Γρίφος για γερούς λύτες το κόστος λύσης του Κυπριακού

20:46 2/11/2016 - Πηγή: Sigma Live

Διίστανται οι απόψεις και ως προς το κόστος της λύσης και ως τον τρόπο χρηματοδότησης της λύσης. Ενδιαφέρον είναι το χτίσιμο του παζλ, του κόστους της λύσης

Το παζλ του κόστους

- Έργα υποδομής. Μόνο η ανοικοδόμηση της Αμμοχώστου είχε κοστολογηθεί στα 10 δις
- Αποζημιώσεις περιουσιών. Αυτό και αν είναι κομβικό. Παραμένει άγνωστο πόσες περιουσίες θα επιστραφούν. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είπε ότι θα επιδιώξει επιστροφή περισσότερων εδαφών, από όσα προέβλεπε

το σχέδιο Ανάν. Με βάση τη μελέτη Αποστολίδη, η αξία των εδαφών που δεν επιστρέφονταν με το σχέδιο Αναν ξεπερνούσε τα 20 δις.
- Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών στα κατεχόμενα. Είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει. Κάποιες ασκήσεις επί χάρτου από τραπεζικούς κύκλους, κάνουν λόγο για 1 δις κεφαλαιακές ανάγκες.
- Μεταβατικό κόστος (κόστος εναρμόνισης) Κάθε αλλαγή, άρα και το ενδεχόμενο λύσης προϋποθέτει μεταβατική περίοδο εναρμόνισης των δύο οικονομιών.

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι μας λείπουν κομμάτια από το παζλ για τον καθορισμό του κόστους. Από έναν παρακινδυνευμένο υπολογισμό προκύπτουν τουλάχιστον 30 δις. Χωρίς το περιουσιακό όλα είναι έπεα πτερόεντα, διότι υπάρχουν και οι εκτιμήσεις που θέλουν τις αξίες των ακινήτων να πέφτουν κατακόρυφα σε περίπτωση λύσης.

Αυτό, ενδέχεται να είναι στα συν ως προς τα ποσά που θα χρειαστούν, διότι θα σημαίνει λιγότερες αποζημιώσεις. Από την άλλη, όμως, συγκαταλέγεται στα πλην δεδομένης της ζημιάς που θα υποστούν ένθεν κι ένθεν οι πρόσφυγες, αλλά και το τραπεζικό σύστημα το οποίο είναι εγκλωβισμένο σε ενυπόθηκες εγγυήσεις.

Γρίφος είναι όμως και ο τρόπος χρηματοδότησης της λύσης ως προς τις προθέσεις του διεθνούς παράγοντα για οικονομική ενίσχυση της λύσης. Υπάρχουν 4 τρόποι χρηματοδότησης της λύσης.

Οι πηγές χρηματοδότησης

- Δωρητές από τον διεθνή παράγοντα
- Χρηματοδότηση από το ΔΝΤ
- Χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων
- Χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης (όπως έγινε με Ουκρανία)

Εκείνο για το οποίο είμαστε στο σκοτάδι είναι εάν υπάρχει η βούληση από τον διεθνή παράγοντα, διότι είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχουν περιθώρια νέου δανεισμού υπό την έννοια ότι ήδη το δημόσιο χρέος βρίσκεται στο 110% του ΑΕΠ και πέραν του 120% δεν είναι βιώσιμο.

Διίστανται οι απόψεις όσο αφορά και για ισοδυναμία της λύσης με ανάπτυξη. Κυρίως σε σχέση με το πότε θα προκύψουν τα οφέλη. Αν υπάρξει βούληση από τον διεθνή παράγοντα για άμεση χρηματοδότηση, τότε σημαίνει άμεση έναρξη έργων υποδομής, νέες θέσεις εργασίας κ.λ.π.

Οικονομικοί αναλυτές, αλλά ακόμα και οι εκπρόσωποι της Κομισιόν χθες, έκαναν λόγο για μακροπρόθεσμα οφέλη, όχι αμέσως δηλαδή.

Και αυτό έχει μία λογική, διότι θα χρειαστεί μια μεταβατική περίοδος κατά την οποία να εναρμονιστεί η οικονομία της τ/κ συνιστώσας με τους κανόνες της Ε.Ε. Και επίσης εξισορρόπησης των δύο οικονομιών. Αυτό προϋποθέτει και κόστος.

Μια λύση του Κυπριακού θα ανοίξει τις πόρτες στην τεράστια τουρκική αγορά. Είναι πασιφανές ότι τουρκικές εταιρείες με ευρωπαϊκό προσανατολισμό θα χρησιμοποιήσουν την τ/κ συνιστώσα πολιτεία ως όχημα για την Ε.Ε. Θα μεταφέρουν εδώ τις έδρες τους δηλαδή. Και είναι επίσης δεδομένο ότι θα εισρεύσουν τουρκικά κεφάλαια, αλλά θα υπάρξει και κατακλυσμός τουρκικών προϊόντων.