Η υπουργική πρόταση για ΑΤΑ και η ευκαιρία για βελτίωση

Ο θεσμός της ΑΤΑ επανέρχεται για να δώσει μια ελάχιστη, έστω, αλλά αναγκαία ανάσα οικονομικής στήριξης προς τον κάθε εργαζόμενο, μετά την μεγάλη φουρτούνα του 2011, που είχε καταλήξει με την αναστολή του θεσμού.

Η παρούσα πρόταση της κυβέρνησης έχει ιδιαίτερα θετικά σημεία, τα οποία αξίζει να αναδειχθούν. Ξεκινώντας από το βασικότερο, η αύξηση που γίνεται από το 50% στο 67% (δύο τρίτα) κρίνεται ότι κινείται εντός πλαισίου των οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας, χωρίς να διαταράσσεται το δημοσιονομικό ισοζύγιο και

χωρίς να υπάρχει ρίσκο. Ένα δεύτερο θετικό στοιχείο είναι η άμεση έναρξη καταβολής, εφόσον φυσικά υπάρχει συμφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Άλλο θετικό ότι υπάρχει πρόθεση για μόνιμη συμφωνία μέχρι το 2025, κάτι που στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα ότι υπάρχει περιθώριο περαιτέρω αύξησης, μέσα από συνεχή διαβούλευση.

Ίσως το πλέον σημαντικό στοιχείο είναι ότι αυτή η πρόταση είναι ικανή να διασφαλίσει την εργασιακή ειρήνη και ομαλότητα, σε μια περίοδο που η κυπριακή οικονομία έχει ανάγκη αυτά ακριβώς τα στοιχεία.

Ο συμβιβασμός που πρέπει να γίνει, μεταφράζεται σε αμοιβαίες υποχωρήσεις μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, όπως ήδη έχει πράξει η Πολιτεία. Η ουσία του συμβιβασμού αυτού είναι να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες και οι ανησυχίες όλων των εμπλεκομένων και επηρεαζόμενων και να υπάρξει μια εξισορρόπηση, που να είναι αμοιβαίως επωφελής και αποδεκτή.

Το στοιχείο που επείγει να διορθώσει η παρούσα διακυβέρνηση, αφορά την αύξηση του αριθμού εργαζομένων που ωφελούνται από το θεσμό της ΑΤΑ, έτσι ώστε αυτός να εξυπηρετεί και τον ιδιωτικό τομέα και το σύνολο των εργαζομένων. Αυτή, άλλωστε, είναι και η Ευρωπαϊκή οδηγία, για αύξηση της κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις, σε ποσοστό που να ξεπερνά το 80%. Στην παρούσα φάση, η Κύπρος παρουσιάζει κάλυψη, μέσω της συλλογικής διαπραγμάτευσης, μόνο στο 43%, κάτι που μας κατατάσσει μόλις στην 16η θέση ανάμεσα στα 27 Κράτη Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι προφανώς μη ικανοποιητικό.

Ένα άλλο στοιχείο, που οφείλουμε να διορθώσουμε, αφορά την αξιολόγηση του ανθρώπινου δυναμικού και την παροχή οικονομικού ή άλλου οφέλους, αναλόγως απόδοσης. Κάνοντας την παραδοχή ότι η ΑΤΑ προστατεύει την αγοραστική δύναμη του μισθού και δεν σχετίζεται καθόλου με την απόδοση (ούτε μπορεί το ένα να αντικαταστήσει το άλλο), γεννιέται η επιπρόσθετη ανάγκη να συμπεριλάβουμε σε συλλογικές συμβάσεις ένα αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης και ανταπόδοσης, το οποίο να προάγει την εργασιακή αριστεία, να ευνοεί τον θεμιτό εργασιακό ανταγωνισμό και να επιβραβεύει τους καλύτερους, αυξάνοντας έτσι την παραγωγικότητα και τα οφέλη όλων των εμπλεκομένων.

Keywords
Τυχαία Θέματα