδα, όταν έγινε ανεξάρτητο κράτος, την αδίκησε κατάφωρα. Της συμπεριφέρθηκε άπονα, μικρόψυχα, εχθρικά μέχρι που την οδήγησε πρόωρα στον τάφο. Όσο πλούσια ήταν η προσφορά της Νίτσας Χατζηγεωργίου στον αγώνα της ΕΟΚΑ, τόσο βάναυση κι απάνθρωπη ήταν η συμπεριφορά της πατρίδας στην τιμημένη αγωνίστρια, που οι περισσότερες μαρτυρίες συναγωνιστών της, που έζησαν από κοντά το δράμα της, δεν αποκλείουν το στραγγαλισμό της μέσα στο ίδιο της το σπίτι.

Το βιβλίο αυτό της Έλενας Καττάμη αποτελεί έναν δοξαστικό ύμνο στην τραγικότερη ηρωίδα της ΕΟΚΑ, αλλά ταυτόχρονα κι ένα δριμύτατο «κατηγορώ» για όλους εκείνους που κυβέρνησαν το ανεξάρτητο κυπριακό κράτος, από τη μέρα που η Νίτσα Χατζηγεωργίου βγήκε από τις κατοχικές κεντρικές φυλακές, μέχρι το μαρτυρικό θάνατο ή δολοφονία της.

Είναι άξια κάθε επαίνου η Έλενα Καττάμη για δυο λόγους. Πρώτο, διότι είχε τα θάρρος να συγκεντρώσει στοιχεία για τη δράση και την προσφορά της Νίτσας Χατζηγεωργίου και δεύτερο: Διότι τα στοιχεί αυτά, όχι μόνο τα έφερε σε φως αλλά τα αποθανάτισε με έναν Δωρικό, θα έλεγα, λόγο. Έναν επίσης, επικό λόγο, που αποδίδει και αποθανατίζει με επιτυχία τη μορφή της τραγικής ηρωίδας. Γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου η συγγραφέας:

«Η Νίτσα Χατζηγεωργίου ακολούθησε το δρόμο της καρδιάς και της συνείδησης . Η ομορφιά της ψυχής της ακολούθησε το πέταγμα των αγγέλων, σκαρφάλωσε μέχρι την κορυφή της υψηλοφροσύνης, της αυταπάρνησης και της μεγαλοψυχίας. Προδόθηκε, υπέφερε, μάτωσε. ΄Έμεινε όμως πάντοτε αγνή μέσα στον αδυσώπητο κόσμο. Τράφηκε με ιδανικά, ταξίδεψε στο όνειρο, χάθηκε μες τη σιωπή των άστρων, για να στέλλει το φως το ανέσπερο παντοτινά σε αυτούς που τη θυμούνται με θαυμασμό και για να αποκαλύπτει αυτούς που την πότισαν το πικρό φαρμάκι΄

Αυτοί που την έζησαν από κο0ντά ριγούν στη θύμησή της.

Αυτοί που αναγνωρίζουν την προσφορά της υποκλίνονται στη μορφή της».

Keywords
Τυχαία Θέματα