Φρούσος: «Το πολυτιμότερο τέρμα κόντρα στην Τράμπζονσπορ»

10:30 31/3/2020 - Πηγή: Sigma Live

Πρόκειται για ένα ποδοσφαιριστή, ο οποίος άφησε την δίκη του ιστορία αγωνιζόμενος με τη φανέλα της Ανόρθωσης, καθώς αποτελεί τον πρώτο σκόρερ της ομάδας στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, έχοντας πετύχει 9 τέρματα. 

Από τους κορυφαίους επιθετικούς, του αρκούσε μόλις μια στιγμή για να κάνει τη ζημία στον αντίπαλο. Μπορούσε με την ίδια ευχέρεια να πετύχει τέρμα τόσο με το πόδι όσο και με κεφαλιά, με μια από αυτές να αποτελεί – όπως αναφέρει και ο ίδιος – την κορυφαία, για εκείνο, στιγμή στην καριέρα του.

Ο Νίκος Φρούσος μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα της Ανόρθωσης και

είπε αρκετά και ενδιαφέροντα.

Τι είναι αυτό που σε έχει σημαδέψει περισσότερο, όντας ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης;

«Το παιχνίδι με την Τράμπζονσπορ είναι κάτι που μας έχει σημαδέψει όλους. Ολόκληρη η διαδικασία. Δεν ήταν απλά ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, αλλά ένα παιχνίδι πολιτικού περιεχομένου. Από τα λίγα παιχνίδια που είχε ενωθεί όλη η Κύπρος. Θυμάμαι ότι υπήρχε κόσμος με φανέλες της Σαλαμίνας, του ΑΠΟΕΛ αλλά και άλλων ομάδων που μας υποστήριζαν. Με την επιστροφή μας από την Τουρκία έγινε κάτι απίστευτο, βγήκαν στους δρόμους οπαδοί απ’ όλες τις ομάδες και το πανηγύριζαν.

Το κατατάσσω ως το κορυφαίο αθλητικό γεγονός και κάτι που μας έχει σημαδέψει. Είναι διαφορετικό να το ακούς και εντελώς διαφορετικό να το ζεις. Το τέρμα που πέτυχα απέναντι στην Τράμπζονσπορ είναι ότι πολυτιμότερο έχω να επιδείξω στην καριέρα μου.

Όσο αφορά το σκορ (3-1) δεν ήταν καθόλου τυχαίο, καθώς αυτή η νίκη ήρθε 31 χρόνια μετά την εισβολή».

Έζησες μεγάλες στιγμές με την φανέλα της Ανόρθωσης, αγωνιζόμενος μάλιστα και στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Τι θυμάσαι απ’ όλα αυτά;

«Σαφώς μου έρχεται το πολύ σημαντικό τέρμα που πέτυχα με την Ίντερ στο ΓΣΠ αλλά και γενικότερα η όλη εμπειρία. Ξέραμε από τη στιγμή που περάσαμε ότι θα αντιμεωπίζαμε τις κορυφαίες ομάδες στον κόσμο. Στο παιχνίδι με την ιταλική ομάδα σταθήκαμε πάρα πολύ καλά. Ήμασταν άτυχοι που δεν περάσαμε με όλα όσα έγιναν θα έλεγα, καθώς η Ίντερ πήρε κάποιους βαθμούς αρχικά ενώ στην συνέχεια έκανε κάποιες ήττες, με αποτέλεσμα όλα να παίζονται στο τελευταίο παιχνίδι, στο οποίο μπορούσαμε να τερματίσουμε από πρώτοι μέχρι τέταρτοι.

Η παρουσία μας ήταν πάρα πολύ καλή και αντάξια της ιστορίας της Ανόρθωσης, αλλά ο αγώνας με την Ίντερ ήταν κάτι πραγματικά το απίστευτο, καθώς η ίδια ομάδα με λίγες μόλις αλλαγές, κατάκτησε μετά από δύο χρόνια το Τσάμπιονς Λιγκ».

Τι κρατάς γενικότερα από την παρουσία σου στην ομάδα μας ως ένας ποδοσφαιριστής που αγαπήθηκες κιόλας όσο λίγοι από τον κόσμο της Ανόρθωσης;

«Αγαπήθηκα από τον κόσμο είναι η αλήθεια και τους ευχαριστώ πάρα πολύ για όλο αυτό. Μεγάλο ρόλο στο να πάρω την απόφαση να έρθω στην Ανόρθωση, έπαιξε ο Τιμούρ Κετσπάγια αλλά και η τότε διοίκηση, μια επιλογή που όπως αποδείχτηκε ήταν η καλύτερη δυνατή. Περάσαμε τις καλύτερες στιγμές, ωστόσο θεωρώ πως το πιο σημαντικό ήταν το τι γινόταν στα αποδυτήρια. Ήμασταν όλοι φίλοι, υπήρχε πολύ καλό κλίμα και δέσαμε αρκετά νωρίς και εύκολα με όλους τους υπόλοιπους που βρίσκονταν ήδη στην ομάδα, αλλά και όλους όσους έρχονταν αργότερα. Ήμασταν μια παρέα αποτελούμενη κιόλας από καλούς ποδοσφαιριστές.

