Φ.Φωτίου: Το δράμα των αγνοουμένων, οδυνηρό και τραγικό

Οι αγνοούμενοι είναι η πιο τραγική και οδυνηρή πτυχή του δράματος που έζησε η πατρίδα μας μετά την προδοσία του 1974 και η καταστροφή που επήλθε στη συνέχεια με τη βάρβαρη τουρκική εισβολή είχε δυστυχώς και ως αποτέλεσμα να χάσουμε αγαπημένους μας ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους μαρτύρησαν στα χέρια των εισβολέων, ενώ τελούσαν σε αιχμαλωσία, είπε ο Επίτροπος Προεδρίας για Ανθρωπιστικά Θέματα Φώτης Φωτίου, προσθέτοντας πως 41 χρόνια από τότε, συνεχίζουμε να τελούμε κηδείες και κάθε φορά η σκέψη μας οδηγείται στο μαρτύριο που έζησαν και τη θυσία τους.

Σε χαιρετισμό του στη δημοσιογραφική

διάσκεψη του Μουσικού Λυκείου και της Σχολικής Εφορείας Λευκωσίας, ώστε να αποδοθεί τιμή στους αγνοούμενους, αλλά και στις τραγικές οικογένειες της πολύχρονης και άδικης αγωνίας, ο κ. Φωτίου σημείωσε ότι “το πόσο τραγικό είναι το θέμα των αγνοουμένων υπογραμμίζεται και από το γεγονός ότι πολλοί συγγενείς - γονιοί, σύζυγοι, ακόμη και παιδιά τους - φεύγουν από τη ζωή με ανοικτές ακόμη τις πληγές στην ψυχή τους από τον πόνο και την αγωνία, χωρίς να πάρουν καμιά απάντηση για την τύχη των αγαπημένων τους”.

Τόνισε πως πρέπει να τεθεί τέρμα σε αυτή την αγωνία και τον πόνο, με τη διακρίβωση της τύχης όλων ανεξαίρετα των περιπτώσεων αγνοουμένων, γιατί οι συγγενείς έχουν κάθε δικαίωμα να μάθουν όλη την αλήθεια για την τύχη των αγαπημένων τους, και εμείς είμαστε, πρόσθεσε, βεβαίως δίπλα τους και μαζί τους.

Αναφερόμενος στον ψηφιακό δίσκο «Κύπρος Θαλασσοφίλητη: Από τον Επιτάφιο στην Ανάσταση», του Μουσικού Λυκείου Λευκωσίας, σημείωσε ότι ιδιαίτερη θέση έχει η τριλογία-αφιέρωμα μνήμης στους αγνοούμενους της κυπριακής τραγωδίας.

Όπως σημειώνεται, είπε ο κ. Φωτίου, από τον δημοσιογράφο και στιχουργό Ανδρέα Παράσχο, πρόκειται «για το τραγούδι «Του Βαγορή», γραμμένο το 1994 και σε σύνθεση Κούλη Θεοδώρου, που αποτελεί την κιβωτό της στιχουργικής του κατάθεσης προς τους αγνοούμενούς μας.

“Στην πολύχρονη δημοσιογραφική του έρευνα που ακολούθησε, υπήρξαν στιγμές σκληρές που βίωσε μαζί και δίπλα στους τραγικούς συγγενείς των αγνοουμένων και οι οποίες ήταν δύσκολο να αποδοθούν στα σχετικά ρεπορτάζ, καθότι άγγιζαν τα προσωπικά τους δράματα. Τότε, που ο δημοσιογράφος παρέδιδε τη γραφίδα του στον ποιητή, που αναλάμβανε να τις αποδώσει σε στίχους. Έτσι προέκυψαν κι άλλα τραγούδια, όπως «Ο Μπερντές» και το «Χωρίς Φωτογραφία», που συμπληρώνουν την παρούσα τριλογία”, πρόσθεσε.

Είπε ότι “Ο Μπερντές» αναφέρεται στην «Μαρία» που, σαν οπτασία από το παρελθόν, εμφανίστηκε στην κηδεία των λειψάνων ενός παλικαριού, με το οποίο τους συνέδεε από τα εφηβικά τους χρόνια μεγάλος έρωτας. Εκείνος, στα 18 του χρόνια, χάθηκε στη μάχη κι εκείνη, στα 58 της, εμφανίστηκε στην εκκλησία με μια ανθοδέσμη λευκά τριαντάφυλλα σαν σε γάμο, να διερωτάται: «σαράντα χρόνια έφηβος σε μια φωτογραφία/πώς το μπορείς να χάθηκες και πάντα να γυρνάς».

Το τραγούδι «Χωρίς Φωτογραφία», συνέχισε, αναφέρεται σε ένα παιδί που γεννήθηκε λίγο μετά την εισβολή και αφού ο πατέρας του είχε ήδη χαθεί στο μέτωπο. Στα 40 του χρόνια, όταν ύστερα από την ταυτοποίηση, του επιστράφηκαν τα λείψανα του πατέρα του για να τα κηδεύσει, τα πήρε και ζήτησε από ένα καλό συνάδελφο να τους φωτογραφήσει «μαζί», αφού μια ζωή το είχε παράπονο, που δεν είχε με τον πατέρα του ούτε μια φωτογραφία».

Ο Επίτροπος Προεδρίας συνεχάρη τους συντελεστές του μουσικού έργου, καθηγητές, μαθητές και αποφοίτους του Μουσικού Λυκείου Λευκωσίας που γιορτάζει φέτος τα δεκάχρονα της λειτουργίας του, και ευχήθηκε πολλές ακόμα δεκαετίες δημιουργικής παρουσίας, διότι η πατρίδα μας έχει μεγάλη ανάγκη από νέους ανθρώπους υποδείγματα παιδείας και πολιτισμού, όπως τα παιδιά του Μουσικού Λυκείου Λευκωσίας.

Πηγή - ΚΥΠΕ

Keywords
Τυχαία Θέματα