Η διάψευση του φαινόμενου Μακρόν:Από την άνοδο στην ελεύθερη πτώση

Μόλις 18 μήνες μετά την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας, το ποσοστό δημοτικότητας μετά βίας φτάνει στο 20%, ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά που έχει καταγράψει ποτέ Γάλλος πρόεδρος. Οι αιτίες είναι πολλές και μπορούν να αναζητηθούν στην οικονομική κρίση που πλήττει την Γαλλία, στην ανεργία που έχει φτάσει σε υψηλά επίπεδα στους μισθούς που καταρρέουν, ενώ η τελευταία αύξηση των τιμών στα καύσιμα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Ο

Γάλλος Πρόεδρος, ο οποίος είχε ανέβει στον προεδρικό θώκο με την ελπίδα ότι θα αποτελέσει την αλλαγή και την απάντηση στις οικονομικές κυρίως προκλήσεις, φαίνεται να διέπραξε το «αμάρτημα» να συνεχίσει να προωθεί σειρά μέτρων, μεταξύ των οποίων η χαλάρωση των νόμων περί προσλήψεων και απολύσεων αλλά και αύξηση της τιμής στα καύσιμα. Μέσα σ' ένα χρόνο μάλιστα οι αυξήσεις έφθασαν για το ντίζελ συν 23% και για την αμόλυβδη βενζίνη συν 15%.

Συνέπεια αυτού, να σημειωθούν οι χειρότερες ταραχές από το Μάη του 1968 στο Παρίσι, με 136 χιλιάδες Γάλλους να ξεχύνονται στους δρόμους για να υψώσουν την γροθιά τους ενάντια στην αύξηση της τιμής των καυσίμων και την μείωση της αγοραστικής ικανότητας. Στη διάρκεια των σοβαρών επεισοδίων οι γαλλικές αρχές συνέλαβαν πάνω από 412 άτομα, ενώ οι τραυματίες υπολογίζονται σε 133.

Από την άνοδο στην πτώση

Στην πραγματικότητα, η πορεία του Μακρόν αφότου συμπλήρωσε ενάμισυ χρόνο στην εξουσία είναι διαρκώς καθοδική, καθώς ένα προς ένα τα κοινωνικά στρώματα που τον είχαν υποστηρίξει δείχνουν να τον εγκαταλείπουν. Η αρχή έγινε από τους ψηφοφόρους που τοποθετούνται εκλογικά αριστερά του κέντρου, καθώς οι φοροαπαλλαγές προς τις επιχειρήσεις και η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας κατέστησαν στα μάτια τους τον Μακρόν ως έναν «πρόεδρο της Δεξιάς». Η συνέχεια δόθηκε με τα μικροαστικά στρώματα και την περιφέρεια της Γαλλίας, οι οποίοι πλέον βλέπουν στον πρόσωπο του Μακρόν έναν αλαζόνα προνομιούχο, τον οποίο φτάνουν να παρομοιάζουν στις διαδηλώσεις των «κίτρινων γιλέκων» με την Μαρία Αντουανέτα!

Επίσης, καταλυτικό ρόλο στο γόητρο του προέδρου αποτέλεσε η υπόθεση «Μπεναλά», κατά την οποία υπήρξε εμπλοκή του υπευθύνου ασφαλείας του προέδρου σε ξυλοδαρμό διαδηλωτών. Πλήγμα αποτέλεσε και η παραίτηση των υπουργών Περιβάλλοντος και Εσωτερικών, συνοδευόμενη από καταγγελίες ότι η κυβερνητική πολιτική καθορίζεται από τα λόμπι.

Πάντως, λίγο διήρκησε η αισιοδοξία στη Γαλλία με το φαινόμενο «Μακρόν». Έξι μήνες πριν και ένα χρόνο μετά την εκλογή του στην προεδρία της Γαλλίας η πλειονότητα των Γάλλων βαθμολογούσε αρνητικά τον απολογισμό των πεπραγμένων του. Αυτό προέκυψε τουλάχιστον από έρευνα του Κέντρου Πολιτικών Επιστημών της Sciences Po (Cevipof) και της Ipsos-Sopra για λογαριασμό της εφημερίδας Le Monde.

Το 55% των συμμετεχόντων χαρακτήριζε «αρνητικό» τον απολογισμό της έως τώρα θητείας Μακρόν, έναντι του 45% που κρίνουν ότι ήταν θετικός.

Την χειρότερη βαθμολογία λάμβανε στις πολιτικές για την αγοραστική δύναμη των Γάλλων και τον περιορισμό των κοινωνικών ανισοτήτων, στο μέτωπο της υγείας, στο συνταξιοδοτικό, στις προσπάθειες για την μείωση της ανεργίας και στην μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος.

Η «κίτρινη» έκρηξη προκαλεί τριγμούς στην Κυβέρνηση

Έτσι, δεν αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη, μετά την αύξηση του φόρου στα καύσιμα πίσω από έναν «οικολογικό μανδύα» και την μείωση των φόρων για τις επιχειρήσεις και τα μεγάλα εισοδήματα, η ηχηρή «κίτρινη» απάντηση σε μια χώρα με τόση ιστορία στα κινήματα διαμαρτυρίας.

Το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» το οποίο, σύμφωνα με τις σφυγμομετρήσεις, έχει την υποστήριξη της πλειονότητας των Γάλλων, δεν κατευθύνεται από συγκεκριμένο κόμμα ή συνδικάτο. Όσο και αν η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν προσπάθησε ανεπιτυχώς να το οικειοποιηθεί και η κυβέρνηση να το ταυτίσει στο σύνολό του με τους «ταραχοποιούς».

«Οι πράξεις βίας εκπορεύονται, μεταξύ άλλων, από ριζοσπαστικοποιημένους διαδηλωτές, οι οποίοι συχνά προέρχονται από τη γαλλική επαρχία και βλέπουν σε αυτές τον μόνο τρόπο να εισακουστούν», σημείωνε στο άρθρο του στη «Λιμπερασιόν» ο διευθυντής της εφημερίδας, Λοράν Ζοφρέν.

Ερώτημα παραμένει πόσο θα διαρκέσει και ώς πού θα φτάσει η διαλλακτική διάθεση του Μακρόν. Μέχρι στιγμής, το ενάμισυ έτος της θητείας του ως προέδρου χαρακτηρίζεται από πολλούς αναλυτές από ένα «λουδοβίκειο» σύνδρομο, απόλυτη απροθυμία για διάλογο και απαξίωση απέναντι στον απλό κόσμο που πλήττεται από τις πολιτικές του.

Σε κάθε περίπτωση, όλοι συμφωνούν ότι ο κινητοποιήσεις που πραγματοποιούν τα «κίτρινα γιλέκα» έχουν βάλει σε κίνδυνο όχι μόνο τον Μακρόν αλλά και τη σταθερότητα της χώρας. Πάντως δεν προχωρά στην κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, όπως έγινε γνωστό από την προεδρία, έπειτα από το έκτακτο υπουργικό συμβούλιο που ακολούθησε τις βίαιες συγκρούσεις του Σαββάτου στις διαδηλώσεις των «Κίτρινων Γιλέκων».

Η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν και αριστερός ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας, Ζαν Λικ Μελανσόν, ζήτησαν την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, στο απόηχο της πολιτικής κρίσης που έχει ξεσπάσει στη Γαλλία από τις κινητοποιήσεις των «κίτρινων γιλέκων”. Σύμφωνα με το Reuters, οι δύο πολιτικοί ηγέτες εκτός από τη διάλυση της Βουλής και την προσφυγή στις κάλπες, ζητούν από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να αποσύρει τους νέους φόρους στα καύσιμα, οι οποίοι αποτέλεσαν και την αφορμή για το ξέσπασμα των ταραχών.

Πάντως, όπως αναφέρει το Reuters, μια τέτοια εξέλιξη θεωρείται εξαιρετικά απίθανη, καθώς ο Γάλλος πρόεδρος έχει μπροστά του ακόμα 3,6 έτη θητείας και μια ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, παρότι στο εσωτερικό της υπάρχουν σημάδια ανησυχίας για τον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές.

Μιλώντας πάντως την Τρίτη στο εθνικό συμβούλιο για την κλιματική μεταβολή, ο Γάλλος πρόεδρος επέλεξε να παρουσιάσει μια νέα ενεργειακή πολιτική η οποία όμως δεν φαίνεται να ικανοποιεί το αίτημα των "κίτρινων γιλέκων" για κατάργηση του "πράσινου φόρου" στα καύσιμα, ο οποίος αποτέλεσε και τον πυροδότη της οργής τους.

Αναλυτές όμως επισημαίνουν ότι όποια μέτρα και να πάρει, η δημοτικότητα του έχει ήδη βυθιστεί και οι Γάλλοι επιδοκιμάζουν σε ποσοστό άνω του 70% το κίνημα των "κίτρινων γιλέκων", που επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί από κυβερνητικούς ιθύνοντες και μέσα ενημέρωσης ως ξέσπασμα βίας και ανομίας, με ακροδεξιές πινελιές στην συνθηματολογία του.

Τα «κίτρινα γιλέκα» είναι «μεταδοτικά»;

Μια διαδήλωση για τις υψηλές τιμές στα καύσιμα, αν και πολύ μικρότερης έκτασης, έγινε πριν από λίγες μέρες και στο Βέλγιο. Κάποιες ανάλογες μικρές κινήσεις παρατηρούνται στη Γερμανία και στην Ιταλία. Τα «κίτρινα γιλέκα» είναι «μεταδοτικά»; Ισως είναι νωρίς ακόμα να το πούμε. Ωστόσο, το κοινωνικό υπόβαθρο της ανισότητας και της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, που ευνοεί τέτοιου είδους αντιδράσεις, υπάρχει και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

«Η Γαλλία είναι αναμφίβολα μια χώρα με λιγότερες ανισότητες σε σχέση με άλλες», έγραφε ο Λοράν Ζοφρέν. «Ωστόσο», τόνιζε, «δεν παύει να είναι η Γαλλία: η χώρα των επαναστάσεων και των αγώνων για την ισότητα».

Πληροφορίες από ΑΠΕ- ΜΠΕ, capital, cnn, ΕΦ.ΣΥΝ.

Keywords
Τυχαία Θέματα