Για την ήττα της Μαδρίτης

08:34 9/7/2022 - Πηγή: Sigma Live

Έχουμε συνηθίσει, ως Ελληνισμός, τις ήττες και τις αποτυχίες να τις παρουσιάζουμε ως νίκες, επιτυχίες, ακόμα και θριάμβους. Πρόκειται για μια διαχρονική παθογένεια που η μόνιμη της προέλευση είναι η προσπάθεια ικανοποίησης, μέσω βέβαια εξαπάτησης, του εσωτερικού ακροατηρίου. Με καθυπόταξη των εθνικών συμφερόντων στην πρόσκαιρη ικανοποίηση ιδιοτελών πολιτικών και κομματικών σκοπιμοτήτων.

Παράδειγμα «δόξης λαμπρόν» η πρόσφατη σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη. Η Τουρκία μέσω ενός κυνικού  εκβιασμού επισείοντας την απειλή άσκησης veto

για την ένταξη Φιλλανδίας και Σουηδίας στη Βορειατλαντική συμμαχία, επέτυχε τα εξής:

1. Πλήρη άρση του εμπάργκο όπλων που της δίνει πρόσβαση-εάν το επιθυμήσει-στα προηγμένης τεχνολογίας σουηδικά οπλικά συστήματα, όπως το μαχητικό αεροσκάφος 4ης γενιάς, Gripen-E.

2. Εγκατάλειψη των Κούρδων της Συρίας και τερματισμό κάθε βοήθειας προς την εκεί στρατιωτική τους παρουσία, γεγονός που μπορεί να ερμηνευθεί ως πράσινο φως για τουρκική εισβολή και εθνοκάθαρση.

3. Χαρακτηρισμό των πολιτικών αντιπάλων του Ερντογάν (Κούρδων, Ακροαριστερών, Γκιουλενιστών) ως «τρομοκρατών» με υποχρέωση έκδοσης τους στη Τουρκία.

4. Δέσμευση στήριξης και συνεργασίας απέναντι σε απειλές ασφαλείας και προσέγγιση από την πίσω πόρτα με την πρωτοβουλία στενότερης ευρωπαϊκής αμυντικής συνεργασίας PESCO που ακυρώνει αυτόματα κάθε πλεονέκτημα Ελληνικής και Κυπριακής συμμετοχής.

5. Επίσημη δέσμευση των ΗΠΑ διά στόματος Μπάιντεν ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα προωθήσει το τουρκικό αίτημα αναβάθμισης/εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων 80 F-16 και αγορά μίας παρτίδας 40 ολοκαίνουργιων Viper.

Και ενώ η Τουρκία κατήγαγε αυτή την θριαμβευτική νίκη στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, ευτελίζοντας και καθυποτάσσοντας δύο φιλελεύθερες δημοκρατίες με δημοκρατικές και ουμανιστικές παραδόσεις, πέτυχε ταυτόχρονα να παρουσιαστεί ως υποχωρήσασα, συμπεριφερόμενη δήθεν διαλλακτικά, χάριν της ενότητας της Συμμαχίας. Άκρον άωτον δηλαδή της δολιότητας του «Ανατολίτικου παζαριού».

Και όλα αυτά υπό την υψηλή εποπτεία και καθοδήγηση της υπερατλαντικής υπερδύναμης και του επιδαψιλεύοντος ευχές και επαίνους Τζο Μπάιντεν, ο οποίος, λίγες εβδομάδες μετά τα θερμά χειροκροτήματα των μελών του Κογκρέσσου προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ουδέν έπραξε για τις ευθείες τουρκικές απειλές κατά της κυριαρχίας των ελληνικών νήσων του Αιγαίου με το έωλο επιχείρημα της δήθεν συμβατικής υποχρέωσης της Ελλάδας για την μη στρατιωτικοποίηση τους.

Για μια ακόμα φορά τα ελληνικά συμφέροντα καταπατούνται και θυσιάζονται χάριν της συνοχής του ΝΑΤΟ. Όπως συνέβη το 1974 στην Κύπρο και όπως επίσης συνέβη το 1996 στα Ίμια.

Συνοπτικά και  συμπερασματικά, στη Σύνοδο  της Μαδρίτης «οι ανάγκες ασφαλείας» της Τουρκίας, που στα πλαίσια της «γαλάζιας πατρίδας» δεν περιλαμβάνουν μόνο τις δύο σκανδιναβικές χώρες και την ταπεινωτική τους συνθηκολόγηση, αλλά και τα νησιά του Αιγαίου, την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο, υπερίσχυσαν συντριπτικά.

Με τον κ.Στόλτεμπεργκ να πανηγυρίζει ανερυθρίαστα. Που, να μη ξεχνάμε, λίγες μέρες προηγουμένως καλούσε Ελλάδα και Τουρκία να λύσουν με διάλογο τις προκλητικές αιτιάσεις της Τουρκίας εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στα νησιά του Αιγαίου. Φέρνοντας στη μνήμη μας τον «αλήστου μνήμης» «άξιο» διατελέσαντα Γ.Γ του ΝΑΤΟ την δεκαετία του 1970 Τζόζεφ Λούνς. Ο οποίος συνωμοτούσε με τους τρεις Μητροπολίτες στην Κύπρο, για την ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου.

Και ενώ όλα αυτά τα θλιβερά για τα Ελληνικά και Κυπριακά συμφέροντα εκτυλίχθηκαν στη Μαδρίτη ικανοποίηση εκφράζεται στην Αθήνα και «αγαλλίαση» στη Λευκωσία γιατί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μίλησε σε «πηγαδάκι» δεξίωσης στον Ταγίπ Ερτογάν.

Κατά τα άλλα ετοιμαζόμαστε να  τιμήσουμε τους νεκρούς μας, του δίδυμου εγκλήματος του μαύρου Ιούλη του 1974. Για να ακούσουμε για 48η χρονιά «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα».