Η αποχή σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής δεν είναι επιλογή

07:50 18/5/2016 - Πηγή: Sigma Live

Πριν μερικές ημέρες μια γυναίκα αφρικανικής καταγωγής στην Σουηδία στάθηκε απέναντι από 300 νεοναζί και διαδήλωσε ενάντια στα ήθη και τα ιδεώδη που πρεσβεύουν τα άτομα αυτά. H δύναμη της θέλησης και το θάρρος αυτής της γυναίκας που έγινε παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης και καταδίκης των ακραίων, διχαστικών, ρατσιστικών ιδεών και πρακτικών με ενέπνευσε να ξεκινήσω την παρέμβασή μου αυτή. "Εάν ΕΝΑΣ μπόρεσε να το κάνει τότε ΟΛΟΙ μπορούμε να το κάνουμε."

Όλοι καταδικάζουμε αλλά ουδέποτε σηκωθήκαμε από εκεί που βολευτήκαμε, να κάνουμε τα λόγια μας πράξεις. Η αποχή σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής

δεν είναι επιλογή. Η επιλογή κατεύθυνσης, δραστηριοποίησης, σκοπού και στόχου δημιουργεί ενεργούς ανθρώπους, ενεργούς πολίτες. Όπως είπε ένας μεγάλος οραματιστής, ο Γκάντι "Μπορεί να μην ξέρεις ποτέ τα αποτελέσματα όπου οδηγούν οι πράξεις σου.

Αλλά αν δεν κάνεις τίποτα, δεν πρόκειται να υπάρχει κανένα αποτέλεσμα" ή όπως είπε ο Αμερικανός Πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ "ο μόνος άνθρωπος που δεν κάνει λάθη, είναι ο άνθρωπος που δεν κάνει τίποτα". Το μόνο δόγμα άλλωστε είναι η κίνηση. Η συμμετοχή είναι αναγκαία πράξη. Άλλωστε και στη Συμμαχία Πολιτών πιστεύουμε απόλυτα στην συμμετοχική δημοκρατία και είναι μέρος των προτάσεων μας για την νέα Βουλή.

Η εκπλήρωση του καθήκοντος ΟΛΩΝ μας, είναι η συμμετοχή μας στη δημοκρατική διαδικασία. Μία φορά κάθε πέντε χρόνια είναι η δική μας στιγμή, η δική μας ώρα και σήμερα και είναι η ώρα να σταθούμε στα πόδια μας. Συμμετέχουμε και καθορίζουμε το σήμερα παίρνουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια.

Υπάρχουν ζωτικά θέματα για τη χώρα μας που πρέπει να αντιμετωπίσουμε: διαφθορά, σκάνδαλα, αδικία και ανισότητα, οικονομική κρίση και κοινωνική εξαθλίωση. Χωρίς τη συμμετοχή μας κάποιοι θα αποφασίσουν για εμάς χωρίς εμάς. Στο Κυπριακό οι τελευταίες εξελίξεις μας προετοιμάζουν για ένα νέο μνημόνιο αυτή τη φορά ένα μνημόνιο Εθνικό, όπου θα αναγκαστούμε να κάνουμε προβληματικούς συμβιβασμούς. Το ΟΧΙ του 2004 είναι η παρακαταθήκη του Κυπριακού Λαού προς τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά και τους πολιτικούς αρχηγούς της χώρας μας.

Το λυπηρό είναι πως 12 χρόνια μετά αυτό αγνοείται. Ο λαός και οι πολιτικοί αρχηγοί βρίσκονται στο σκοτάδι και η υπό διαπραγμάτευση λύση φαίνεται να είναι χειρότερη από οποιασδήποτε άλλης μορφής λύσης. Από την άλλη φτάσαμε στο σημείο η διαφύλαξη της Κυπριακής Δημοκρατίας να ισούται με διχοτόμηση. "..κανένα σοβαρό Κράτος" όμως "δεν συζητά την ύπαρξη του". Θα πρέπει να διαφυλάξουμε το τελευταίο ανάχωμα που μας έμεινε.

Για μια Κύπρο ανεξάρτητη είναι σημαντικό η λύση του Κυπριακού να διασφαλίζεται από την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία. Μακριά από εγγυήσεις, αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους νόμιμους κατοίκους.

Η αποχή των νέων που τόσο συζητείται μόνο μετά από εκλογικές αναμετρήσεις είναι ακόμα ένα, επιπλέον κίνητρο, που με οδήγησε στην απόφαση να πολιτευθώ με νέα και αξιόλογα άτομα που καμιά σχέση δεν έχουν με το πολιτικό κατεστημένο.