Λαρνακείς ικανοί και έτοιμοι για όλα

Οι συνθήκες για να κάνει η ΑΕΚ το μεγάλο άλμα, να κατακτήσει έναν τίτλο στην καλύτερη φάση της ιστορίας της και να ξαναμπεί σε ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ είναι πιο ώριμες από ποτέ.

Η σεζόν ξεκίνησε ιδανικά (τρεις προκρίσεις), έρχεται η επόμενη ευρωπαϊκή πρόκληση στα πλέι-οφ (μπορεί να αποκλείσει την Πλζεν ), ενώ μπροστά της ανοίγεται μία χρονιά με εξαιρετικές προοπτικές. Οι Λαρνακείς έχουν όλα τα φόντα και κάθε λόγο να πιστεύουν ότι θα ανέβουν άλλο ένα επίπεδο, στην αλματώδη τους πορεία τα τελευταία χρόνια. Έχουν

μπει για τα καλά στην ελίτ, χαίρουν καθολικού σεβασμού και νιώθουν δικαιολογημένα ότι έρχεται η (μεγάλη) ώρα τους. Το γιατί είναι απλό.

- Με 6 επίσημα παιχνίδια στα πόδια τους, οι Λαρνακείς έχουν πιάσει έναν αρκετά υψηλό βαθμό ετοιμότητας, η οποία (ετοιμότητα) είναι συνήθως ντεζαβαντάζ για τις κυπριακές ομάδες τέτοια εποχή. Αυτό αφορά την Ευρώπη και τις επικείμενες αναμετρήσεις για τα πλέι-οφ του Γιουρόπα Λιγκ, αλλά την ίδια στιγμή αφορά και την επερχόμενη πρεμιέρα του πρωταθλήματος, που ξεκινά με ντέρμπι (Ομόνοια) και θα είναι σε πλήρη εγρήγορση (σε αντίθεση με την αντίπαλό της και όχι μόνο αυτή).
- Το κυριότερο σε ό,τι αφορά την ετοιμότητα, όμως, είναι η χημεία. Η ΑΕΚ διατήρησε σε πολύ μεγάλο βαθμό το περσινό της υλικό. Αν κοιτάξει κάποιος και λίγο μακρύτερα, το 50% των παικτών έχει από δύο χρόνια και άνω στην ομάδα. Άρα η ομοιογένεια είναι δεδομένη, η αγωνιστική φιλοσοφία εμπεδωμένη. Την ίδια ώρα είναι πολύ πιο εύκολο να εισέρχονται και να αφομοιώνουν το μοντέλο τα νέα αποκτήματα. Όπως έγινε π.χ. πέρσι στο δεύτερο μισό της χρονιάς με τον Τολμές, όπως έγινε φέτος με τον Αντωνιάδη.
- Σαφώς και υπάρχει ο παράγοντας καταπόνηση. Υπενθυμίζουμε ότι για δύο χρονιές η ΑΕΚ ξεκίνησε προπονήσεις (και μετά αγώνες), λίγες μόλις μέρες μετά το τέλος της προηγούμενης χρονιάς. Ο χρόνος ξεκούρασης ήταν ελάχιστος. Αν υπολογίσουμε τον μέσο όρο ηλικίας, που ήταν μεγάλος, αλλά και αν μπει στους ομίλους (ευχάριστη μεν, αλλά επιβάρυνση) υπάρχει επιπλέον θέμα. Αντιμετωπίστηκε όμως με τρεις τρόπους. Με την οριστική επιστροφή Μυτίδη, την απόκτηση των Ρουσιά, Αντωνιάδη, πλήθυναν οι επιλογές των Κυπρίων. Αποκτήθηκαν από πέρσι δύο παίκτες για τον κορμό, που μπαίνουν στη λίστα Β (Χέφελ, Μαλόκου), όπως και φέτος ο Σερά και ο Πάνκοφ. Το μεγάλο μετεγγραφικό απόκτημα, ο Κάσες, είναι στα 29 του, ενώ αν γίνουν (που μάλλον θα γίνουν) και άλλες μετεγγραφές, θα αφορούν παίκτες που θα διανύουν την 3η δεκαετία της ζωής τους.
- Αν τις τρεις προηγούμενες χρονιές (λιγότερο τη περσινή), έμπαινε θέμα έλλειψης βάθους, φέτος από βάθος άλλο τίποτα. Είναι πολύ κάτω ο... πυθμένας των επιλογών. Όταν μία ομάδα έχει την πολυτέλεια να αφήνει εκτός αποστολής 5-6 παίκτες που έχουν ρόλο, αντιλαμβάνεται κάποιος την κατάσταση. Το βάθος, οι εναλλακτικές είναι σε όλες τις θέσεις και για όλες τις αγωνιστικές διατάξεις που επιθυμεί να εφαρμόζει ο Ιδιάκεθ. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα το κέντρο στην κλασική του διατάξη, με τρεις μέσους. Λαμπάν, Μπόλιεβιτς, Λαρένα, Κάσες, Τομάς. Και εφόσον χρειαστεί, μπορεί ο Τρισκόφσκι να παίξει σαν κεντρικό επιθετικό χαφ ή ο Τρουγιόλ σε ρόλο ανασταλτικού.
- Το ότι συνεχίζει με τον ίδιο προπονητή, είναι άλλο ένα πλεονέκτημα. Ο Ιδιάκεθ μετρά μία φουλ χρονιά, έχει κάνει φέτος την προετοιμασία, έχει βάλει ήδη τις δικές του πινελιές στο σταθερό μοντέλο.
- Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες. Η ομάδα έφτασε τρεις φορές στην πηγή τα τελευταία χρόνια. Είχε τις ευκαιρίες, είτε όταν είχε ξεφύγει στην 1η θέση, ή σε κάποια ματς-κλειδιά. Η όλη πορεία της ΑΕΚ των τελευταίων ετών δείχνει πως και τα παθήματα τα κάνει μαθήματα και πως την κουλτούρα του πρωταγωνιστή την εμπεδώνει όλο και περισσότερο. Ίσως μάλιστα να έχει φτάσει και στο ανώτατο επιθυμητό σημείο. Προσθέστε τη διοικητική και οργανωτική υγεία, συν φυσικά το μεγάλο πλεονέκτημα του ιδιόκτητου γηπέδου.

Keywords
Τυχαία Θέματα