Γλωσσάρι εθνικής συνεννόησης, αυτό έχουμε ανάγκη

Η συζήτηση για το γλωσσάρι το οποίο παρουσιάστηκε στα ΜΜΕ, στους δημοσιογράφους και την κοινή γνώμη δικαίως προκάλεσε αντιδράσεις τόσο για το περιεχόμενο αλλά κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο προσπαθείτε ο περιορισμός της ελευθερίας της έκφρασης στους λειτουργούς των ΜΜΕ.

Η ουσία βρίσκεται στην αντίληψη των συγγραφέων πως η προσπάθεια για λύση θα διευκολυνθεί με το να αφαιρέσουμε ή να αντικαταστήσουμε

λέξεις παραποιώντας ουσιαστικά ιστορικά γεγονότα.

Βασικός κανόνας της συνύπαρξης, του αλληλοσεβασμού και της διασφάλισης της ειρήνης βρίσκεται ακριβώς στην αντίθετη με αυτή λογική. Η ειρήνη κτίζεται με την αποδοχή των γεγονότων, της αντικειμενική ανάγνωση της ιστορίας και το σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων και των ανησυχιών. Αλλά κυρίως η ειρήνη κτίζεται γκρεμίζοντας και όχι καμουφλάροντας όσα την παρεμποδίζουν που δεν είναι άλλα από την κατοχή και την επιμονή της Τουρκίας για εσαεί παραμονή της στην Κύπρο.

Ταπεινή μου άποψη είναι πως το συγκεκριμένο γλωσσάρι δεν το έχει ανάγκη αυτός ο τόπος και μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα θα έχει από αυτά που προσδοκούν οι συγγραφείς του.

Υπάρχει όμως και ένα γλωσσάρι που έχει ανάγκη ο τόπος. Είναι το γλωσσάρι της δικής μας εθνικής συνεννόησης. Το γλωσσάρι που θα μπορούσαμε να εφαρμόσουμε όσοι πιστεύουμε πως θα πρέπει, όχι να διαγράψουμε την ιστορία, αλλά να φροντίσουμε να μην την επαναλάβουμε. Το γλωσσάρι της ενότητας και όχι του διχασμού.

Με αφορμή λοιπόν τις μαύρες επετείους του Ιουλίου του 1974 να συμφωνήσουμε πολιτικοί, δημοσιογράφοι, και πολίτες.

Πως :

H ιστορία δεν είναι μόνο για να διδάσκεται αλλά και να διδάσκει.

Να διδάσκεται :

Το πραξικόπημα ήταν προδοσία. Τελεία.

Προδοσία που άφησε την πατρίδα ανοχύρωτη έρμαιο στις ορέξεις των βαρβάρων.

Όσοι το σχεδίασαν, το οργάνωσαν και το υλοποίησαν πρέπει να τιμωρηθούν. Τέτοια εγκλήματα ούτε ξεχνιούνται ούτε παραγράφονται.

Το πραξικόπημα σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιεί όμως την εισβολή.
Η εισβολή ήταν προϊόν παρανομίας όπως και η εδώ και 44 χρόνια κατοχή της μισής μας πατρίδας.

Το προδοτικό πραξικόπημα και η βάρβαρη και παράνομη τουρκική εισβολή αποτελούν τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας.

Να διδάσκει :

Τα κόμματα δεν είναι πάνω από τον τόπο.

Η εμφύλια διαμάχη οδηγεί σε εμφύλιο σπαραγμό.

Η δημοκρατική βούληση του λαού εκφράζεται στις κάλπες και πρέπει να είναι σεβαστή. Είναι ο υπέρτατος νόμος.

Σε στιγμές εθνικού κινδύνου η εθνική ενότητα είναι επιβεβλημένη.

Τα μνημόσυνα των ηρώων μας δεν είναι χώροι κομματικών εκδηλώσεων.
Τιμούμε όλους τους ήρωες μας ανεξαρτήτως ιδεολογικών και κομματικών φρονημάτων.

Όσοι διαιωνίζουν εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις για να συσπειρώσουν κομματικά ακροατήρια προσφέρουν χείριστη υπηρεσία στον τόπο.

Εθνική ενότητα δεν σημαίνει να συμφωνούμε σε όλα και να μην εκφράζονται οι διαφωνίες μας. Εθνική ενότητα σημαίνει οι διαφωνίες μας να εκφράζονται με τέτοιο τρόπο που να βοηθούν ώστε να παίρνουμε την πατρίδα μας μπροστά και όχι πίσω.

Η ιστορία λοιπόν πρέπει και να διδάσκεται και να διδάσκει, για να μπορούμε να "νιώσουμε τις μέλισσες του Βασιλιά Ονήσιλου" την επόμενη φορά.

Γιατί όπως έγραψε ο Παντελής Μηχανικός :

Υπάρχει λοιπόν ανάγκη για να βρούμε το γλωσσάρι της εθνικής συνεννόησης και ενότητας.Χωρίς φανατισμό, συνθήματα και παρωπίδες. Προπάντων όμως χωρίς να διαστρεβλώνουμε και να παραχαράσσουμε την ιστορία. Να βρούμε μια κοινή γλώσσα που θα μπορεί να μας ενώσει στις διεκδικήσεις μας και θα διασφαλίζει πως η ιστορία δεν θα επαναληφθεί.

Το χρωστούμε στην Πατρίδα μας.

*Επικεφαλής Πολιτικού Σχεδιασμού Συμμαχίας Πολιτών

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com

Keywords
Τυχαία Θέματα