ΚΑ: Η εγχείρηση πέτυχε ο ασθενής απεβίωσε

18:55 15/1/2015 - Πηγή: Sigma Live

Η εγχείρηση πέτυχε ο ασθενής απεβίωσε. Η γνωστή τραγελαφική έκφραση αντικατοπτρίζει πλήρως την ευθανασία των Κυπριακών Αερογραμμών. Ευθανασία ίσως επειδή ο ασθενής το ζητούσε επίμονα εδώ και χρόνια.

Η πλειοψηφία δεν στεναχωρήθηκε ιδιαίτερα. Πολλοί ίσως και να χάρηκαν. Δικαιολογημένα αφού στο μυαλό πολλών ένας άρρωστος οργανισμός που εκπροσωπούσε ότι βλαβερό υπήρχε στην κοινωνία μας ήρθε στο τέλος του. Αφού δυσλειτουργούσε ας κατεβάσουμε τον διακόπτη.

Δυστυχώς όμως το τι ο κάθε ένας από μας δυσκολεύεται να αντιληφθεί είναι το ότι αυτή η λογική της εύκολης λύσης είναι αυτή που έφερε

τις ΚΑ σε αυτό το σημείο. Ο τρόπος σκέψης του ότι τα προβλήματα λύνονται χωρίς κόπο και μόχθο είναι ο ίδιος με τον τρόπο σκέψης του δεν χρειάζεται να εργαστώ σκληρά για να πετύχω θα ανταλλάξω την ψήφο μου με μια θέση σε ένα ημικρατικό οργανισμό η θα τιμωρήσω με την ψήφο μου τον πολιτικό που δεν θα με βολέψει σε ένα διονυσιακό πανηγύρι.

Ακόμα και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που αντιδρούσαν κάποτε σε προτάσεις όπως την επέκταση του ωραρίου εργασίας τους ή κάποιες περικοπές που θα έκαναν την εταιρεία πιο ανταγωνιστική ίσως τώρα να μετανιώνουν. Δυστυχώς είναι πια αργά.

Με μια σύντομη έρευνα στο διαδίκτυο μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι καθόλου τυχαία η εταιρεία μεγαλουργούσε τα χρόνια που χαρακτήρισαν τους Κύπριους σαν ένα εργατικό λαό με μεράκι και φιλότιμο. Το 1960 έγινε η πρώτη εταιρία στην Μέση Ανατολή που πέταξε με Jet αεροσκάφη.

Το 1975 λόγω της εισβολής η εταιρία για να επιβιώσει πρότεινε μείωση του μισθού των εργαζομένων της στο κατώτατο νομικά επιτρεπόμενο όριο κάτι και το οποίο όλοι αποδέχτηκαν. Κάτι που της επέτρεψε να μεταφέρει τα βαμμένα κάτω από το πιλοτήριο ονόματα των κατεχόμενων χωριών και πόλεων μας στα υπόλοιπα αεροδρόμια του κόσμου. Την δεκαετία του ΄80 ήταν από τις πρώτες εταιρίες ανά το παγκόσμιο που ενέταξε στον στόλο της τα Α310 και μόλις η 8η τα Α320.

Μετά από μια δεκαετία και μετά από νέες μειώσεις λόγω αυξημένου ανταγωνισμού έφτασε δηλωμένα κέρδη των 13 εκατομμύριων Κυπριακών τότε λιρών ενώ περισσότερο από ένα εκατομμύριο πολίτες επέλεγαν τον κρατικό αερομεταφορέα σαν πρώτη επιλογή. Είναι λοιπόν κανείς να απορεί πως κατάρρευσε ο οργανισμός ενώ παράλληλα δεν μπορεί κάποιος να μην προσέξει πόσο αλλάξαμε σαν κάτοικοι αυτού του τόπου.

Είμαι και ήμουν ενάντια σε οποιαδήποτε αποκρατικοποίηση και ξεπούλημα κρατικών περιουσιών ιδιαίτερα όταν φέρουν μια τόσο βαριά ιστορία. Θέλω όμως να κλείσουν οι Κυπριακές αερογραμμές όπως και οι υπόλοιποι ημικρατικοί οργανισμοί επειδή γνωρίζω ότι οι μεγάλες πράξεις θέλουν μεγάλες θυσίες.

Ίσως όταν τόσοι άνθρωποι μείνουν άνεργοι και όλοι θα γνωρίζουμε ένα φίλο, γνωστό, συγγενή που έχει χάσει πολλά τότε μπορεί να αλλάξει ο τρόπος σκέψης μας.

Ίσως τότε να επαναφέρουμε στην καθημερινή νοοτροπία μας ένα κομμάτι από το DNA των παππούδων μας που γνώριζαν ότι για να πετύχουν η έστω να μπορέσουν να προφέρουν στην οικογένεια τους έπρεπε να δουλέψουν και όχι να δημοπρατούν την ψήφο τους για όσο όσο. Ίσως για να κτίσουμε κάτι με γερές βάσεις πρέπει να κατεδαφίσουμε ότι προϋπήρχε. Έτσι ώστε οι επόμενες Κυπριακές Αερογραμμές και οι εργαζόμενοι τους να μην αναγκαστούν να ξαναδούν το ίδιο τέλος. Γιατί το πολυταξιδεμένο αγρινό στο φτερό δεν το θανάτωσε ο Νίκος και ο Δημήτρης. Το θανατώσαμε εγώ και εσύ.