Γιατί ζήτησε αναβολή ο Αναστασιάδης;

21:08 13/11/2016 - Πηγή: Sigma Live

Η τηλεφωνική κουβέντα που έκανε ο Νίκος Αναστασιάδης με τον Άντρο Κυπριακού από την Ελβετία, καθώς και η συνάντηση που είχαν οι δυο τους πριν από τις συνομιλίες στο Mont Pelerin ήταν καθοριστικές.

Τη Παρασκευή (11 Νοεμβρίου) το βράδυ η συζήτηση με τον Ακιντζί έφτασε σε ένα πραγματικά κομβικό σημείο όταν ο τελευταίος είπε στον Αναστασιάδη ότι "δεν μπορεί να δώσει άλλο στο εδαφικό εάν δεν συμφωνήσουν και πάνε σε πενταμερή"!

Ακολουθώντας μια τακτική ποσοστών,

η οποία βοηθά επικοινωνιακά τον Αναστασιάδη, ο Ακιντζί άρχισε τη συζήτηση για το εδαφικό λέγοντας ότι δεν μπορεί να επιστρέψει ουσιαστικό ποσοστό εδάφους. Θα πρέπει να κρατήσει το 32%.

Στην απογευματινή-βραδινή συνάντηση της Παρασκευής ο Ακιντζί εμφανίστηκε "πιο συγκαταβατικός", φτάνοντας στη θέση ότι θέλει να κρατήσει έδαφος κοντά στο 30%. Είπε στον Αναστασιάδη ότι "αυτό μπορεί να δώσει". Πρέπει να πάνε σε πενταμερή για τα περαιτέρω.

Η μετακίνηση του Ακιντζί από το 32% στο 30% και στη συνέχεια της διαδικασίας την ερχόμενη βδομάδα στο 29% (ή κάπου εκεί συν-πλην) θα μπορεί να παρουσιαστεί από τον Αναστασιάδη "ως διαπραγματευτική επιτυχία".

Δεν μπορούσε όμως ο Αναστασιάδης να προχωρήσει σε πενταμερή. Δεν είχε ούτε συμφωνία επί των κριτηρίων, ούτε του δόθηκε χάρτης. Με τα δεδομένα αυτά, δεν είχε ούτε και θα έχει τη στήριξη του ΑΚΕΛ.

Η θέση του τελευταίου είναι η εξής: "για να περάσει η διαδικασία στο τελευταίο στάδιο, σε πολυμερή/πενταμερή, οι διαπραγματεύσεις πρέπει να φτάσουν μια ανάσα πριν από την συνολική συμφωνία σε όλα τα κεφάλαια, πλην της ασφάλειας-εγγυήσεων". Αυτή ήταν η "προειδοποίηση" Άντρου Κυπριανού προς τον Αναστασιάδη.

Παρόλο που εντός του ΑΚΕΛ ακούγονται και άλλες θέσεις, εντούτοις αυτή είναι η επικρατούσας θέση και μ' αυτήν θα πάει μέχρι τέλους. Μπορεί η στάση των κομμάτων της αντιπολίτευση να προκαλεί κάποια αναστάτωση στον Αναστασιάδη, αλλά επί της ουσίας ο τελευταίος κινείται με γνώμονα μόνο δύο παράγοντες: (1) τη στάση του ΑΚΕΛ και (2) τις συχνές πυκνές μετρήσεις κοινής γνώμης που παραγγέλλει και βλέπει.