Ήρθε η ώρα για ανατροπή των πολιτικών λιτότητας στην ΕΕ

15:02 11/2/2019 - Πηγή: Sigma Live

Η εμμονή των κυρίαρχων κύκλων της Ένωσης στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας οδήγησαν στη φτωχοποίηση, στην επιστροφή του εργασιακού Μεσαίωνα λόγω της καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων, τους μισθούς πείνας, στην αύξηση της ανεργίας (ιδιαίτερα των νέων), στο ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, στη διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, στην καταστροφή του περιβάλλοντος και στην διεύρυνση των ανισοτήτων.

Ακριβώς αυτή η διεύρυνση των ανισοτήτων και οι πολιτικές που οδήγησαν στον κίνδυνο της φτώχιας ένα στους τέσσερις νέους και ένα στους πέντε συνταξιούχους

στην ΕΕ των 28 είναι που αποτέλεσαν το πρόσφορο έδαφος για τη ξενοφοβία, το ρατσισμό και την άνοδο της ακροδεξιάς.

Οι αδιέξοδες αυτές πολιτικές βρίσκουν όμως αντίσταση μέσα από τις τεράστιες κινητοποιήσεις που λαμβάνουν χώρα στην Κεντρική Ευρώπη, αλλά και αλλού.

Πρίν δύο εβδομάδες ξεχύθηκαν στους δρόμους του Βελγίου δεκάδες χιλιάδες μαθητές και εργαζόμενοι για αλλαγή της πορείας των πολιτικών για το κλίμα. Τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο αναμένεται άλλη μία τεράστια κινητοποίηση από τους ίδιους φορείς (η τρίτη σε διάστημα μερικών εβδομάδων), αλλά και μια παναπεργία στις 13 Φεβρουαρίου. Στη Γαλλία τα κίτρινα γιλέκα αποτελούν πλέον ένα κίνημα που δεν λέει να κοπάσει, και μια πλατφόρμα όπου οι εργαζόμενοι εκφράζουν το θυμό και την αγανάκτηση τους για τις πολιτικές οι οποίες τους φτωχοποιούν. Αυτή τη στιγμή πέραν των τεράστιων διαδηλώσεων που οργανώνουν, βρίσκονται πλάι στο μεγαλύτερο συνδικάτο CGT στη συνέχιση των απεργιακών μέτρων που κήρυξε το δεύτερο. Ανάμεσα σε άλλα ζητούν τον επανακαθορισμό του φόρου ακίνητης περιουσίας, την κατάργηση των φόρων που πλήττουν περισσότερο τους φτωχότερους, τη στήριξη των δημοσίων υπηρεσιών, και τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων στην ηλικία των εξήντα ετών. Στην Κύπρο το καλοκαίρι έγιναν οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων 20 χρόνων για τα δικαιώματα των δασκάλων, ενώ τη σκυτάλη τώρα παίρνουν οι οικοδόμοι με τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις.

Το ΑΚΕΛ και η ομάδα της Αριστεράς (η GUE/NGL) παραμένουν στο πλευρό των εργαζομένων και των δίκαιων αιτημάτων τους. Δεν κουραζόμαστε να το επαναλαμβάνουμε πως αυτό που χρειάζεται σήμερα η Κύπρος και η Ευρώπη είναι κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική αλληλεγγύη. Χρειάζεται να ανακατανέμεται δίκαια ο παραγόμενος πλούτος. Δίκαια για τους εργαζόμενους και όσους έχουν ανάγκη. Όχι για τις τράπεζες και τις πολυεθνικές. Χρειαζόμαστε ένα άλλο δρόμο ανάπτυξης που να δημιουργεί μόνιμες, αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Που προασπίζεται το δημόσιο χαρακτήρα των στρατηγικών τομέων και υπηρεσιών κάθε χώρας. Που ενισχύει την κοινωνική προστασία για τους αδύναμους. Και όχι να διανέμει ευχολόγια, χωρίς καμιά δεσμευτική ισχύ, όπως ο περιβόητος Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Πυλώνας. Ούτε να δίνει πακτωλό χρημάτων στο Ταμείο για την Άμυνα ενώ αποκόπτονται από τις κοινωνικές δαπάνες, την παιδεία και την υγεία. Πώς να μην διερωτάται κάποιος γιατί υπάρχουν 38,5 δις ευρώ για το νέο Ταμείο για την Άμυνα, ενώ κλείνουν τα γηροκομεία στη Φιλανδία, υπάρχει έλλειψη νηπιαγωγείων στη Γερμανία, πεθαίνουν άνθρωποι από γρίπη στην Ελλάδα και ένας στους τέσσερις εργαζόμενους βρίσκεται στον κίνδυνο της φτώχειας τόσο στην Κύπρο όσο και στην ΕΕ.

Είναι για αυτούς τους λόγους που μαζί με τους εργαζόμενους διεκδικούμε μια άλλη Ευρώπη. Την Ευρώπη για την οποία η Αριστερά παλεύει. Την Ευρώπη της ειρήνης, της πραγματικής αλληλεγγύης, της οικολογίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι επερχόμενες Ευρωεκλογές θα πραγματοποιηθούν σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Και είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην χαθεί καμία συνείδηση που στηρίζει τον κοινωνικό χαρακτήρα του κράτους. Καμία ψήφος που παλεύει ενάντια στο ρατσισμό και τον σοβινισμό. Καμία φωνή που αγωνίζεται για τα δικαιώματα της γυναίκας, για το περιβάλλον, για την ειρηνική συνύπαρξη ενάντια στη στρατιωτικοποίηση και τον επεμβατισμό.

Οι Ευρωεκλογές μπορούν να αποτελέσουν καμπή στην πάλη μας για απαλλαγή από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας. Όσοι λοιπόν έχουμε κριτική στάση απέναντι στην ΕΕ, έχουμε και ένα λόγο περισσότερο να συμμετέχουμε στις εκλογές. Μόνο με την συμμετοχή μας μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση.