Η Βάσω ανοίγει την καρδιά της: «Δεν έχω μάθει να ζω με διευκολύνσεις»

«Δεν έχω μάθει να ζω με διευκολύνσεις αλλά ούτε και με χατίρια». Αυτή είναι η Βάσω. Ένα νέο κορίτσι που θα έλεγε κανείς ότι είναι φάρος δύναμης μέσα σε μια καθημερινότητα που κανείς δεν κοιτάζει πραγματικά τον διπλανό του.

Η δικιά μου εικόνα είναι μια Βάσω όλο ζωντάνια και χαρά να κατεβαίνει την οδό Ναυαρίνου στο κέντρο της Αθήνας για το πρωινό μάθημα στην Σχολή της. Σπούδασε στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Προσχολικής Αγωγής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Την

συναντώ διαδικτυακά 10 περίπου χρόνια μετά και βλέπω ότι το μήνυμά της διαδόθηκε: όλοι είμαστε διαφορετικοί. Δεν θα πω ότι η Βάσω έμαθε να ζει διαφορετικά, γιατί πολύ απλά δεν ζει διαφορετικά. Ζει με τις δυσκολίες και τις ευκολίες που έχουμε όλοι στην καθημερινότητά της. Η αγάπη που είχε γύρω της αλλά και ο δικός της χαρακτήρας δεν της έδωσαν την δυνατότητα να προβάλει ότι ζει «με πρόβλημα». Η Βάσω από 9 μηνών πάλεψε για τα δύσκολα. Στην Ελλάδα έγινε γνωστή όταν δημοσίευσε μια φωτογραφία κρατώντας μια κούκλα Barbie η οποία είχε τεχνητό μέλος. Και έτσι έγινε η… Barbie της Θήβας!

Την ρωτώ για την καθημερινότητά της και πόσο εύκολο είναι να ζει χωρίς «διευκολύνσεις». Δεν μασά τα λόγια της και μου λέει ότι δεν έμαθε να ζει με διευκολύνσεις. «Σε αυτό συνετέλεσε ο τρόπος που με μεγάλωσε η μητέρα μου, η οποία με έμαθε να είμαι αυτόνομη από μικρή ηλικία. Παρ’ όλα αυτά πηγαίνοντας σε μια δημόσια υπηρεσία θα προτιμήσω τη χρήση του ανελκυστήρα εφόσον υπάρχει. Αυτό βέβαια φαντάζομαι θα το έπραττε κ ένας αρτιμελής. Καθημερινά εργάζομαι σε Γραφείο Στήριξης Ρομά στη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου της Θήβας, γυμνάζομαι και περνάω χρόνο με του φίλους μου».

Η επαγγελματική μου πορεία δεν αντιμετώπισε «διακρίσεις» ή «χατίρια» λόγω της αναπηρίας μου, αντιθέτως είχα ίση μεταχείριση από όλους, λέει η Βάσω κληθείσα να απαντήσει στο αν είχε άλλη μεταχείριση στην επαγγελματική της σταδιοδρομία.

«Το μόνο που παρατήρησα όταν ξεκίνησα να εργάζομαι σε αυτή τη δομή, είναι ότι οι ωφελούμενοι (Ρομά) που εξυπηρετώ με αντιμετώπισαν με μεγαλύτερη ευαισθησία. Για παράδειγμα κατά την επίσκεψη μου στον καταυλισμό η πλειοψηφία των Ρομά με προσκαλούν να καθίσω σε καρέκλα κάτι που για μένα δεν είναι απαραίτητο».

Η Βάσω μας μιλά και για την «διαφορετικότητα». «Θεωρώ ότι διαφορετικοί είμαστε όλοι. Ο καθένας μας είναι μοναδικός και ιδιαίτερος. Κάθε άνθρωπος έχει γαλουχηθεί με διαφορετικές αντιλήψεις οπότε ο όρος «διαφορετικότητα» από μόνος του δεν είναι ρατσιστικός, αλλά σχετίζεται με τις πεποιθήσεις του κάθε ατόμου. Κατά την πορεία της ζωής μου έχω παρατηρήσει εκμετάλλευση των ατόμων με αναπηρία από συγγενικό και μη περιβάλλον, προκειμένου να επωφεληθούν οικονομικά αλλά και να τους χορηγηθούν όλα τα προνόμια (μικρά ή μεγάλα) τα οποία δίνει το Ελληνικό κράτος».

Keywords
Τυχαία Θέματα