Η Βουλή έχει…γράμμα!

Έχουν γραφτεί και λεχθεί πολλά για τις τραγικές εξελίξεις στην μεγάλη κοινωνική κατάκτηση που άκουγε στο όνομα Συνεργατισμός- κάπως έτσι θα το διηγούμαστε στα εγγόνια μας- και προστάτης κατά της τοκογλυφίας δεν θα υπάρχει πια…

Απλά η τοκογλυφία πήρε πιο ευπρεπή και νομιμοφανή μανδύα.

Αν το 2013 υπήρχε κατ’ ελάχιστον κάποιες δικαιολογίες γιατί είμασταν ανυποψίαστοι, τώρα μετά από μια τέτοια …λαμπροφόρα πορεία της οικονομίας και με τόσες περγαμηνές, πώς στην ευχή καταντήσαν το μαύρο πρόβατο των ευρωπαϊκών σαλονιών; Και αν όντως άλλαξαν οι όροι και οι προϋποθέσεις από τους εκλεκτούς

φίλους στις Βρυξέλλες οι οποίοι τόσο πολύ εκτίμησαν το έργο του εκλεκτού τους τέκνου, αυτός ο τόσο ικανός γιατί δεν το προέβλεψε ώστε να προβεί σε έγκαιρες διορθωτικές κινήσεις; Τόση ανεπάρκεια πια;

Ο δικός τους κ. Σταυρινίδης με τον βαρύγδουπο τίτλο – κάτι με στρατηγικό σχεδιασμό είχε να κάνει- σε μια κρίση συνειδήσεως μας αποκάλυψε πως μπορούσαν να λαμβάνονταν διορθωτικά μέτρα αλλά είχαν τα άθλια πολιτικό κόστος και προφανώς κανένας εκεί στο λόφο δεν είχε διάθεση να τα πάρουν και να διακινδυνεύσουν την επανεκλογή τους.

Και αίφνης η Βουλή έχει γράμμα! Από τον …φερέλπιδα νέο της νέας τάξης πραγμάτων που ξέρει να στεγνώνει γρήγορα το αίμα του λαού του για να φανεί πέρκαλλος μπροστά στους δήμιους των λαών, τους οικονομικούς δήμιους αυτή τη φορά. Και από πρωταγωνιστής του «επιτυχούς αφηγήματος» - σε ελεύθερη μετάφραση το «success story»-, από σημαιοφόρος μιας πορείας με…σταθερά βήματα μπροστά, βρέθηκε να του βάζουν λέει το πιστόλι στον κρόταφο. Κι αφού τον πρόδωσαν και αυτόν οι φίλοι του, παίρνει ξαφνικά μιαν ανάστροφη πορεία και αρχίζει να μοιράζει γράμματα!

Έχω μελετήσει με αρκετή προσοχή την επιστολή προς τους βουλευτές την οποία ο κύριος υπουργός των οικονομικών καταδέχθηκε να συντάξει στα Ελληνικά. Αν και οι γνώσεις μου σε στην οικονομική επιστήμη είναι από στοιχειώδεις έως και ανύπαρκτες, η απλή μου λογική και το έμφυτο αισθητήριο του δικαίου που ο καθένας μας φέρει μέσα του, έχουν δεχθεί ισχυρά πλήγματα.

Μετά από 25 θλιβερές παραγράφους που ηχούν σαν επικήδειος των κόπων και των προσδοκιών ενός λαού, ή σαν έκθεση νεκροψίας καλύτερα, διαβάζω στην παράγραφο 6: « παρά την βελτίωση που παρατηρήθηκε…η Τράπεζα εξακολουθούσε να επηρεάζεται αρνητικά από υστερήσεις στις δομές διακυβέρνησης…».

Μα ποιος διόρισε τους …κυβερνήτες, κύριε υπουργέ των οικονομικών; Και ποιος διόρισε και διατήρησε εκείνους που έπρεπε να ελέγχουν και να παρεμβαίνουν; Και αφού «εξακολουθούσε» σημαίνει πως η υστέρηση ήταν διαχρονική και την είχατε παρατηρήσει. Και τι κάνατε;

Μήπως εμπίπτει κι αυτό στο πλαίσιο του πολιτικού κόστους; Προχωρώντας στην παράγραφο 7 η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! Ο πολύς κύριος Χάρης, παραδέχεται με όλη του την δόξα πως και μετά το 2014, με τους δικούς του ανθρώπους στο τιμόνι, το ίδιο μοντέλο δανεισμού συνέχισε να ισχύει. Και το έβλεπε αλλά δεν έκανε τίποτα!

Για να μας ανεβάσει την πίεση περισσότερο όταν διαβάζουμε στην παράγραφο 9: « ..η απόφαση για διασπορά των μετοχών αντιμετώπισε ενστάσεις από εποπτικές και άλλες αρχές..». Ποιες είναι αυτές οι «άλλες αρχές»; Και αυτές οι ενστάσεις γιατί δεν καθησυχάστηκαν; Ή μήπως μας βόλευαν αυτές οι ενστάσεις για να τις έχουμε σαν άλλοθι ενώ μεθοδεύαμε τον «αιφνίδιο θάνατο» του Συνεργατισμού στα πρότυπα των Κυπριακών Αερογραμμών; Μέχρι εδώ κάπως η λογική μου τα βγάζει πέρα. Αλλά η παράγραφος 13 με ξεπερνά: « ..δεν επιτρεπόταν στο κράτος να παρέχει οποιασδήποτε μορφής κεφαλαιουχική στήριξη..».

Καλά, κεφαλαιουχική στήριξη δεν επιτρεπόταν να παρέχει αλλά υπερπολλαπλάσια εγγύηση σε ιδιωτική τώρα τράπεζα, επιτρέπεται; Για να φτάσουμε αισίως στην αμίμητη παράγραφο 23, στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθεί να μας πείσει να μην ανησυχούμε διότι τις εγγυήσεις που καλείται να επωμιστεί ο μοιραίος Κύπριος πολίτης, θα τις φροντίσει στην ουσία η…εναπομείνασα οντότητα, ο εστί μεθερμηνευόμενο, το κουφάρι της Συνεργατικής που θα στοιχειώνει τις επόμενες γενιές για δεκαετίες.

Δηλαδή, όσα δεν κατάφερε το πάλαι ποτέ «εύρωστο» Συνεργατικό κίνημα προκειμένου να αμβλύνει κατ’ ελάχιστο το άχθος των μη εξυπηρετούμενων δανείων θα πρέπει να πιστέψουμε πως θα το επιτύχει το φάντασμα του!

Κατά τα άλλα, προχωρούμε με σταθερά βήματα μπροστά… προς τον οριστικό φυσικό και εθνικό αιφνίδιο θάνατο.

Υ.Γ: Στην υπέροχη Ελληνική μας γλώσσα, υπουργός είναι αυτός που βρίσκεται «υπό το έργο» του λαού. Ο «πουρκός» που «πουρκεύκει» κατά την εξάισια Κυπριακή μας διάλεκτο.

Ο υπηρέτης των συμφερόντων του λαού, με λίγα λόγια. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για έναν πολιτικάντη που καταθέτει στη Βουλή έγγραφα υψίστης σημασίας στην Αγγλική και έναν άλλο πολιτικάντη – τον πρόεδρός της- που τα δέχεται.

*Μέλος Π.Γ. ΕΔΕΚ

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com

Keywords
Τυχαία Θέματα