Καίγονται τα δάση, μαζί τους κι εμείς - Οι ευθύνες μας

Γίνεται στάχτη ο πνεύμονας πρασίνου - Ψάχνουμε ευθύνες και τρόπους βελτίωσης της διαχείρισης κρίσεων, την ώρα που κύρια ευθύνη έχουμε οι ίδιοι οι πολίτες

Λίγο η αλλόκοτα θερμή εβδομάδα που πέρασε, λίγο το ξερό μας το κεφάλι, που δεν λέει ν’ αντιληφθεί ότι ο κίνδυνος παραμονεύει, το αποτέλεσμα γνωστό. Στάχτη 40 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα γης -σύμφωνα με νεότερη εκτίμηση- αποκαΐδια σπίτια, υποστατικά, φάρμες, άγρια και γεωργική βλάστηση, ζώα, πουλιά και πολλά άγνωστα ακόμη. Κυριότερη και ανυπολόγιστη βεβαίως απώλεια είναι αυτή των τεσσάρων συνανθρώπων μας, που έπεσαν θύματα της πύρινης

λαίλαπας που συγκλόνισε το νησί.

Μια βδομάδα μετά, η συζήτηση ακόμη περιστρέφεται στα «μήπως υπήρχαν λάθη στη διαχείριση», «μήπως να είχαμε δυο-τρία ακόμη εύκαιρα πυροσβεστικά αεροπλάνα», «μήπως κάποιος δεν έκανε σωστά τη δουλειά του», «μήπως χρειαζόμαστε κι άλλο προσωπικό», υποβασταζόμενοι σε μια έκθεση του 2016 που συντάχθηκε κάτω από διαφορετικές συνθήκες και η οποία θετικώς μεν, υλοποιήθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της, ωστόσο οι ανάγκες διαμορφώνονται εκ νέου, την ώρα που ο πλανήτης ολόκληρος καίγεται στους 50 βαθμούς Κελσίου συνεπεία της κλιματικής αλλαγής.

Διαβάστε περισσότερα στη «Σημερινή». 

➡️ Πυρκαγιές συνεπεία της κλιματικής αλλαγής

Keywords
Τυχαία Θέματα
Καίγονται, #45,kaigontai, #45