Γερμανικό τσιφλίκι και ελληνικός πατριωτισμός

Σήμερα συνέρχεται το Γιούρογκρουπ για το ελληνικό ζήτημα, με στόχο να καταλήξουν οι δυο πλευρές, δηλαδή Ελλάδα και εταίροι, σε μια συμφωνία, η οποία θα στηρίζεται σε δυο βασικούς πυλώνες: Ο ένας είναι το πρόγραμμα γέφυρα και η εν συνεχεία υπογραφή αναθεωρημένου μνημονίου. Η Ελλάδα αποδέχεται το 67% του υφισταμένου. Και αυτό που αναμένεται είναι να διευκρινιστεί εάν θα εξευρεθεί συμφωνία στο 33% με τρόπο κοστολογημένο. Ο άλλος πυλώνας είναι η συμφωνία Σαμαρά και εταίρων του 2012, για την απομείωση του χρέους.Συνεπώς, δεν έχουμε ούτε σχίσιμο του μνημονίου ούτε διαγραφή χρέους. Αυτό το οποίο προσδοκούμε να έχουμε είναι ένα συμβιβασμό. Χωρίς να παραβιάζονται τα ήδη συμφωνηθέντα, αλλά να προκύπτει βελτίωση μέσα από την αλλαγή των κακώς εχόντων. Και αυτό σημαίνει, εκτός των άλλων, τη μετονομασία της Τρόικας.

Ήδη η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται να συνομιλεί με τις συνιστώσες της Τρόικας, δηλαδή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και εφόσον η Αθήνα συζητά με τις συνιστώσες, εκείνο που αναμένεται να δεχθούν οι εταίροι είναι την αλλαγή τρόπου λειτουργίας. Δηλαδή τον τερματισμό της προηγούμενης πρακτικής, με την οποία οι τεχνοκράτες συμπεριφέρονταν ως κατοχική δύναμη, προσβάλλοντας τις κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας.

Οι Υπουργοί πλέον δεν θα λαμβάνουν αποφάσεις με τους τεχνοκράτες των τριών συνιστωσών, αλλά θα αποφασίζουν σε πολιτικό επίπεδο με τις κεφαλές της Τρόικας. Χωρίς με αυτό να τερματίζεται η επιτήρηση ενός αναθεωρημένου μνημονίου, το οποίο είναι δυνατό να μετονομαστεί, όπως τονίζει η ελληνική κυβέρνηση, σε νέο κοινωνικό συμβόλαιο.Η διαπραγμάτευση γίνεται πλέον με ανοιχτά χαρτιά. Και με τη βοήθεια ενός μαξιλαριού της τάξης των 5 δις, που άφησε πίσω της η κυβέρνηση Σαμαρά. Και επί τη βάσει του οποίου η νέα κυβέρνηση μπορεί να λειτουργεί για το επόμενο εξάμηνο.Με παγωμένη όμως την ανάπτυξη, που σημαίνει ότι: Ενώ το ποσοστό του 1,5% από το πλεόνασμα των 3,5%, το οποίο θα είχε η Ελλάδα ώς το τέλος του έτους, ήταν δεδομένο, τώρα για να της δοθεί θα πρέπει να παρουσιάσει αντισταθμιστικά μέτρα. Συν ένα κοστολογημένο πρόγραμμα, το οποίο συζητείται σε τεχνοκρατικό επίπεδο.Στο πλαίσιο αυτής της διαπραγμάτευσης, η θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είναι όπως διατηρηθεί η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Και όπως καταρτιστεί ένα νέο ελληνικό πρόγραμμα, που θα είναι βιώσιμο και λειτουργικό επί τη βάσει του συμφώνου της δημοσιονομικής σταθερότητας, των ιδιωτικοποιήσεων και της ανάπτυξης. Και η ελληνική κυβέρνηση, εκτός των επικοινωνιακών τρικς, επιδεικνύει πίσω από τις κλειστές πόρτες των Βρυξελλών διάθεση για συμβιβασμό. Αλίμονο, εάν δεν είναι έτσι τα πράγματα και αν τραβήξει το σχοινί στα άκρα και φτάσουμε, όπως είπε το Σάββατο στον βρετανικό «Guardian» ο Γιάνης Βαρουφάκης, σε Αρμαγεδδώνα.Τα συντρίμμια μιας καταστροφής δεν θα τα μαζέψουν οι Βερολινέζοι, αλλά κυρίως οι Αθηναίοι και οι λοιποί Έλληνες. Πατριώτης δεν είναι αυτός που υποκύπτει σε εκβιασμούς, αλλά ούτε κι εκείνος που εκβιάζει ή αυτοπαγιδεύεται σε ρητορείες, και οδηγεί τη χώρα του σε τραγωδία. Πατριώτης είναι αυτός ο οποίος -παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα- έχει την ικανότητα να οικοδομεί συμμαχίες και ισχυρή οικονομία, καθώς και αξιόπιστο κράτος. Με αξιοπρέπεια και σύνεση. Χωρίς λαϊκισμούς και αχρείαστες μαγκιές.

Είναι άλλο πράγμα η σκληρή διαπραγμάτευση και είναι άλλο να παίζεις την πατρίδα σου κορώνα-γράμματα. Και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά και το Βερολίνο. Διότι, όντως, η ΕΕ δεν είναι γερμανικό τσιφλίκι, αλλά ούτε και φιλανθρωπικό ίδρυμα χρεοκοπημένων κρατών. Συνιστά χώρο συλλειτουργούντων για την εξυπηρέτηση κοινών συμφερόντων, ως αποτέλεσμα συναινέσεων για μια Ευρώπη σε συνοχή και ουχί για μια Ευρώπη που θα δίνει την εικόνα διάλυσης. Πράγμα που, με βάση τη λογική, δεν θέλει κανείς.

Keywords
Τυχαία Θέματα