Το 2004 ήταν μια κακή χρονιά αλλά την επόμενη σεζόν άλλαξαν όλα. Ήρθαν παίκτες όπως ο Κικλάντζε αλλά και ο Βόουτερ με μεγάλη ποιότητα με αποτέλεσμα με τη γενική προσπάθεια όλων μας να κατακτήσουμε το 2005 το πρωτάθλημα.

Από τότε και έπειτα δημιουργήσαμε μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα, κάναμε πάντα ό,τι περισσότερο μπορούσαμε και πάντα πρωταγωνιστούσαμε, είτε κατακτούσαμε τίτλους είτε όχι».

Τη φετινή σεζόν η ομάδα μας παλεύει για την κατάκτηση του πρωταθλήματος όσο και του Κυπέλλου. Πως βλέπεις εσύ την όλη προσπάθεια;

«Όποτε μπορώ παρακολουθώ τα παιχνίδια και την ομάδα και πάντοτε βλέπω τα στιγμιότυπα. Φέτος είναι μια καλή ευκαιρία για την Ανόρθωση να πάρει πρωτάθλημα. Αν εξαιρέσεις κάποια παιχνίδια τον τελευταίο καιρό στα οποία η ομάδα δέχτηκε την ήττα, μετά την νίκη επί της ΑΕΚ η Ανόρθωση έδειξε να επανέρχεται και εύχομαι να μπορέσει στο τέλος της χρονιάς να κατακτήσει τον τίτλο, κάτι ωστόσο που δεν θα είναι εύκολο.

Θεωρώ πως δεν θα είναι εύκολο και με τη κατάσταση που υπάρχει αυτή την στιγμή με τον κορωνοϊό, καθώς κανείς δεν γνωρίζει σε ποια κατάσταση θα βρίσκονται οι ποδοσφαιριστές και οι ομάδες γενικότερα όταν ξεκινήσει με το καλό η αγωνιστική δράση. Είναι πολλά τα χρόνια που η ομάδα βρίσκεται μακριά από τις κατακτήσεις τίτλων και εύχομαι τη φετινή σεζόν, αν όλα πάνε καλά, να γίνει το όνειρο των οπαδών της Ανόρθωσης ξανά πραγματικότητα, κατακτώντας το πρωτάθλημα μετά από 12 χρόνια».

Ποια είναι η άποψη σου για τον Τιμούρ, τον οποίο έζησες από πρώτο χέρι όσο βρισκόσουν στην ομάδα μας;

«Νομίζω ότι δεν υπάρχουν πολλά λόγια για το τι έχει καταφέρει σαν παίκτης και σαν προπονητής ο Τιμούρ Κετσπάγια. Έχει φανεί ότι του ταιριάζει η Ανόρθωση πάρα πολύ, καθώς γνωρίζει πολύ καλά την νοοτροπία και το τι χρειάζεται να κάνει. Βλέπουμε πως τη φετινή σεζόν έγινε ενίσχυση και με Έλληνες ποδοσφαιριστές, κάτι που δεν θυμάμαι να έχει γίνει σε τέτοιο βαθμό από τότε που έφυγα εγώ. Είναι παίκτες που αντιλαμβάνονται την νοοτροπία και την φιλοσοφία του Συλλόγου, οπότε όλο αυτό, με το συνδυασμό του να είναι καλοί παίκτες, έχει ως αποτέλεσμα να βοηθούν την ομάδα.

Γενικά, ο Κετσπάγια είναι ένας άνθρωπος που δεν του αρέσει να χάνει, είναι γεννημένος νικητής και θεωρώ πως είναι κάτι που έχει περάσει στα αποδυτήρια. Η αλήθεια η φετινή Ανόρθωση μου θυμίζει σε μεγάλο βαθμό την ομάδα στην οποία αγωνίστηκα».

Ένα μήνυμα για τον κόσμο της Ανόρθωσης;

«Ο κόσμος για ακόμη μια χρονιά φαίνεται να είναι δίπλα στην ομάδα, την ίδια στιγμή που δείχνει πόσο πολύ διψάει για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Από τότε που θυμάμαι πάντα ήταν κοντά στην ομάδα και στις καλές και τις άσχημες στιγμές, και αυτό είναι σημαντικό. Τους εύχομαι να πανηγυρίσουν το πρωτάθλημα, καθώς θεωρώ πως η Ανόρθωση το δικαιούται σε σχέση με το τι έχει δείξει μέχρι στιγμής».

ΝΙΚΟΣ ΦΡΟΥΣΟΣ

Γέννηση: 29 Απριλίου 1974, Φιλιατρά
Θέση: Επιθετικός
Καριέρα: 2004-2010
Συμμετοχές: 167
Τέρματα: 82
Πρωταθλήματα (2): 2005, 2008
Κύπελλο (1): 2007
Ασπίδα (1): 2007