Έφηβοι - παιδιά: Δύσκολες συζητήσεις με γονείς

17:34 11/4/2015 - Πηγή: Sigma Live

Τα περισσότερα παιδιά στην προ-εφηβεία (10 -12 χρόνων) και εφηβεία δεν μπορούν να μοιραστούν κάποια πράγματα με τους γονείς τους, είτε επειδή αυτοί δεν τους ακούνε, δεν τους καταλαβαίνουν ή τις περισσότερες φορές αντιδρούν υπερβολικά. Παρόλα αυτά υπάρχουν γονείς που έχουν καταφέρει αυτή την επικοινωνία και εμπιστοσύνη στη σχέση με τα παιδιά τους, κι ακόμη και οι έφηβοι ζητούν τη συμβουλή τους! Η ικανότητα ενός γονιού εξαρτάται από τα πράγματα που γνωρίζει για τη ζωή του παιδιού του και την ικανότητά του να το επηρεάζει

όπου χρειάζεται. Για να συμβεί όμως αυτό χρειάζεται βαθιά επικοινωνία. Βαθιά επικοινωνία σημαίνει να μπορούν οι γονείς να μιλήσουν για δύσκολα θέματα με τα παιδιά. Στην περίοδο της εφηβείας όμως, δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση η βαθιά επικοινωνία. Εάν ελέγξετε τα συναισθήματά σας, αποφύγετε το κήρυγμα και κρατήσετε την κατάσταση ασφαλή, τότε το παιδί σας θα μπορεί να σας μιλήσει πιο εύκολα και θα σταματήσει να αντιδρά και να επιτίθεται. Πως μπορείτε να μάθετε την τέχνη της δύσκολης συζήτησης; 1. Μην τα παίρνετε όλα της μετρητοίς. Μην το πάρετε προσωπικά, εάν ο έφηβος σας κτυπήσει την πόρτα και κλειστεί στο δωμάτιο του ή σας φωνάξει «Μαμά ποτέ δεν με καταλαβαίνεις! ». Το «δεν με καταλαβαίνεις » απευθύνεται περισσότερο στα συναισθήματα του δικού σας παιδιού, γιατί το ίδιο δεν κατανοεί τα συναισθήματά του και δυσκολεύεται να τα εκφράσει. Ο έφηβος σας έχει μπερδεμένα συναισθήματα και δυσκολεύεται να ελέγξει τον εαυτό του. 2. Χειριστείτε τα δικά σας συναισθήματα και συμπεριφορά. Το μόνο που μπορείτε να ελέγξετε είναι τον εαυτό σας. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και μην αφήσετε τον εαυτό σας να πληγωθεί γιατί αυτό θα κάνει τα πράγματα χειρότερα. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας πως το παιδί σας αγαπά. Χαμηλώστε τον τόνο της φωνής σας. Θυμηθείτε πως είναι να είσαι έφηβος και να ξεσπάς αντιδρώντας έντονα. Εάν το παιδί σας είπε ψέματα και σκέφτεστε συνέχεια «Μα μου είπε ψέματα!», σκεφτείτε καλύτερα τι είναι αυτό που το ανάγκασε να σας πει ψέματα και μην του κρατάτε κακία. Σκεφτείτε καλύτερα «Το παιδί μου φοβόταν τόσο πολύ την αντίδραση μου που αναγκάστηκε να μου πει ψέματα. Τι μπορώ να κάνω για να το αλλάξω αυτό και να μην φοβάται.». Προσέξτε την αντίδραση σας όταν το παιδί σας λέει κάτι «κακό» που συνέβηκε. 3. Αρχίστε τη συζήτηση αναγνωρίζοντας τη θέση του παιδιού σας. Αφήστε το να σας μιλήσει και μπείτε για λίγο στα δικά του παπούτσια για να δείτε τα πράγματα από τη δική του πλευρά. Έτσι, το παιδί σας θα ρίξει τις άμυνες του και μετά θα μπορεί να σας ακούσει. 4. Αγαπάτε και κατανοείτε το παιδί σας. Η στάση και συμπεριφορά σας να είναι γεμάτη αγάπη και όχι θυμό. Με αγάπη να θέσετε τα όρια εκείνη τη δύσκολη στιγμή. Εάν αισθάνεστε πολύ θυμωμένοι, τότε δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας να ηρεμήσει μέχρι να μπορείτε με ηρεμία και αγάπη να θέσετε τα όρια στο παιδί σας. 5. Δεν είναι σωστή μόνο μια οπτική γωνία! Μπορεί να υπάρχουν περισσότερες οπτικές γωνίες που να είναι «σωστές» την ίδια στιγμή. Το παιδί σας έχει κάποιο λόγο για την άποψή του ή τη συμπεριφορά του. Μπορεί εσείς να μην το θεωρείτε αρκετά καλό λόγο όμως οφείλετε να το ακούσετε, να το σεβαστείτε και να το αναγνωρίσετε γιατί αυτός είναι ο λόγος για το παιδί σας. Δείτε τα πράγματα από τη δική του οπτική γωνία δείχνοντας σεβασμό προς αυτό. 6. Κρατήστε την κατάσταση ασφαλή και σε χαμηλούς τόνους. Όταν οι άνθρωποι δεν αισθάνονται ασφαλείς, τότε είτε απομακρύνονται είτε επιτίθενται. Επίσης όταν οι άνθρωποι είναι αναστατωμένοι δεν μπορούν να ακούσουν. Εάν το παιδί ή ο έφηβος σας αρχίσει να θυμώνει, να φοβάται ή να πληγώνεται, κάντε ένα βήμα πίσω και επανασυνδεθείτε μαζί του. Υπενθυμίστε στο παιδί σας αλλά και σε σας, πόσο πολύ το αγαπάτε και πως θα κάνετε ότι μπορείτε για να βρείτε μαζί τη λύση που θα βοηθήσει όλους. Διαβάστε περισσότερα στο paidiatros.com