Επίσκεψη Ερντογάν: Το τέλος των ψευδαισθήσεων;

17:53 28/12/2017 - Πηγή: Sigma Live

Η επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα στις αρχές Δεκεμβρίου θα πρέπει να αποτελέσει μια στιγμή μοναδικής ψυχολογικής αφύπνισης για τον Ελληνισμό καταπαύοντας την αντιπαλότητα μεταξύ των δύο διαφορετικών σχολών σκέψης, της διαλλακτικής και της αποτρεπτικής γύρω από τον τρόπο αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας σε όλο το μήκος της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης από τη Λευκωσία έως το Διδυμότειχο.

Η ωμότητα των προκλήσεων και η παραβίαση κάθε είδους διπλωματικού πρωτοκόλλου ή στοιχειώδους ευγένειας θα

πρέπει θα έχει διαλύσει τις ψευδαισθήσεις εκείνων που θεωρούν ότι η Τουρκία -και ειδικότερα η Ερντογανική Τουρκία- έχει ειλικρινή διάθεση διαπραγμάτευσης του οποιαδήποτε άλλου ζητήματος πέραν από εκείνων που η ίδια θέτει επί τάπητος στη Θράκη και το Αιγαίο.

Η έμμονή της στην παραμονή στρατευμάτων στην Κύπρο και τη διατήρηση επεμβατικών δικαιωμάτων αποτελεί σταθερή έκφανση της ίδιας πολιτικής που ορισμένοι στη Λευκωσία εξακολουθούν να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν παρερμηνεύοντας την πάγια αδιαλλαξία του Ερντογάν ως προεκλογικό τακτικισμό.

Η ειλικρινής ωμότητα του Ερντογάν θα πρέπει επίσης να έχει ανασκευάσει τις εντυπώσεις εκείνων που θεωρούν ότι ο τούρκος Πρόεδρος είναι «προτιμότερος» αντίπαλος από τους κεμαλικούς εθνικιστές γιατί θα είναι ή έχει αποδειχθεί περισσότερο διαλλακτικός. Προφανώς δεν έχουν κατανοήσει ότι αφενός οι δεύτεροι πλέον δεν υπάρχουν στο πολιτικό προσκήνιο της γείτονας χώρας ως εναλλακτική επιλογή εξουσίας και ότι αφετέρου ο ισλαμικό-εθνικισμός του Ερντογάν είναι πολύ πιο επεκτατικός και επικίνδυνος από τον ομφαλοσκοπικό εθνικισμό του Κεμάλ.

Η υιοθέτηση από τον Ερντογάν των συνθημάτων και της πολιτικής πλατφόρμας του παντουρκιστικού κόμματος των Γκρίζων Λύκων (ΜΗΡ) περί «Εθνικού Συμβολαίου» και περί «Συνόρων της Καρδιάς» μετά την καταστολή του πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016 δεν αποτελεί καιροσκοπική επιλογή εσωτερικής πολιτικής εκμετάλλευσης. Ο Ερντογάν δεν εξαρτάται πλέον από τις ψήφους του ΜΗΡ.

Έχει διεμβολίσει το ΜΗΡ ενσωματώνοντας μεγάλο τμήμα της εκλογικής του βάσης σε σημείο που προκάλεσε τη διάσπαση του και περαιτέρω αποδυνάμωση του. Είναι πλέον αμφίβολο το κατά πόσο το ΜΗΡ αλλά και το αποσπασθέν από το ΜΗΡ Iyi Party θα εκλεγούν στην επόμενη βουλή, κάτι που προφανώς θα αυξήσει τη δύναμη και την αυτοδυναμία του Ερντογάν/ΑΚΡ.

Η αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης αποτελεί γεωστρατηγική επιλογή κορυφαίας προτεραιότητας για τον ίδιο τον Ερντογάν, για το ΑΚΡ, για τους συμμάχους τους αλλά και για όλους τους αντιπάλους του πλην του υπό διωγμό φιλοκουρδικού κόμματος HDP. Η αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης μπορεί να διατυπώθηκε με σαφήνεια για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 2016 και τώρα πέραν πάσης αμφιβολίας -και μάλιστα από την Αθήνα- το Δεκέμβριο του 2017, αλλά στην πραγματικότητα εφαρμόζεται συστηματικά από την κυβέρνηση Ερντογάν από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία τον Νοέμβριο του 2002.

Έκτοτε η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο έχει αυξηθεί, δεν έχει μειωθεί, ούτε έχει αποσυρθεί το casus belli για τη νόμιμη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων πέραν των 6 ναυτικών μιλίων, ενώ ο αριθμός των νησιωτικών εδαφών της Ελλάδος που «εντάσσονται» στην αυθαίρετη τουρκική διεκδίκηση των «Γκρίζων Ζωνών» αυξομειώνεται κατά το δοκούν. Έκτοτε οι παραβάσεις και οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου έχουν πολλαπλασιαστεί.

Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι από την επίσκεψη Κοτζιά στην Άγκυρα που επεδίωξε να προπαρασκευάσει την επίσκεψη Ερντογάν στις 25 Οκτωβρίου οι τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου ξεπέρασαν τις 250, σημειώνοντας ρεκόρ δεκαετίας! Την ίδια την ημέρα της επίσκεψης Ερντογάν τουρκικά μαχητικά παραβίαζαν τα 10 μίλια του εναερίου χώρου και το FIR Αθηνών!

Γιατί μας προκαλεί κατάπληξη ότι ο Ερντογάν συμπεριφέρθηκε με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκε όταν η συμπεριφορά του εδώ και 14 χρόνια μιλάει από μόνη της; Αλήθεια τι ανακαλύψαμε που δεν γνωρίζαμε από την τουρκική συμπεριφορά στη Λωζάνη και το Κράνς Μοντανά;

Και γιατί συρθήκαμε σε αυτή τη διαπραγμάτευση χωρίς καμία ουσιαστική προετοιμασία με όλα τα άλλα ανοικτά κεφάλαια ανοικτά μόνο και μόνο για να δούμε τη διεθνή κοινότητα να δίνει συγχαρητήρια στην Τουρκία για την «εποικοδομητική» της στάση στο Κράνς Μοντανά; Τι κόστος της προκάλεσε η άτεγκτη αδιαλλαξία της και τι κόστος προκάλεσε σε εμάς η ευχέρεια και η ταχύτητα με την οποία ο κ.Αναστασιάδης αποδεσμευόταν από τις κόκκινες γραμμές που ο ίδιος έθετε;

Το κρίσιμο ζητούμενο για τον Ελληνισμό Κυπριακό και Ελλαδικό δεν είναι πλέον η ερμηνεία των αιτιών ή καλλιέργεια νέων ψευδαισθήσεων για το τί πραγματικά εννοεί ή επιδιώκει ο κ.Ερντογάν. Ο κ.Ερντογάν είναι ξεκάθαρος. Εμείς είμαστε; Η μόνιμη επωδός της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας ως μοχλός πίεσης έχει εδώ και καιρό ξεφτίσει όπως έχει ξεθωριάσει η ψευδαίσθηση ότι θα εξημερώσουμε το θηρίο εξευρωπαΐζοντάς το. Το θηρίο δεν εξευρωπαΐζεται πλέον.

Η επανάληψη της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας ως επιχείρημα αποτροπής είναι πλέον συνώνυμο της στρατηγικής αμηχανίας, ιδίως όταν τα επόμενα μη-ανοικτά κεφάλαια στην ευρω-τουρκική διαπραγμάτευση έχουν κλίσει κατόπιν βέτο της Κυπριακής Δημοκρατίας ή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για θέματα που αφορούν την Κύπρο και τη μη-εφαρμογή της Τελωνειακής Ένωσης.

Χρειάζεται Νέα Στρατηγική,

Χρειάζεται Στρατηγική Διπλωματικής Ανάσχεσης και Στρατιωτικής Αποτροπής σε όλα τα επίπεδα και επί του συνόλου των Τούρκο-Ευρωπαϊκών σχέσεων και όχι μόνο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Ακόμη και εάν η Ευρώ-τουρκική διολίσθηση οδηγήσει σε επιλογή ειδικής σχέσης και όχι πλήρους ένταξης, σενάριο που δεν μπορεί πλέον να αποκλεισθεί, η Κύπρος και η Ελλάδα έχουν και θα έχουν δικαίωμα βέτο για το τι μορφή και τι περιεχόμενο θα λάβει αυτή η ειδική σχέση.

Χρειάζεται Στρατηγική Θεσμικής συνεννόησης Κύπρου-Ελλάδος στο πλαίσιο ενός Ανώτατου Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας

Χρειάζεται Στρατηγική ουσιαστικής ενίσχυσης της Άμυνας Κύπρου και Ελλάδος στο πλαίσιο επικαιροποίησης και επιχειρησιακής εφαρμογής του Δόγματος Ενιαίου Αμυντικού Χώρου

Χρειάζεται Στρατηγική Ενιαίου «Ενεργειακού Δόγματος» στο πλαίσιο συστηματικής προώθησης του έργου East Med

Χρειάζεται πάνω απ’ όλα αξιόπιστο ηγέτη που έχει το θάρρος να προτείνει -μεταξύ άλλων 65 προτάσεων- τα παραπάνω μέτρα στο προεκλογικό του πρόγραμμα

Χρειάζεται ηγέτη που θα έχει την τόλμη και την πειθαρχία να τα εφαρμόσει εφόσον εκλεγεί.

Χρειάζεται τον Νικόλα Παπαδόπουλο.

* Ο δρ Θεόδωρος Τσακίρης είναι συμβούλος επί θεμάτων Εξωτερικής, Αμυντικής και Ενεργειακής Πολιτικής του Υποψηφίου Προέδρου της Δημοκρατίας Νικόλα Παπαδόπουλου

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com