ΓεΣΥ, όπως λέμε… πλαστικά σακούλια

10:55 7/1/2019 - Πηγή: Sigma Live

Ο ΠΙΣ έχει τόση σχέση με το ΓεΣΥ όση έχει ο φάντης με το… ρετσινόλαδο

«Τι θα γίνει όταν ένας ασθενής ζητήσει μονόκλινο δωμάτιο με τρεις νοσοκόμες;», αναρωτιόταν ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΙΣ σε τηλεοπτικό πάνελ. «Τι γίνεται αν έρθει την Πρωτοχρονιά ο ασθενής ή η ώρα τρεις το πρωί;», επανέλαβε με το ίδιο ύφος υποκριτικής απορίας και αυτοθαυμασμού για τα σοφά του λόγια. Επαούριζε (για να το γράψουμε κυπριακά που τα καταλαβαίνει καλύτερα) ότι «δεν τίθεται σε γερά θεμέλια το ΓεΣΥ», γιατί

«ζούμε στην Κύπρο που εν τζιαι κάμνουμεν τζιαι τίποτε σωστά».

Εύλογες οι… ανησυχίες του ΠΙΣ και για αυτό, εντελώς συμπωματικά, μία μετά την άλλη οι ιατρικές εταιρείες προσπαθούν να τινάξουν στον αέρα την εφαρμογή του νέου συστήματος. Δεν υπάρχει τίποτα το οργανωμένο, τίποτα το προσχεδιασμένο, τίποτα το προκλητικό. Διάλογο κάνουν, προστατεύουν τα εργασιακά τους δικαιώματα και μόνο αυτά.

Είμαστε βέβαιοι ότι η ηγεσία του ΠΙΣ σαμποτάρει το ΓεΣΥ, όχι από ιδιοτέλεια αλλά από πραγματικό ενδιαφέρον για τον Κύπριο ασθενή. Ξεχνούν ωστόσο πως ο… κανονικός Κύπριος ασθενής δεν είναι αυτός που έχει τα ριάλλια και μπορεί να πληρώνει ρετιρέ και 10 νοσοκόμες, ούτε εκείνος που μπορεί να ενοχλήσει τον προσωπικό του ιατρό 365 μέρες τον χρόνο. Ο μέσος Κύπριος ασθενής είναι ένας άνθρωπος συνταξιούχος, απόμαχος της ζωής, με χρόνιες ασθένειες, με αναπηρικά ή άλλα σοβαρά προβλήματα. Είναι ένας άνθρωπος που δεν τα βγάζει πέρα, ακόμα και τώρα που ζούμε σε περίοδο παχέων αγελάδων, όπως μας λένε οι επαΐοντες των οικονομικών. Είναι από τις χιλιάδες εκείνους που νυχτοξημερώνονται στα δημόσια νοσηλευτήρια για να τους δει στο πόδι ένας ιατρός του Δημοσίου. Κυριολεκτικά στο πόδι -όχι επειδή δεν θέλει, απλά επειδή δεν μπορεί.

Όση λοιπόν σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο, άλλη τόση έχουν οι «ενστάσεις» (μέρους) του ιατρικού κόσμου με τη λειτουργία του ΓεΣΥ. Είναι βέβαια δικαίωμα του κάθε ΠΙΣ να προστατεύσει τα συμφέροντα των μελών του και να λειτουργεί εξω-συστηματικά. Σε ελεύθερη αγορά ζούμε, υπηρεσίες άλλωστε προσφέρουν.

Είναι όμως και υποχρέωση της Πολιτείας να προχωρήσει με την εφαρμογή του Γενικού Σχεδίου Υγείας. Με τις ελλείψεις, τα προβλήματα και τα εμπόδια που μπορεί να έχει κάθε νέο σύστημα όταν ξεκινά να εφαρμόζεται. Ούτε η διοικητική σύνθεση είναι σωστή, ούτε και άλλες πρόνοιες φαντάζουν πρακτικές. Μπορούμε όμως να συζητούμε με τις ώρες για το «αν μπορεί ένας γιατρός να δεχτεί ασθενή σπίτι του η ώρα τρεις ή πέντε το πρωί» ή αν θα προχωρήσουμε σε μια μεταρρύθμιση που αποτελεί καθολική απαίτηση του κόσμου.

Και επειδή «ζούμε στην Κύπρο», ο κοσμάκης δεν πιστεύει στα θαύματα. Με το ΓεΣΥ όμως ελπίζει ότι θα βελτιωθούν, έστω και κατ’ ελάχιστον, αυτές οι τριτοκοσμικές συνθήκες παροχής υγείας που υπάρχουν σήμερα στα δημόσια νοσηλευτήρια.

Πάνω απ’ όλα, με το ΓεΣΥ πετυχαίνουμε κάτι πολύ πιο σημαντικό. Γινόμαστε όλοι συμμέτοχοι σε έναν κοινό σκοπό. Συνεισφέρουμε από κοινού για να κτίσουμε ένα σύστημα Υγείας για τις επόμενες γενιές. Αν αυτό το απλό, δεν μπορεί να το κατανοήσει ο ΠΙΣ και επιμένει να λειτουργεί περισσότερο με βάση τη Λογιστική και όχι την Ιατρική, είναι δικαίωμά του. Τα ψέματα όμως τέλειωσαν.

Το ΓεΣΥ πρέπει να εφαρμοστεί με ιατρούς από την Κύπρο, την Ελλάδα ή το… Τατζικιστάν. Υπάρχει η πολιτική βούληση;

Υστερόγραφο 1: Ένα παιδίατρος που θα έχει συμπληρώσει το όριο των 2.500 δικαιούχων, θα έχει λαμβάνειν περίπου €350.000 τον χρόνο, χωρίς να υπολογίζονται οι πρόσθετες εργασίες του σε άλλα περιστατικά ή ανάγκες που τυχόν θα προκύψουν. Δεν θα χρειάζεται λογικά «να ξυπνήσει η ώρα 3 το πρωί»…

Υστερόγραφο 2: Όταν εφαρμόστηκε το μέτρο με την επιβάρυνση των πλαστικών σακούλων, πολλοί γέλασαν και άλλοι χλεύασαν. Ένα χρόνο μετά, η μείωση στη χρήση της πλαστικής σακούλας είναι 80%. Δεν είμαστε βλάκας λαός, ούτε αμάθητοι σε νέες συνήθειες. Όταν μας δώσουν την ευκαιρία, τα καταφέρνουμε. Και καλά μάλιστα.